Óðinn - 01.01.1925, Blaðsíða 47

47
ÓÐINN
Sigmundur Jónsson og
Guðrún Sigfúsdóttir
í Gunnhildargerði.
Ritstjóri »Óðins« hefur beðið mig að senda blað-
inu nokkur orð um þessi merku hjón, og er jeg fús
að verða við þeim tilmælum eftir því sem föng
eru til.
Sigmundur Jónsson var fæddur í Gunnhildargerði
í Tunguhreppi 4. ágúst 1852. Foreldrar hans voru
hjónin }ón Vigfússon
og Guðrún Ásmunds-
dóttir, sem bjuggu þar
lengi. ]ón faðir Sigm.
var tvígiftur. Fyrri
kona hans hjet Sesselja
Pálsdóttir. Áttu þau
saman 4 börn, sem
öll urðu fulltíða og
voru: Magnús, merkur
bóndi á Galtastöðum
ytri, Rannveig kona
]óns ]ónssonar á Torfa-
stöðum í ]ökulsárhlíð,
Páll, bjó á Hlíðarseli
á Bótarlágheiði — nú
í eyði — og Vigfús,
sem bjó á Hrjót í Hjaltastaðaþinghá. Seinni kona
]óns var Guðrún Ásmundsdóttir og áttu þau einnig
4 börn, sem hjetu: Sigmundur, Þórarinn, Ásmundur
og Sesselja. 011 dóu þau um tvítugsaldur nema Sig-
mundur einn.
Guðrún Sigfúsdóttir, kona Sigmundar, er fædd 5.
sept. 1862. Hún er dóttir Sigfúsar Þorkelssonar frá
Njarðvík og konu hans Bjargar Eiríksdóttur frá
Vífilsstöðum, systur Eiríks heit., sem þar bjó lengi
myndarbúi, og þeirra systkina.
Sigfús og Björg, foreldrar Guðrúnar, bjuggu lengi
á Straumi í Tunguhreppi og eignuðust 4 börn saman,
er hjetu: Guðrún, kona Sigmundar í Gerði, Guðlaug,
kona ]óns yngra á Torfastöðum, fór til Ameríku,
Málfríður, kona Sigfúsar Eiríkssonar frá Vífilsstöð-
um og Eiríkur, sem dó um fermingaraldur.
Þau Guðrún og Sigmundur giftust 23. des. 1880
og byrjuðu búskap í Gunnhildargerði, efnalítil. Bjuggu
þau þar síðan góðu búi í nærfelt 40 ár. Var Sigm. þá
orðinn heilsulaus og ljet af búskap, en keypti jörð-
ina árið 1919 af landsstjórninni, því að Gnnnhildar-
gerði var kirkjujörð (hjáleiga frá Hirkjubæ) og af-
henti hana síðan Eiríki syni sínum, sem hefur búið
þar síðan.
Þau Guðrún og Sigm. áttu 10 börn saman. Af
þeim eru 9 á lífi, en eitt dó ungt. Þau, sem á lífi
eru, heita: Björg, kona Stefáns hreppstjóra Sigurðs-
sonar á Sleðbrjót. Þórey, kona Kristjáns Hansens,
frá Sauðá á Sauðárkróki. Anna, kona ]óns málara
Jónassonar á Seyðisfirði. Guðrún, kona Guðm. bónda
Halldórssonar á Dratthalastöðum. Guðlaug, kona
Pjeturs Sigurðssonar bónda á Hjaltastað. Katrín,
kona Sigfúsar Magnússonar bónda á Galtastöðum.
Eiríkur, bóndi í Gunn-
hildargerði. ]ón heima-
maður þar og Sigfús,
nú á Eiðaskóla, allir
ógiftir.
Gunnhildargerði er
fremur ljeleg bújörð,
en túnið hefur samt
mikið batnað í tíð
Sigm., hefur verið
sljettað, og öll hús
bygði hann upp. í mörg
ár hafði Sigm. afnot af
hálfri jörðinni Nef-
bjarnarstöðum, sem er
næsti bær við Gerði.
Að öðrum kosti hefðu
þau hjónin ekki getað framfleytt barnahóp sínum og
gestamörgu heimili.
Sigm. var hár maður vexti, þrekinn og karlmann-
legur á velli, fjör- og kappsmaður á yngri árum og
stilti þá oft lítt við hóf meðferð á sjálfum sjer. Hann
var glaðlyndur að upplagi og Ijettur í máli, en skap-
mikill og bráðlyndur. Allra manna var hann hrein-
skilnastur og drengskaparmaður hinn mesti.
Það kom eflaust fram á seinni árum hans, að hann
var ósjerhlífinn á yngri árum, því að hann misti heils-
una að mestu um sextugt og seinustu árin lá hann
alveg í rúminu og gat nálega enga björg sjer veitt.
Hann vildi »vinna meðan dagur var« og kunni ekki
þá aðferð lítilmenna, að gaufa áhugalaust við nokkurt
starf. Heilsuleysið var þungt mótlæti fyrir annan eins
dugnaðarmann og Sigm. var, því að hann var að
upplagi sjálfstæður og vildi ekki vera öðrum til byrði.
En lán var það fyrir hann í þeim raunum að hann
var vel giftur og átti góð börn, enda reyndist kona
hans honum tryggur lífsförunautur og börnin góð elli-
Sigmundur ]ónsson. Quðrún Sigfúsdóttir.
L