Eimreiðin - 01.09.1897, Síða 49

209
út úrval af ritum hans bæði i bundnu og óbundnu máli (1896) með
æfisögu1 og myndum; þar á meðal er þýðing hans á Fríðþjófssögu
gömlu.
Ivar var ekki friður maður, en því fegurra var starf hans. Hann
var lágur maður vexti, en því hærra munu verk hans ljóma um langa
æfi bæði í Noregi og utan Noregs. »Ljóminn um nafn hans eykst að
sama skapi, sem þjóðernis og sjálfstæðistilfinning vex í brjóstum Norð-
manna,« segir Vislie.
Khöfn 27. maí 1897.
Finnur Jónsson.
Sýnishorn af ljóðagjörð Norðmanna
á þessari öld.
Eptir Matth. Jochumsson.
Vordagurinn.
(Eptir Ivar Aasen).
Ut að skynda,
sumarsólin skín á skrúðarinda;
sparifötin foldin aptur færð er í,
lítt’ á skóg og laufatjöldin splunkurný.
Þrautir ljettast;
vegir þorna, vellir allir sljettast.
Varmir vindar
flytja holti fræ svo grói rindar,
skúrin nýja færði túni feginsbað,
hreint er hvert eitt strá og laugað barr og blað;
knappar springa,
blómstrin opna bikar nýgræðinga.
Inn í dyrin
ilm og angan ber mjer sumarbyrinn,
1 Hún hefur verið notuð hjer ásamt ritgjörð dr. Hj. Falks i Arkiv f. nord.
filol. 1897.
14