Óðinn - 01.01.1925, Blaðsíða 30

30
ÓÐINN
hann árið 1910. Ræktunarsjóðs-verðlaun hefur hann
einnig fengið.
Samhliða landbúskapnum stundaði Kristján sjó-
róðra í Bolungarvík um langt árabil. Var hann for-
maður þaðan í 36 vorvertíðir og 28 vetur. Sjómensk-
una stundaði hann af engu minna kappi en landbún-
aðinn. Hann var annálaður sjósóknari og jafnan
meðal hinna allra-aflahæstu formanna. Keptust þeir
mjög um sjósóknina mágarnir og nágrannarnir,
Þórður heitinn á Laugabóli og hann, og stóðu jafn-
an mjög nærri hvor öðrum um aflafeng. Sjómaður
var hann og ágætur. Segja kunnugir og reyndir sjó-
menn að aldrei hafi þeir sjeð skipi betur stýrt í
stórsjó en hjá Krist-
jáni, enda hlektist hon-
um aldrei á alla sína
formannstíð, og var
þó oft á ferð í meira
lagi úfnum sjó. Sjálf-
ur segist Kristján hafa
að náttúru verið mest
upplagður til að
stjórna skipi og mönn-
um á sjó.
Fremur hefur Krist-
ján verið óhlutdeilinn
um almenn mál, en
fylgist þó mæta vel
með í þeim öllum.
Hann er að eðlisfari
óframgjarn og hefur helst kosið að stunda bú sitt.
Þó var hann lengi í hreppsnefnd og oddviti hennar
um hríð fyr á árum. Átt hefur hann og hlut að
Kaupfjelagsstofnun í hreppi sínum, og var um tíma í
stjórn Kaupfjelags Nauteyrarhrepps. Um landsmál
hefur Kristján alla-jafna mikið hugsað og gert sjer
far um að mynda sjer sjálfstæðar og óhlutdrægar
skoðanir á þeim málum. Er jeg þess fullvís, að
margir þeirra, er framarlega standa í hinni pólitísku
orrahríð, hafa ekki lagt meiri alúð við að kynna sjer
það, sem stjórnmálaflokkarnir hafa fært fram málstað
sínum til stuðnings, en hann. Ákafur flokksfylgismað-
ur hefur Kristján eigi verið, en þó veit jeg eigi til,
að hann hafi nokkuru sinni verið í vafa um, hverjum
hann ætti að veita lið við alþingiskosningar og því
um líkt. Umbótamál landsins og öll þjóðþrifafyrirtæki
eru honum mikið áhugamál. Hann hefur sterka fróð-
leiksfýsn, og er því víða heima af lestri blaða og
bóka og viðtali við menn. Síðari árin hefur hann
gefið sjer tíma til ferðalaga nokkurra um landið, sjer
til fróðleiks og ánægju, og er því kunnugur högum
og framkvæmdum margra stjettarbræðra sinna.
Kristján hefur verið iðjumaður mikill og afkasta-
maður til verka. En þótt hann sækti störf sín af
miklu kappi og engum leyfðist að dotta við verk
undir stjórn hans, þá voru þau hjón ávalt hjúasæl,
og keptust menn eftir skiprúmi hjá honum meðan
hann var formaður. Tóku því allir vaskir drengir vel,
þótt fast væri sótt störf á sjó og landi, þar sem hús-
bóndinn stóð jafnan sjálfur fremstur í flokki. Hann
er maður stiltur í framgöngu og jafnan hlýr
í viðmóti. Hugsunarhátturinn óvenju vandaður.
— Manna vinsælastur er hann.
Valgerður húsfreyja
er nokkurum árum
yngri en maður henn-
ar, fædd og uppalin
á Laugabóli. Hún er
annáluð afkastakona
til allra verka, hög á
hendur og hin mynd-
arlegasta húsmóðir.
Hún hefur eigi verið
eftirbátur bónda síns
um bústjórnina, og
er henni eigi síður
að þakka velmegun
þeirra og það sem
þau hafa framkvæmt
í búskapnum. Sam-
búð þeirra hjóna hefur verið með afbrigðum innileg
og ástrík alla tíð. — Múla-heimilið hefur ávalt borið
þann siðprýðis- og menningarblæ, er jeg hefi óvíða
sjeð annan eins, og hvergi meiri. Háttprýði og heil-
brigð sveitamenning haldast þar í hendur, eins og
best verður á kosið.
Ðörn sín hafa þau Múla-hjón kappkostað að menta
sem best, með heimiliskenslu og á skólum innan
lands og utan. Eignast hafa þau 7 börn; fjögur
þeirra dóu ung, en þrjú eru á lífi: Guðrún kona
Sturlaugs bónda Einarssonar í Múla, Sigurborg
kenslukona og Magnús búfræðingur, nú bústjóri á
Korpúlfsstöðum í Mosfellssveit. Fósturbörn hafa þau
alið upp mörg, og hafa 18 börn fermst frá þeim, er
verið hafa á vegum þeirra að meira eða minna leyti.
Vorið 1920 ljetu þau hjón af búskap. Höfðu þau
þá búið í 36 ár í Múla, og var heilsu þeirra tekið
að hnigna eftir langan og starfsaman vinnudag. Tók
þá Magnús sonur þeirra við jörðinni, en ljet hana að
tveim árum liðnum í hendur Sturlaugi mági sínum,