Skírnir

Årgang

Skírnir - 01.01.1914, Side 41

Skírnir - 01.01.1914, Side 41
Hvað er dauðinn? 41 anir þeirra séu bygðar á tilfinningum en ekki á rökréttri hugsun. Þeir halda því sem sé fram, að kenning sín um það, að sálin göfgist og þroskist á því að lifa upp aftur og aftur hér á jörðu, og það þvi fyr, sem hún gerir sér meira far um það, sé hin eina trúarkenning, er fullnægi til hlítar réttlætistilfinning vorri. Að því leyti viðurkennir höf. að þeir hafi rétt að mæla, og þykir honum þessi framþróunarkenning þeirra í andans heimi bera langt af kenning kristinnar kirkju um eilífa sælu og eilífa útskúfun. Margir vísindamenn hafa þótst geta fundið sálnaflakk- inu rök með dáleiðslu. Meðal þeirra er franskur maður, de Eochas ofursti. Honum hefir tekist að gera ýmsar stór- merkilegar tilraunir á ungri stúlku, 18 ára, Jósefínu að nafni. Hún hefir í dáleiðslu rakið allan lífsferil sinn aftur á bak, unz hún var orðin að fóstri í móðurlífi og gat ekki lengur svarað spurningum hans öðruvísi en með lítilfjör- legum hreyfingum. Þá jók Kochas svefn hennar enn, og alt í einu svarar hún þá með óvæntri og ókennilegri rödd, er það þá gamall og geðstirður karl, er mælir fyrir munn hennar. Kveðst hann í fyrstu ekkert sjá og vera í myrkri; smám saman rætist þó úr karli, honum verður liðugra um málbeinið og segir til nafns síns, veikur kveðst hann vera og liggja í kör. Hann rekur nú allan sinn æfiferil aftur á bak. Hann hefir verið hermaður og segir margar frægð- arsögur af sjálfum sér, og á meðan lætur unga stúlkan sem hún snúi upp á yfirskegg á hermanna vísu. Karlinn segir því næst frá, að hann hafi dáið um sjötugt, og að hann hafi fundið vel, þegar hann afklæddist líkamanum, en þó hafi hann verið viðloða við skrokkinn góðan tíma. í fyrstu var hann eins og fljótandi, en smáþéttist með tímanum. Hann var í myrkri sem honum leiddist, en leið að öðru leyti vel. Loks sér hann glætu í myrkrinu, hon- um kemur til hugar að endurfæðast og hann nálgast nú konu þá, er á að verða móðir hans, þ. e. a s. móðir Jóse- fínu. Hann heldur sig nú í nánd við hana, þangað til barnið fæðist, og lykst svo smám saman inn í líkama barnsins. Þangað til barnið var 7 ára að aldri, var jafn-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Skírnir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Skírnir
https://timarit.is/publication/59

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.