Dagblaðið Vísir - DV - 08.10.1988, Blaðsíða 22

Dagblaðið Vísir - DV - 08.10.1988, Blaðsíða 22
22 LAUGARDAGUR 8. OKTOBER 1988. LÖGFRÆÐIÞJÓNUSTA Vanur lögmaður getur bætt við sig lögfræðistörfum s.s. málflutningi, samningum, búskiptum og inn- heimtu. Sími 34231 Nauðungaruppboð Að kröfu Hjalta Júlíussonar verða eftirtaldar bifreiðar seldar á opinberu uppboði til greiðslu á flutnings- og geymslukostnaði. Uppboðið fer fram laugardaginn 15. október 1988 að Stapahrauni 12, Hafnarfirði og hefst kl. 14.00. Bifreiðarnar, sem seldar verða, eru: G-9149, G-13035, G-22186, G-25146, R-41424, R-41486, D-870, Ö-2351, Ö-7345, Ö-10320, Ö- 10638, Y-16115, H-3763. Greiðsla við hamarshögg. Baejarfógetinn í Hafnarfirði. Hundahald í Reykjavík - skoðanakönnun Dagana 24.-30. október nk. ferfram skoðanakönnun um hundahald í Reykjavík. Kjörstaður er í anddyri Laugardalshallar og verður opinn mánudag 24. - föstudags 28. kl. 16.00-19.00, en laugardag 29. og sunnudag 30. frá kl. 14.00- 20.00 Kjörskrá er sú sama og gilti við forsetakosningar 25. júní sl. Atkvæðisrétt hafa þeir, sem á kjörskránni eru og eru orðnir 18 ára 30. október nk. Vakin er athygli á, að kjörskráin miðast við lög- heimili 1. desember 1987. Allar upplýsingar um kjörskrá gefur Manntalsskrif- stofa Reykjavíkur, Skúlatúni 2, sími 18000. Kjörstjórn Fjölmiðlar dv Þetta framtak Stöðvar 2 er því mikils hróss maklegt, djarfleg tilraun sem einnig vekur athygli á landi okkar og þeim miklu vinsældum sem skákin nýtur hér. Á réttu róli að nýju Þá eru blessaðir ólympíuleikamir að baki og þjóðin að komast á rétt ról aftur. Ekki skal ég leggja neinn dóm á það hvort fjölmiðlun af leikunum hefur verið of mikil eða lítil miðað við áhuga almennra neytenda, en til allrar hamingju fór keppni yfirleitt fram á afbrigöilegum tíma frá okkar bæjardyrum séð, svo annað dag- skrárefni fékk að vera nokkurn veg- inn í friði í sjónvarpi og útvarpi. í ökkla eða eyra Ég skal fúslega viðurkenna að ég lagði ekki nyög mikið á mig til þess að fylgjast með fréttum af ólympíu- leikunum, en auðvitað er ég ekkert laus við þjóðrembu á svona stundum frekar en aðrir íslendingar. Það var heldur ekki auðvelt að komast hjá því aö fylgjast svolítið með, ef maður fór á annaö borð ekki í íjölmiðlabind- indi, því hvergi var hægt að hlusta á fréttir eða fletta blaði án þess aö sjá og heyra harmþrungið rausið um ófarir, vonbrigði og óuppfylltar „væntingar", svo notað sé eitt af óskabörnum ylhýra málsins um þessar mundir. í raun og veru mætti ætla eftir neyðarstunum íþróttafréttamanna síðasta hálfa mánuðinn að íslenska þjóðin hafi orðið fyrir slíkum skakkafóllum að menn af öðru þjóð- emi htu á okkur meö háösglotti um aha framtíð og sæmst væri fyrir okk- ur að læðast með veggjum og láta sem fæsta vita hvaöan við erum, ef við skyldum lenda innan um mann- borulegt fólk annarra þjóða. Að vísu mun mega til sanns vegar færa að flestir íslensku þátttakend- umir í leikunum voru nokkuö frá því besta sem þeir hafa sýnt. Á því kunna að vera einhverjar aðrar skýringar en tímamismunur, gjör- breyttur aðbúnaður og loftslag. Hitt er hka ljóst að fleiri hafa oröið fyrir vonbrigðum á þessum leikum en ís- lendingar og jafnvel heimsmeistarar hafa orðið að bíta í það súra eph að komast hvergi nærri verðlaunum. En af hveiju uröum viö fyrir þess- um óskaplegu vonbrigðum? Hverjir skyldu hafa vakið þessar miklu „væntingar“? Það skyldu nú aldrei hafa verið nákvæmlega sömu menn- irnir og mega vart mæla fyrir ekka- sogum yfir brostnum vonum? Und- anfama mánuði hefur varla verið unnt að fletta blöðum né hlusta á fréttir án þess að sjá stríðsfyrirsagn- ir eða heyra upphrópanir yfir ein- stakri snilld þessara norrænu vík- inga sem ætluðu að sýna heiminum hverjir væru bestir - og rúmlega það. Þegar þetta er skrifaö eru ólympíu- fararnir ekki komnir heim. Vafa- laust verður því sitthvað komið fram í dagsljósið, þegar þessi grein birtist, sem nú er þoku huhð fyrir íslenskum fjölmiölaneytendum. En ósköp finnst mér það skrítið að hafa enga úttekt séð á getu eöa getuleysi íslensku íþróttamannanna austur í Kóreu. Góöir blaðamenn reyna yfirleitt að finna skýringar á árangri manna, góðum eða slæmum, í stað þess að vera með endalausar upphrópanir. Vonandi hressast skrifíinnar íþrótt- anna og reyna að finna skýringar, ef frammistaöan var á annað borð svo hræðileg sem lesa má úr orðum þeirra. Skákin Á Stöð 2 fer nú fram merkileg til- raun. Þar er haldið heimsbikarmót í skák. í fljótu bragði viröist skák ekki líflegt sjónvarpsefni. Varla er hægt aö miöa við það þegar þjóðremba okkar er í hámarki eins og þegar Jóhann baröist við reykjarkóf Kortsnoj gamla vestur í Kanada og öll þóðin stóð á öndinni í lengri tíma yfir mynd af skákstöðu sem enginn skildi. Fjölmiðlar Magnús Bjamfreðsson Engu að síður er ljóst að verði unnt að matreiöa skákmót þannig að al- menningur fylgist af áhuga með gangi mála, þá er um að ræða merki- legt skref hvort heldur á er litið frá sjónarhóli skákhstar eða sjónvarps. Þetta framtak Stöðvar 2 er því mikhs hróss maklegt, djarfleg tilraun sem einnig vekur athygli á landi okkar og þeim miklu vinsældum sem skák- in nýtur hér. Ef til vill er einmitt þetta mót merkilegasti viðburðurinn í fjölmiðlun hérlendis í langan tíma og enn einu sinni hefur Stöö 2 skotið ríkissjónvarpinu ref fyrir rass í inn- lendri dagslo-árgerð. Mikil innlend dagskrárgerð Þegar Stöð 2 hóf starfsemi sína héldu margir að hún myndi nær ein- vörðungu flytja fólki erlent efni af léttara taginu, annars flokks afþrey- ingarefni. Yfirlýsingar forráða- manna stöðvarinnar um fámennt starfslið og alhliða spamað í rekstri ýttu undir þessa skoöun og gerðu það að verkum að þeir sem til sjónvarps- reksturs þekktu voru nokkuð tor- tryggnir á að merkileg sjónvarpsstöð væri í uppsiglingu. Sem betur fer hafa forráðamenn Stöövar 2 áttað sig á því að þjóðin var ekki að biðja um nýtt kapalsjón- varp. Og satt best að segja hefur svo undarlega farið að það er einkum á sviði innlendrar dagskrárgerðar sem Stöð 2 hefur vakið verulega athygh. Hún hefur bryddað upp á fjölmörg- um nýjungum, verið óhrædd viö að færa dagskrárgerð sína út á meðal fólks, t.d. á skemmtistaði, og sýnt að unnt er aö nota þá á skynsamari hátt en til áramótadansleikja. Stöðin hefur tekið þá skynsamlegu stefnu að gera dagskrár sem ekki kosta óhemju fjármuni en höfða samt til margra, á meðan gamla stöðin virð- ist hjakka í hugmyndafátækt og end- urtekningum í innlendri dagskrár- gerð. Meðal þess sem teljast verður for- vitnilegt í innlendri dagskrárgerð Stöðvar 2 á næstimni eru þáttaflokk- ur um heilsu og annar flokkur um matargerð í umsjón eins færasta matargerðarmeistara okkar (hvort sem þeir fara nú að öhu leyti sam- an!!). Eitt af því sem Stöð 2 hefur tekið frumkvæði í er að setja íslenskt tal með barnaefni. Gjörbreyting hefur orðið í þessum efnum eftir að stöðin hóf starfsemi sína. Að vísu hafði Sjónvarpið byijað á þessu, en engu að síður hefur Stöð 2 markað þarna djúp spor. En engin er rós án þyrna. Því fer fjarri aö allt sé gahalaust á þessari ágætu nýlegu stöð. Eitt af því sem ég vh benda forráðamönnum hennar á er aö hafa betra eftirlit með þýöing- um. Þar er einhver brotalöm. I sum- um vönduðum myndum koma fyrir fáránlegar vitleysur. Ekki endhega málfarslegar heldur einnig misskiln- ingur. Annað er það sem óneitanlega fer á stundum í taugamar á fólki og það er hin gegndarlausa auglýsingastarf- semi fyrirtækja í kringum hina og þessa þætti. Hræddur er ég um að forráðamenn stöðvarinnar verði fyrr en síðar að finna sér aðrar leiðir til ljármögnunar. íslenski markaður- inn er smár og þaö verður ekki til lengdar hægt að mjólka íslensk fyrir- tæki á þennan hátt, enda þótt þau telji sig með því afla sér velvilja hjá fólki, nema skattalögin hjálpi stöð- inni þeim mun betur til þess að halda þessari fjármögnun úti. Góð kynning Stöð 2 tók upp á því skömmu eftir aö hún hóf gtarfsemi sína að gefa út sérstakt vandað blað þar sem dag- skráin er kynnt. Þetta blað fá allir áskrifendur stöðvarinnar í hendur og er upplag þess því mjög stórt á íslenskan mælikvarða, væntanlega er það útbreiddasta tímarit á íslandi. Útgáfa svona rits hefur lengi tíðkast í öðrum löndum en af einhverjum ástæðum hefur Sjónvarpinu víst aldrei fundist ástæða th slíkrar út- gáfu og situr nú eftir með sárt ennið. Ritiö sjálft er vegna útbreiðslu sinnar orðinn ákjósanlegur auglýsingamið- hl eitt út af fyrir sig og kannski borg- ar útgáfan sig fjárhagslega, auk þess sem hún styður við bakiö á stöðinni.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.