Óðinn - 01.01.1925, Blaðsíða 34

34
ÓÐINN
Aflstöðin (að ofan). — Fiskvagn á leið inn í þurkganga (að neðan).
Veðrátfa hjer á landi er svo óstöðug og sumrin oft
svo votviðrasöm, að oft er mikil hætta á því, að ekki
verði unt að sólþurka allan þann fisk, er á land
berst, og flytja á út, og eru þurkunarhús því nauð-
synleg til vara á þeim
stöðum, er mikið berst
að af fiski, eins og t.
d. í Reykjavík. En
auk þess eru þurk-
unarhús fjárhagslegur
gróði á vetrarmánuð-
unum, meðan ekki er
unt að sólþurka. —
Fyrsta framleiðsla á
hverju ári nær all-
miklu hærra verði
en síðar er fáanlegt,
og hefur reynsl-
an þegar sýnt, að
húsþurkaður fiskur
í marts, apríl og
maí nær alt að 40
kr. hærra verði fyrir
skippund heldur en
sólþurkaður fiskur í
júní og júlí. Er því
mikils um vert, að
sú þurkunar-aðferð
innan húss sje notuð,
er gerir það að verk-
um, að fiskurinn líkist
sem mest sólþurkuð-
um fiski, og hefur
Þorkell Clements vjel-
fræðingur um mörg
ár kynt sjer ýmsar
aðferðir og fengist
við tilraunir í þessa
átt, en aðferð hans,
sem notuð er í Haga,
er í stuttu máli á
þessa leið:
Fiskurinn er þurk-
aður með lofti, er lík-
ist sem mest útilofti,
og verður það á þann
hátt, að í klefum þeim
eða göngum, þar sem
fiskurinn er þurkað-
ur, er loftið hreinsað
og hitað með því að láta það streyma gegnum sjer-
stök áhöld, sem eru hituð upp með gufu, en síðan
er loftið þurkað með því að láta það streyma gegn-
um önnur áhöld, sem gerð eru til þessa, en um leið