Gangleri - 01.04.1870, Blaðsíða 30

30
og myrkiiö varaði í 9 daga. cn cldurinn sást upjii
langt fram á vetur.
1601 var vetur haröur og vor kalt, og allt árfcrði nú
verra en fyrr haíöi nú lengi verið.
1662 var vetur aptur harður langt fram á vor, varð þá
nokkur fellir á fje og hestum.
1664 kom hafís á áliðnu sumri, en fór þó fljótt aptur.
1667 var vor mjög hart. í Mýrdal og þar eystra varð
fellir töluverður á kvikfje og nokkur á mönnum.
1669 var frosta vetur mikill og stormasamur; varð þá
stór fellir helzt á Vesturlandi og hesta dauði fá-
heyrður. Sá vetur hefir af mörgum verið kallað-
ur „hestabani". Mestur varð hestafellirinn í Skaga-
firði, og var sagt að 1000 hestar hefðu fallið á
milli Þingeyra og Ilóla í Iljaltadal. í 18. viku
sumars kom mikil snjóhríð svo fje fennti á fjöllum,
1674 var vetur harður með miklu frosti, einkum á
Norðnr- og Austurlandi; cn hey liöfðu ónýtzt
sumarið fyrir af sífeldum votviðrum, en þá var
rninni hagnaður hafðnr með ýmislegt eða varúð
höfð ineð kvikfje, heldur en á vorum dögum, svo
að peningsíellir varð inikill, og því næst hungur
og manndauði, og það mest fyrir noiðan og aust-
an Vaðlaheiði. Með þessu fylgdi fiskilcysi mikið;
lögðust þá margir bæir í auðn; cn cptir páska
byrjaöi manndauðinn hvað mest og lijelzt allt árið;
taldist þá svo til, að 1100 dæju í Þingeyjarsýslu
og 1400 í Múlasýslutn, allt úr hungri og vesold;
líka varð margt úti á heiðum, þá linnti ckki hrfð-
um fyrri en eptir fardaga og það sumar fór aldrei
klaki úr jörð; vori þessu hcfir lengi síðan verið