Ný félagsrit - 01.01.1861, Síða 179

hæstakkttahdomar.
179
ásakast uni afskiptaleysi af íngibjörgu, en j)ar á móti
þátti hán hafa gjört sig seka í ]tví, ah hafa hylmab mefe
syni sínum þjdfnab á tveimur af hinuin stolnu kindum, og
var dæmd fyrir þab brot.
J<5n Jónsson á Ásgautsstöbum var dæmdur eptrr tilsk.
11. Apr. 1840, 22. gr., fyrir þab, ab hann, þá er hann var
16 vetra gamall, liafi verib Olafi Gíslasyni libsinnandi ía& stela
13 sauíkindum, einkum meb því ah halda fótum á þeim
meban Olafur skar þær; hann hafbi og átt þátt í öbrum
smáþjófnabi Olafs.
Jón Jónsson í Smjördalakoti var dæmdur eptir tilsk.
11. Apr. 1840, 6. gr„ smbr. tilsk. 24. Jan. 1838, 4 gr.
fyrir þab, ab hann hefbi ásamt Oiafi Gíslasyni stolib úti
í haga 3 fullorbnum saubkindum, og aptur í annab skipti
öbrum 3, er þeir í sameiníngu hagnýttu sér.
þórbur þorvarbsson í Brattholti varb uppvís ab því,
ab hann var meb Olafi Gíslasyni, þá er hann stal úr
Kaldárseli stebja og skóflu, en án þess ab taka nokkurn
þátt í verknabinum meb honum, nema hvab Olafur trób
uppá hann skóflunni, er metin var 32 skildínga virbi.
þetta brot hins ákærba, er var 16 vetra gamall, virtist
heyra undir tilsk. 1 I. Apr. 1840, 30. gr.
Loksins hafbi þab verib borib uppá hinn ákærba Gest
Jónsson, af Ólafl Gíslasyni og bróbur hans Jóni Jónssyni,
ab Gestur hati verib meb þeim ab stela 2 saubkindum.
En meb því hann stöbugt bar á inóti þessu, og engar
nægar líkur ebur sannanir voru fram komnar móti honum,
þótti yfirréttinum hann eiga ab dæmast sýkn fyrir ákærum
sóknarans í þessu máli.
I aukahérabsrétti Árness sýslu var í máli þessu 10.
Maim. 1858 þannig dæmt rétt ab vera:
„Hinn ákærbi ólafur Gíslason frá Breibumýrarholti,
12*