Tímarit Hins íslenzka bókmentafélags - 01.03.1880, Qupperneq 67

I3i
með lituðu gleri og steinum, og axlaspennur af gulli og-
silfri, einnig settar steinum1. Kingurnar eru merki-
legastar allra þessara fornleifa; voru þær ætlaðar til
að bera á hálsi sér og prýddar ýmsum myndum, er
menn ætla helzt eigi að tákna afreksverk Sigurðar
Fofnisbana2. Hinn mikli gullauður, sem komið hefir
til Norðurlanda á þessu tímabili, hefir án efa verið
runninn frá Rómaveldi, því það var á þessum timum
kúgað og rænt af germönskum þjóðum. En miklu
víðar var rænt en í sjálfu Rómaríki á Suðurlöndum;
rán og grimdarverk danskra og norskra víkinga um
allar Evrópustrendur og enda langt inn í löndin eru
alkunn, og það er einnig kunnugt, að þeim er hrósað
fyrir ránin og grimdina, og sagt það hafi eflt fram-
farir mannkynsins. í Danmörku einni og „Skandína-
víu“ hafa fundizt níu sinnum fleiri gullkingur en í
öllum öðrum löndum til samans3, og komast menn svo
að orði, að þetta skraut hafi helzt tíðkazt í Danmörku;
en hitt er eins satt, að þar var mest af þessum óþjóða-
lýð, sem hlammaði sér niður á fagurt land eins og
gammar, og drap og rænti allt sem unt var, bæði
með svikum og ofriki.4
3. YNG8TA JÁRNöliDIN nær frá 700 til 1030
(Stiklastaða-orrustu), og er hinn elzti sögutími Norður-
') Worsaae, i Aarb. 1872 bls. 405.
*) Worsaae, i Aarb. 1870 bls. 382—419. 1872 bls. 406. Thomsen,
Om Guldbracteaterne.i Annaler for nord. Oldk. 1855.—Bugge, i Aarb.
1871 bls. 171-----226.
®) Worsaae, i Aarb. 1870 bls. 384.
4) Fra þessari og ef til vill fyrri öld eða tímabili járnaldarinnar eru
sögur af Hrólfi Kraka, Ragnari Loðbrók og fleiri köppum, en það
er ómögulegt að ákveða neitt ártal eða þess lconar um þá með
sögulegri vissu,
9*