Eimreiðin - 01.05.1915, Qupperneq 58

134
að komnar eru út af því þrjár útgáfur, og nú máske enn fleiri,
þegar þetta er ritað. Pó eru ekki allar útgáfurnar eins, heldur
hefir sumt verið felt burt úr hinum síðari, sem stóð í fyrstu
útgáfunni, af því að til vóru þeir menn, sem hneyksluðust
á því.
Pannig var t. d. í i. útgáfunni breyting eða ný útgáfa af
»Faðirvorii., samkvæmt því, sem prestinum fanst bezt við
eiga núna í stríðinu. Og í þessu nýja »Faðirvori« hljóðaði t. d.
4., 5. og 6. bænin þannig:
»Gefðu oss ekki nema nautnan skamt af brauði, ef þú að-
eins vilt úthluta fjandmönnum vorum dauða og tíföldum
kvölum;
og fyrirgef oss af náð þinni öll þau skot og spjótalög, sem
oss ekki tekst að hitta með;
og leið oss ekki í freistni, til að framkvæma reiðidóma þína
með altof mikilli vægð og mildi.«
Með þessu var þó sumum nóg boðið, og með því að sum
kirkjuleg tímarit töldu það hreint og beint guðlast, þá var það
burt felt í 3. útgáfunni. En nóg er samt eftir, til að sýna sama
andann.
Eins og titillinn bendir til, eru hersöngvar þessir bæði fullir
af vígamóð og sigurgleði, og hinsvegar einnig af þakklæti til
guðs fyrir alla sigrana, en þó jafnframt hvöt til að beygja sig
fyrir guði í alvarlegri sjálfsprófan. En það er öðru nær, en að
fullkomið jafnvægi sé á milli þessara tveggja hugsanaþráða, held-
ur er stöðugt innan um þá brugðið þriðja skoðanaþræðinum, sem
sé þeim, að þýzka þjóðin standi framar öllum öðr-
um þjóðum f sérstöku sáttmálssambandi við guð.
Par kemur því fram sama hugsunin og hjá Gyðingum í Gamla-
testamentinu, að guð sé guð Pjóðverja, sem láti hina þýzku þjóð
sigra, sem sína útvöldu þjóð. Og einmitt á þeim grundvelli virð-
ist afstaða Pjóðverja til guðs byggjast æ meir og meir, sem með-
al annars kemur fram í því, hve hrifnir margir þeirra eru af Gamla-
testamentinu, sem þeim finst eiga svo dæmalaust vel við þá um
þessar mundir.
Annars er það einkennilegt við þessa hersöngva, að þó að
þeir auðvitað annars eingöngu snúist um heimsstríð það, sem nú
stendur yfir, þá er þar einnig skotið inn í nokkrum sigursöngum
eða lofsöngum út af sigrum, er Pjóðverjar hafa áður unnið yfir