Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1933, Qupperneq 91

91
því að hafa gætur á því að ætla nóg fyrir því, sem straumurinn
ber suður á leið, að Hrúthólma. Þetta þekkja kunnugir menn.
Fyrir norðan Öfugfætur er Brimillátur (123). Eyja þessi er öll
grasivaxin, mjög lagleg, með háum klettum að austan, en hallar svo
til vesturs, að þar fellur sjór upp á gras um flæðar. í þessari eyju
er fremur lítið æðarvarp og enginn lundi, en gras talsvert, 1 til
2 kýrfóður. Sundið á milli Öfugfætu og Brimilláturs er skerjalaust.
Þegar það er farið inn, má fara hvort, sem heldur vill, inn Þræla-
sund (121) eða fyrir norðan Barmsey, á milli hennar og Brimilláturs,
en mikið er af skerjum í því sundi, og eru þau flest nær Brimillátri
en Barmsey. Þó er alveg á þeirri leið einn boði, sem Jónatan heitir
(124) ; kemur hann upp um fjöru og þá sést hann. Verður að gæta
þess, að fara þétt með Barmsey til að vera laus við þann boða.
Fyrir norðan Brimillátur er hár hólmi, sem heitir Litla-Brimillátur
(125) . Þýfður, með lynggróðri; í þeim hólma verpa nokkrar æðarkoll-
ur. Fyrir austan Litla-Brimillátur er Brennishólmi (126), lágur hólmi
með lynggróðri, en grasfit að sunnanverðu. í hólmanum er gott æð-
arvarp. Nokkuð fyrir vestan Brimillátur er Straumshólmi (127), með
háum klettum að norðan; að mestu vaxinn lyngi; Straumshólmi er
skammt fyrir sunnan Skáley, sem liggur undir Dagverðarnes. Nokk-
uð fyrir austan Straumshólma er Sturluflaga (128), sem er lágur hólmi
og lítill, en allur grasivaxinn. í Sturluflugu verpa nokkrar æðarkollur.
Harðir straumar eru í kringum flöguna; straumurinn, sem er sunnan-við
hana, heitir Sturlustraumur (129). Sker eru beggja megin, sem verður
að fara á milli. Sé farið rétt, er straumurinn hreinn, skerjalaus. Nokk-
uð fyrir norðan Sturluflögu er boði, sem Sturluboði heitir (130); hann
er á leið, þegar farið er frá Purkey og upp í Borgartanga (56), sem
altítt er, þá er fólk kemur frá Hrappsey eða Purkey, eða jafnvel frá
Stykkishólmi, og fær eyjaflutninga, sem kallað er og oft á sér stað.
Þá eru upptaldar hér allar þær eyjar, sem undir Arnarbæli liggja.
Sundin á milli eyjanna bera flest nöfn annara hvorra þeirra eyja, sem
þau eru á milli. Flest þessi eyjasund geta kunnugir menn farið á
smábátum, þegar hásjávað er, en þar eð víða í þessum sundum eru
sker og grynningar, sem engir þekkja, nema kunnugir menn, er var-
hugavert fyrir ókunnuga menn að fara þau tilsagnarlaust, einkum þeg-
ar straumur er harður. Bátinn getur borið á sker og grynningar, sé
ekki í tíma gætt varhuga við því.
Arnarbæliseyjarnar eru allar varpeyjar, að undanskildum nokkr-
um eyjum, sem eru á Arnarbælisvognum, og sumar þeirra ágætar,
svo sem Barkarnautur, Öfugfæta, Barmsey og Stóra-Hrísey. Síðustu
árin, sem ég bjó í Arnarbæli, fengust þar nálægt 50 pd. af æðardún.