Fjölnir - 01.01.1839, Qupperneq 48

48
[>að vil jeg telja girðinguniim til gildis, og meðfram
sljettunni , að [)egar hvur eírisvöllur er afgirtur firir
sig, komist hann eíns vel af með þriöjúngi minna áburð,
eíns og ef hann vœri það ekki; og met jeg þá, eíns og
áður er sagt, að þá sje fullvel á hann borið, er komnir
eru 30 hestar, þar sem öðrnm eíns bletti ónmgirtuin
veítti ekki af 54; og ber því nú sarnan við það, sem
áður var gjört, að 10 faðina láugur garður jiki gras utan
og innan við sig so sein svaraði eínum heihesti, og girð-
íngin kríngum eírisvöllinn, eður 120 faðmar garðs, öðru
meígin við sig og að innanverðu jiki það eínúngis um
6 hesta, því jeg gjöri enn framar, að af eínum eíris-
velli, þegar sona er á hann borið, fáist 18 hestar töðu,
enn af tveímur 36 liestar af góðnm vættarböggum, og
legg jeg þetta í kírfóðrið, eöur so sem 1 hest til viku
hvurrar, í 36 vikur, sem jeg ætlast til að gjefa þuríi;
verða þá með áburöinum, sem aukist hefir, ræktaðir
3735 umgirtir eírisvellir, og ættu þá að fást af þeíin
fóður firir 1867 kír, enn óumgirtir 24!)0, og fóður firir
1245 kír, og telst þá so til, þegar í kríng er komið, að
með þvx að umgirða 3735 eírisvelli, liafi unnist heí firir
622 kír, og með móupptektinni og innilegu búfjárins,
sem að framan er til greínt, fóður tirir 1245 kír. Cúast
má nú við, að eínhvurjum þiki áburðurinn vera látinn
aukast ofmikið meö innilegu búfjárins, með því að
víða uin lanðið sjeu bæði kír og ær látnar liggja inni og
liross tröðuð, og ber jeg ekki á móti, að so kunni að
vera; og að því le/ti sem það verður leítt í Ijós, er jeg
til með að láta skarða í þá greín af reíkníngum þessum
so mikið sem því nemur, ef þeir ættu í sama jöfnuði
aö gánga ifir allt landið, í samanburði við fjárstofninn;
enn þó ber þess að gjæta, hvaö miklu er sleppt í kúm
og lirossum, sem ekki er talið til innilegu fjenaðarins,
og líka er vel í lagt til að bera á hvurn eírisvöll, og
heldur ekki talið neílt annað, sem gjöra mætti til aukn-