Fjölnir - 01.01.1839, Qupperneq 59

59
|>je,ttbílla til sveíta á landinu, enu t. a. m. sumstaðar
undir Eíafjöllum, í Fljótshlíðinni og Hvolhreppuum, að
jeg ekki minnist á {>ab sein ifír tekur — jijettbíliö á flæð-
eíngisjörðunum, sem jþví heldur er mikils til ofsett í,
sem jiær, firir utan j»á annmarka sem áður er sagt
að loði við allar mírarjarðir í vætusumrum, eður þegar
illa vill til með eínhvurju móti, gjeta ekki tekið á
móti neínni jarbarræktun (nema ef til vill j)»í eínu,
að víða mætti auka heífeínginn, með því að tvíslá, ef
að nógu snemma væri tekið til sláttar) , j)ar haug-
arnir verða ekki brúkaðir, neina ef til vill j)egar fram í
líður firir bæarstæði, vegna þess sandleíran, sem 1' kr/ng
er, tekur ekki neínum áburði, og líka skolar vatnið
Iionum jafnsnart burtu; enn j)að gjörir þó bjargræðið,
j)ar sem sona til hagar, enn stopulara, að ekki veít
firri til á stundum, enn öll grasrótin er orðin undir
sandi eður vatni, sem ekki gjetur hlaupið af, þegar
vötnin, sem grasvegstinum olla, taka sjer nia farvegu,
enda er hinsvegar útsjeð um grasib, ef vatnið hverfur
algjörlega frá, eður hættir að hlaupa ifir, so að leíngri
tírna skiptir, so þessháttar bíli, so góð sein þau gjeta
verið stundum, eru þó raunar á sandi, jiegar á allt er
Jitið, og gjeta orðið sveitunum, sein þau gjerast upp á,
til lángtum meíri vandræða, enn svari hagnaðinum, sein
menn hafa af fóðratöku fieírra, j)egar vel lætur í ári.
Með jiessum hætti eru að nokkru leíti Holtshverfið og
Mírabæirnir undir Eíafjöllum, Bakkabæirnir (so kallaöir,
af því þeír standa á suðurbakka 5verár og tilheira
Rángárvallasveít) , enn f>ó eínkum hinn nafukjenndi
^ikkibær. Bakkabæirnir eru 00 hundruð að dírleika, og
eru það 16 bi'li með 113 mönnuin, sem hjerna um árið,
þegar best Ijet, tiunduðu 122j hundruð í lausafje; er
það allgóöur stofn, því heldur sem fjenaður gjörir þar
mikið gagn, einkum síðan menn eru komnir á það bú-
skaparlag, að hafa á mírarjörðum sem mest sauðfje, í