Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.03.1880, Blaðsíða 33

97
er víst, að ekkert hefir borið á þéssu enn, eins er það
víst, að þrátt fyrir Ameríkuferðirnar hefir Evrópu-
mönnum fjölgað, en ekki fækkað (1833 eru taldar 230
millíónir; 1875 voru 300 millíónir og meira til í Evrópu1).
— Annars geta þjóðir sömu kynkvíslar verið mjög marg-
víslegar; sést þetta meðal annars á Austur-Indlandi:
Róhílaþjóðirnar fyrir sunnan Ga.ngá eru ljósleitir menn,
ogbyggja bæði á flatlendum og íjöllum uppi, þar sem
kaldara er; í kring um þá eru Nepalsmenn, svartir að
lit, þar eru og gulleitir Marattar og dökkbrúnir Ben-
galar, og eru allir einnar og sömu kynkvíslar. Jafn-
vel Kákasusmenn geta verið svartir á hörund, og eru
þeir þannig á Malabarströndinni; Negrar geta ogver-
ið gulleitir, Móngolar brúnir, o. s. fr.2
þ»að hefir verið sýnt og sannað, að deiling hita
og kulda hefir lítil áhrif á skeggvöxt og hárvöxt manna;
fæða og lifnaðarháttur gjörir og lítið til, en þótt mis-
munur bæði á þessu og náttúruhlutföllum geti valdið
nokkrum breytingum: aldrei breytist ein kynkvísl í
aðra kynkvísl, eða að minnsta kosti hefir enginn séð
það eða reynt. Tegundarbreytingar eða afbrigði
geta orðið á mönnum og dýrum, eins og vér sjáum til
að mynda á hrossum, sauðfénaði og nautpeningi, hænsn-
um og fleiri alifuglum: þar er áþekkur mismunur og
á þjóðernum sömu kynkvíslar, og þessar blendings-
ættir dýranna eru æxlunarfærar fyrir alla framtíð. Vér
getum raunar eigi ætlazt til að sjá æxlunarfærar og
varanlegar kynkvíslir ganga fram af sameiningu fárra
’) W. P. Volger, Handbuch der Geographie, Hannover 1833. I.
Bd. bls. 28. Klöden, physische Geogr. bls. 1292. polit. Geogr. i.
Bd. bls. 26 (1873 og 1874),
‘) Xiassen telcur frara, að þessi mismunur á litarhættinum innan sömu
kynlcvislar sýnist vera á móti lögum náttúrunnar, og að hér þurfi
nákvæmra rannsókna við (Ind. Alterth.K. I, 478 [400]).
Xímarit hins íslenzka bókmentafélags. I. 7