Eimreiðin


Eimreiðin - 01.09.1897, Blaðsíða 10

Eimreiðin - 01.09.1897, Blaðsíða 10
170 lögin og eptirlaunalögin og aukalaunalögin og bitlingaveitingar, skáldalaun, fuglafriðun, seladráp, laxatímgun og ótal fleira þess- háttar. Það hafði engan tíma eða peninga til að verja til mannlífsfriðunar. III. Síra Konráð varð prestur í Kálfárþingum eptir föður sinn og þjónaði hann því brauði i fjögur ár. Ekki fór það með leynd, að síra Konráði og konu hans Ás- gerði íjellst mjög um fráfall síra Höskuldar. Var hún jafnan ept- ir það meira eða minna veil á geðinu, þrátt fyrir allt, sem reynt var við hana að læknisráði. En þó kastaði fyrst tólfunum eptir dauða Ara frænda hennar. Tók það svo á hana, að sjá upp á hann og kynnast holdsveikinni, að henni fór að standa óbærileg- ur stuggur og ógn af lífinu. Mánuði eptir lát Ara var presturinn sóttur til að gera eitt- hvert embættisverk þar í sókninni. En um kvöldið, þegar hann kom heim, var kona hans horfin. Var hennar þegar leitað, og fannst hún hvergi. Degi síðar sá prestur lík konu sinnar í Laxa- hyl, sem er skammt fyrir neðan túnið á Kálfá. Ljet hann þegar slæða það upp, og fannst við það tækifæri einnig beinagrindin af Unni Sigurðardóttur. — Ekki hafði þeim hjónum orðið barna auð- ið, en þegar Ásgerður drekkti sjer, var hún kona eigi einsömul, Síra Konráð var orðinn mæddur af lífinu, þó eigi væri hann gamall maður. Tók hann sjer mjög nærri dauða konu sinnar, -og öll Kálfár-mannslátin, þvi honum var fullljóst, af hverju þau voru sprottin. Dó hann þrem mánuðum síðar en kona hans, og þó það væri faraldsveiki, sem var aðaldauðamein hans, var það víst, að hann hafði ekki lengur þrá til lífisins. Þó hann yrði ekki nema 29 ára að aldri, var hann ekki einungis búinn að tæma í botn bikar gleði sinnar og lífsvona, heldur hafði hann og hlotið að bergja hjer um bil til botns eiturlyfjabikar mannlífsins, byrlað- an af tilfellum og þjóðinni. — Eptir farandi brjefkaflar, sem síra Konráð skrifaði vini sínum, skömmu fyrir andlát sitt, sýna ljóslega, að hann hefir að lokum skilið rjett alla Kálfár-viðburðina. Þeir hljóðuðu svo:
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.