Óðinn - 01.01.1925, Blaðsíða 35

ÓÐINN
35
er það blandað öðrum lofttegundum, sem framleiddar
eru með ultra-fjólubláum ljósgeislum. Þurra loftið,
sem þannig verður til, er látið streyma með allmikl-
um hraða um lokaða ganga, sem fyltir eru fiski; eru
fiskarnir hengdir upp á sporðunum á sjerstaka vagna
og ganga þeir á hjólum. A hverjum vagni eru nál.
240 fiskar. Telst svo til, að stöð þessi skili nál. 30
skippundum af fullþurkuðum fiski á hverjum sólar-
hring, en fiskurinn er aldrei látinn vera lengur en
12 tíma í einu inni í göngunum, á milli þess er hann
tekinn út og settur í stakka og farið þá með hann
eins og sólþurkaðan fisk. Húsþurkaður fiskur verður
að fara 4—5 sinnum í þessa ganga áður en hann er
fullþur, en er því skemur í göngunum sem þurkun-
inni miðar áfram.
Þurkunarútbúnaður þessi er einnig notaður til að
herða á sólþurkuðum fiski, er vantar t. d. eina
breiðslu, og er þá unt með útbúnaði þessum að skila
alt að 120 skippundum á sólarhring.
Þessi þurkunarútbúnaður í Haga er alldýr (með
vjelum, gufukatli og öðru alt að 150,000 kr.), en
beinn kostnaður við þurkun hvers skippunds (manna-
hald og kol) er líkur og við sólþurkun. Er unnið
nótt og dag og vinna þar 27 stúlkur (8 tíma hver á
sólarhring) og 2 karlmenn (12 tíma hvor) auk vjela-
manna.
Stöðin framleiðir sjálf rafmagn það, sem nota þarf,
með gufuafli og eru það sem næst 16 kílóvött, en
vjelarnar geta framleitt 20 kílóvött.
Reynsla fyrstu mánaðanna hefur þegar sýnt, að
þurkunaraðferð þessi kemur að tilætluðum notum og
má því búast við, að lík þurkunarhús og þetta verði
reist bæði í Reykjavík og annarstaðar.
Stórútgerðin íslenska er enn á bernskuskeiði; á
fiskimiðunum kringum strendur landsins toga árlega
mörg hundruð erlend skip. Markaður fyrir íslenskan
fisk eykst nú með ári hverju og mun Iítill vafi á því,
að flotinn íslenski á eftir að aukast og margfaldast á
næstu áratugum. En mörg verkefni bíða útgerðar-
manna um hagsýnar vinnuaðferðir, skipulag á sölu
afurða og fleira. Eitt af mikilsverðustu verkefnunum
er að vinna síldarmjöl og síldarlýsi í verksmiðjum og
tryggja á þann hátt síldarútveginn, er hefur orðið
landinu oft til stórtjóns, en á meðan hafa erlendir
verksmiðjueigendur rakað saman stórfje. Magnús
Blöndahl var einn af aðalmönnunum, er gengust
fyrir því á síðastliðnu ári að stofna fjelag til þess að
koma upp stórri síldarverksmiðju á Norðurlandi.
Hefur '/3 togaraflotans þegar gengið í fjelagið og er
mál þetta alt í góðum undirbúningi, en formaður
Stúlka að hengja upp fisk.
þessa fjelags (h.f. »Síld«) er Magnús Blöndahl. —
Efling sjávarútvegsins er lífsskilyrði þjóðarinnar og
mun hann verða Iandbúnaðinum að liði í framtíðinni,
enda mun nú á fáu vera meiri þörf en endurreisn
landbúnaðarins.
A. 7.
M
Látum loga.
Glatt vjer skulum látu loga
lífs á meðan treynist fjör,
fram við elli elivoga
engin bíða sældarkjör.
Fnjóskur.
st