Óðinn - 01.01.1925, Blaðsíða 17

ÓÐINN
17
Ólafur Briem.
Ólafur Briem er fæddur á Espihóli í Eyjafirði 28.
jan. 1851, sonur Eggerts Briem sýslumanns og konu
hans Ingibjargar Eiríksdóttur sýslumanns Sverrissonar.
En faðir Eggerts Briem var Gunnlaugur sýslumaður
Briem á Grund í
Eyjafirði Guðbrands-
son prests á Brjáns-
læk, Sigurðss. prests
sama staðar Þórðar-
sonar, og er ættar-
nafnið myndað af bæj-
arnafninu Brjánslækur.
En ættleggurinn er
rakinn í beinan karl-
legg til Finnboga lög-
manns Jónssonar, en
Finnbogi var sonur
sjera Jóns Pálssonar
Maríuskálds á Grenj-
aðarstað.
Þau Eggert sýslu-
maður og kona hans
eignuðust 19 börn og
var Ólafur hið 5. í
röðinni, 2 bræður og
2 systur eldri. Ólafur
ólst upp hjá foreldrum
sínum, og varð stú-
dent 1870. Var þá
faðir hans sýslumaður
í Skagafirði og bjó
fyrst á Hjaltastöðum
og síðar á Reynistað.
Á þeim árum var
mikið um það talað,
að koma upp innlend-
um lagaskóla, og hugs-
aði Ólafur sjer að ganga á hann, er til kæmi. Mun
þetta hafa orðið til þess, að hann hætti námi og
varð sýsluskrifari og sýslufulltrúi hjá föður sínum, og
tók einnig að sjer forstöðu fyrir búi hans. Faðir hans
sagði af sjer embætti 1884 og fluttist til Reykjavíkur,
og reisti Ólafur þá bú á Frostastöðum og kvæntist
um það leyti Halldóru Pjetursdóttur bónda Pálma-
sonar á Álfgeirsvöllum. Þangað fluttist Ólafur eftir
tveggja ára búskap á Frostastöðum og bjó síðan á
Álfgeirsvöllum lengstan hluta æfi sinnar. Varð hann
hinn vinsælasti maður í hjeraðinu og hlóðust brátt á
hann margvísleg störf í almennings þarfir. 1886 varð
hann þingmaður Skagfirðinga og sat eftir það á þingi
sem fulltrúi þeirra svo lengi sem hann gaf kost á
sjer til þess starfs, eða samfleytt til 1919. Var hann
mikils metinn á Alþingi og kosinn þar í trúnaðar-
stöður. 1895 var hann forseti sameinaðs þings og
1914—19 forseti neðri
deildar. 1907 átti hann
sæti í milliþinganefnd í
skattamálum. Amts-
ráðsmaður var hann
frá .1891, sýslunefndar-
maður frá 1889, skóla-
nefndarmaður Hóla-
skóla meðan sú skipun
hjeltst. Við sveitarstörf
í Lýtingsstaðahreppi
var hann að sjálfsögðu
meira og minna riðinn
alla tíð. Við sýslu-
störfin sömuleiðis, og
oft settur sýslumaður.
Hann var og umboðs-
maður Reynistaða-
klausturs. Af þessu
má sjá, að Ó. B. hef-
ur verið mjög störfum
hlaðinn um dagana,
og svo bættist það
ofan á, að heima í
sveitinni var leitað til
hans um alt, sem eitt-
hvað tók út fyrir hin
daglegu störf. Hann
var vitur maður og
ráðhollur, friðsemdar-
maður, hægur í fram-
göngu og dulur í skapi.
1920 fluttust þau
hjónin, Ólafur og Halldóra, til Reykjavíkur, og fjekk
Ólafur þá starf á 3. skrifstofu stjórnarráðsins, og
þegar Pjetur heitinn Jónsson varð ráðherra, tók
Ólafur við formensku Sambands íslenskra samvinnu-
fjelaga. Báðum þessum störfum gegndi hann til
dauðadags, og síðastliðinn vetur átti hann sæti í
hinni stjórnskipuðu sparnaðarnefnd, sem skipuð var
að fyrirlagi Alþingis 1924.
Sex börn eignuðust þau hjónin og er sjera Þor-
steinn Ðriem á Akranesi elstur þeirra, en frú