Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1987, Qupperneq 50

Við val á hrútum inn á stöðina hefur verið reynt að taka tillit
til sem flestra þeirra þátta, sem hafa áhrif á afurðasemi fjárins
svo sem vaxtarhraða og kjötgæða lamba, mjólkurlagni og
frjósemi áa og ullargæða. Á fyrstu árum stöðvarinnar voru
hrútar að vísu oft valdir fyrst og fremst eftir einstaklingsdómi
þar sem litlar upplýsingar var hægt að fá um afkvæmi. Með
tilkomu aukins skýrsluhalds á vegum sauðfjárræktarfélag-
anna svo og stórauknum afkvæmarannsóknum hefur þetta
hins vegar breyst mjög til batnaðar svo að nú eru hrútar
nánast eingöngu valdir eftir góða niðurstöðu úr afkvæma-
rannsókn og/eða góða reynslu hjá bændum með skýrsluhald.
Nokkuð misjafnt er á hvaða eiginleika bændur leggja mesta
áherslu þegar þeir eru að fá inn í fjárstofn sinn nýtt blóð með
sæðingum. Af þessum ástæðum hefur verið reynt að hafa
hrútastofninn nokkuð fjölbreyttan, þ.e. einhverja hrúta, sem
skara framúr sem góðir ærfeður, aðra sérstaklega vegna kjöt-
gæða og einhverja með mjög góða ull. Að sjálfsögðu er reynt
að fá inn á stöðina einstaklinga, sem sameina alla þessa kosti.
Þá hafa nokkrir forystuhrútar verið keyptir til notkunar og
þannig verið stuðlað að því að viðhalda þessum eiginleika í
hreinræktun.
HRÚTAKAUP
Fyrsta haustið sem stöðin var starfrækt 1964 voru keyptir 5
hrútar inn á hana, allir ættaðir úr Þistilfirði. Næst eru keyptir
4 hrútar úr Mývatnssveit haustið 1966 og voru þannig fyrstu
árin eingöngu hyrndir hrútar á stöðinni og allir af þingeysk-
um stofni. Engin starfsemi er á stöðinni 1968 og voru þá allir
lifandi hrútar seldir hinum sæðingastöðvunum. Á árinu 1969
voru síðan keyptir hrútar úr Strandasýslu og Eyjafirði bæði
hyrndir og kollóttir og hafa síðan bæði hyrndir og kollóttir
hrútar verið á stöðinni, yfirleitt þó um helmingi fleiri hyrndir
en kollóttir.
Utbreiðsla smitsjúkdóma og þá sérstaklega riðuveiki hefur
52