Fjölnir - 01.01.1839, Síða 63

það tekst hvurgi í heímiuum, hvað góð sem löndin eru.
5ví stittra sem sumarið er hjerna í samanburði við
veturinn, þá litið verður aflað, því meír áríðanili er, sem
von er, að j)ví sje ekki eítt í aðgjörðaleísi, og því
heldur skildu menn verja sumartímanum til erviöis, sein
hvíldartíminn er leíngri, sem kjemur á eptir. Enn væri
nú eínhvur sá staður, þar sem til aö minda ekki væri
árángur aö girðíngum eður sljettum, er þó alstaðar nóg
tækifæri til að erviða, og alstaðar eru einhvur þau gjæöi
ónotuð, að erviðið irði mauni eudurgoldið, ef því er með
góðu ráði hagað, þó ekki liafi jeg látið niðurjöfnun þessa,
inilli erfiðis og ávinníngs, ná til þeírra. Jeg hefi t. a. in.
af ásettu ráði ekki vikið á garðaræktunina, og er þó
kunnugt af órækri reínslu, og það jafnvel á útkjálkum
landsins, livað mikils ávinníngs von sje af henni. Sje
ekki hagur við jarðirkju, má garðirkjunni sanit víöast við
koma. Eíns er t. a. m. með ullina: ef allir tækju sig
til, þó ekki væri nema að vanda til meðferðar á henni
áður hún er látin í kaupstaði, mundi hún veröa í þeíin
mun liærra verði þegar í kríng er komiö, að sú firirhöfn
irði vel borguð, og líklegt er, meðan hún fer öli að
kalla ótætt út úr landinu, að tilvinnandi sje að auka
verð hennar með því að tæta hana áður, sje ekki þarfara
að gjöra annað; enn á meðan nóg er að gjöra, sem meíri
arður verður að, er aptur líklegt að takist að vinna firir
fæði. Af þessum rökum held jeg að reíkníngurinn, sem
gjörður er með tilliti til jarðirkjunnar, gjeti að miklu
leíti, í tilliti til jafnaðarius milli verka og ávinníngs, náð
heím víðast um landið, þegar á allt er litið.
Enn kinni mönnum að hugkvæmast, að graslendið
sje ekki so mikið í lanðinu, að fljótt færi að gánga á
það, ef tekið væri so mikið til ræktunar á ári, í hvurri
sveit til jafnaðar, að mörgum eírisvöllum skipti. Enn
ekki þarf að kvíða því first um sinn, á meðan fólkinu
fjölgar ekki örara enn verið hefur í síðustu 34 ár, eöur