Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.1985, Side 54

58
ÁRBÓK FORNLEIFAFÉLAGSINS
Höfuðlcðrið cr Þjms. 910. Þctta cr ltöfuðlcðrið sem Bjarni Pálsson á
Hnappavöllum seldi safninu með höfuðleðrinu Þjms. 909 (Hnappavalla-
bcisli). Höfuðlcðrið er með eyrnaádráttum sem eiga sér nákvæmar hlið-
stæður í Þjóðminjasafni, Skógasafni og víðar.
Lausa ennislaufið var gefið Þjóðminjasafninu af Pétri Guðmundssyni
í Innri-Njarðvík 1883 (Þjms. 2178). Gjöfinni fylgdu tvcir eyrnaádrættir
(Þjms. 2179), „ferskeyttir mcð 4 blöðum í miðju, upphlcyptum, negldir
á með 5 nöglum." Enga samstöðu eiga þcssir ádrættir mcð eyrna-
ádráttum Ólafs Þórarinssonar, áður kynntum.
Hjartað í þessum tvcimur ennislaufum hcfur svo sterka samsvörun
við stílinn á hempumillunum að eðhlcgt er að eigna þetta allt sama
koparsmiðnum. Sveigðar línur á haldi og mannsandlit efst á því minnir
nokkuð á barokkstíl 17. og 18. aldar. Ennislaufin eru ineð augljósum
svip ennislaufa frá 18. öld. Á þeim cru cngir fletir til að grafa og skreyta
í eftirvinnu smíðinnar, verkið kemur nær fullunnið úr móti.
Hugsanlegt er að Ólafur Þórarinsson hafi sem ungur koparsmiður
steypt hluti í þessum hefðbundna stíl, jafnvcl grófa í smíði eins og
hempumillurnar en þroskast með tíð og tíma og hafið listina á hærra
stig sem einkennist öllu framar af öryggi og smekkvísi í mcðferð forma
og notkun breiðari og stærri flata í steypuverki er gáfu gangalaverki
svigrúm. Byggðasafnið í Skógum og Þjóðminjasafnið eiga hempu-
millur sem standa mun nær verkum Ólafs Þórarinssonar en ekki skal
hér leitast við að sanna höfundarrétt hans á þeim.