Eimreiðin - 01.09.1897, Síða 50

210
loptið fullt með fjör og krapt og læknislyf,
út jeg vil að fanga bæði þrótt og þrif.
Einn jeg kúri —-
er það vit? — sem fugl í fangabúri.
En þeir hljómar!
Líf og ljóð í öllum stöðum ómar!
Göngum hægt og hægt og horfum vel í kring.
O hvað þessi fold er full með fögur þing!
Langa stundu
vil jeg una hér á grænni grundu.
Haugur Haralds hárfagra.
(Eptir Ivar Aasen).
(Þýtt að mestu orðrjett eptir hinu norska »byggðamáli« Aasens).
Hjer sje jeg Haralds
haug fyrir augum;
þann er mig lengi
líta fýsti;
blásið er berg
á beru rjóðri.
Hljes milli og hamra
á Haugalandi.
Víst var haugur sá
hærri forðum,
grafinn er grunnur,
gras í brottu,
akur umbergis
auri horfinn,
drúpir gisið gras
grams á leiði.
Hjer ljet hugstór
heim um kvaddan