Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.03.1880, Qupperneq 22

86
sem þakinn er ís, breiðir sig eins og sagt hefir verið
yfir heita strauminn, og það því meir sem norðar kem-
ur í Grænlandshafi og það þrengist meir; hindrar
þetta rannsóknir allar Grænlandsmegin. En þó að
þverskurðarflötur hins heita straums minnki eptir þvi
sem norðar kemur, er eigi þar méð sagt, að megin
hins heita sjávar minnki, því menn þekkja eigi hraða
straumsins; en vel getur verið, að hann aukist eptir
því sem þverskurðarflöturinn minnkar, En hvernig
sem þessu er varið, er heiti straumuriim nógu öfi-
ugur til að kowast norður fyrir Horn, og lialda
síðan austur með norðurströnd íslands, og má nú
álíta það sannað með rannsóknum Fyllu 1878 á hit-
anum í sjónum fyrir norðan ísland (samanber töfl-
urnar Y og VI), að sú grein Crolfstraumsins, er
fer norðurmeð vesturströnd Islands, beygist norð-
ur og austur fyrir Horn, og lialdi síðan áfram
austurmeð Norðurlandi; og er líklegt, að hún síðan
haldi áfram þar til hún uppi undir Noregi sameinar
sig við hina syðri grein Golfstraumsins, er fer fyrir
sunnan ísland, milli þess og Færeyja, austur að vestur-
strönd Noregs og norðurmeð henni.
f’etta er einnig samkvæmt því, hvernig straumar
hafsins haga sér yfir höfuð að tala. f>að er nefnilega
hægt að sanna, að sérhver hreifing á norðurhelmingi
hnattar vors, hvort sem hún fer í norður eður suður,
hafi tilhneiging til að beygja af til hægri handar; þetta
orsakast af snúningi jarðar vorrar um möndul sinn.
þetta er alkunnugt, að því er snertir hina svo nefndu
Norðanstaðvinda (Passatvinda), og Sunnanstaðvinda
(Antipassatvinda) í loptinu; en sama hlýtur og að eiga
sér stað í sjónum, að því er strauma hans snertir. þ>á
er nú þvílíkur straumur fer frá norðri til suðurs á norð-
urhelmingi hnattarins, leitast hann ætíð við að beygja
til hægri handar, þ. e. hann leitar til vesturs, þangað