Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 02.01.1886, Síða 3

3
þeim, ok sagði, at hann vill mæla við þorstein einmæli. forsteinn
sagði, at förunautar hans skyldu ríða fyrir, meðan þeir töluðu. íri
sagði þorsteini, at hann hefði farið upp á Einkunnir um daginn
ok sét til sauða. „En ek sá“, sagði hann, „í skóginum fyrir ofan
vetr-götu, at skinu við tólf spjót ok skildir nökkrir". þegar |>or-
steinn heyrði þetta, lætr hann sem Ölvaldr bóndi á Ölvalds-
stöðum hafi sent sér orð; snýr þorsteinn þá af þeirri leið, sem
hann hafði áðr ætlað og þangað á leið: „Síðan ríða þeir þor-
steinn suðr um mýrar fyrir ofan Stangarholt, ok svá suðr til Gufuár,
ofan með ánni reiðgötur. Ok er hann kom niðr frá Vatni, þá sá
þeir fyrir sunnan ána naut mörg ok mann hjá. Var þat húskarl
Ölvalds. Spurði þorsteinn, hvernig þar væri heilt. Hann sagði,
at þar var vel heilt, ok Ölvaldr var í skógi at viðarhöggvi11. Síðan
gjörði J>orsteinn Ölvaldi orð, sem honum sýndist, enn hann kvaðst
myndu heim ríða.
Frá þessu öllu er sagt mikið greinilega og kunnuglega í sög-
unni. þessi garðr, er þorsteinn lét hlaða um Grísatungu þvera,
hefir sýnilegan vott enn í dag, og liggr upp frá suðrhorninu á
Langavatni, og fyrir vestan Staðarhnúk svo kallaðan, og þá alt
yfir Grísatungu þvera, og suðr í Gljúfrá. Eg hefi að vísu ekki
sjálfr séð þennan garð; enn eg er hér kunnugr allri afstöðunni,
því eg hefi oftar enn eitt sinn farið yfir Langavatnsdal; enn 2
merkir menn, sem hér eru mjög kunnugir, sögðu mér það sam-
hljóða, að þeir hafi séð garðinn upp frá Langavatni.
Einkunnir heita enn í dag. það eru háar og einkennilegar
klettaborgir, er víða sjást að; þær eru efst í Borgar-landi út við
Hafslœk. þorsteinn hefir líklega riðið ofan Múla, sem kallað er,
og þegar hann hitti íra, þá verið kominn ofan fyrir Múlana; það
verðr þá gagnvart þingstaðnum, enn þó langt vestar; síðan hefir
þorsteinn slegið sér austr að Gufuá, fyrir ofan Stangarholt, og þá
niðr með ánni; þá varð fyrir honum Ölvaldsstaðavatn; hér er þvi
kunnuglega frá sagt1 2.
Föstudaginn, 19. sept., fór eg ofan Borgarhrepp, alt að sjó
niðr; kom eg fyrst þangað, er kistu KveldúJfs rak á land, og at-
hugaði þann stað8; þar er nú kallaðr Kveldúlfshöfði, enn sagan
nefnir hann þó ekki beinlínis. Kveldúlfr andaðist i hafi, semkunn-
ugt er, og var kistu hans skotið fyrir borð, og víst áðr enn þeir
1) þinghólsrétt er nokkru ofar en þingstaðrinn, rétt við ána. í rétt-
arveggnum er langr steinn, sem á að hafa fundizt á þingstaðnum; hann
er fimmstrendr, og um -J al. á lengd; eftir einum fletinum ganga 2 lægð-
ir eða sem rennur, er sýnast hafa verið höggnar. Steinninn á að hafa
verið lengri upprunalega; því 2 brot vantar, að sagt er.
2) Sigurðr hreppstjóri á Kárastöðum fór með mér.
1*