Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1987, Qupperneq 96

6. Erindi: Framtiðarskipulag og sterfsemi leiðbeiningaþjónustu í land-
búnaði.
a) Jóhann Guðmundsson í Holti taldi að störf ráðunauta væru að
færast fullmikið inn á skrifstofur og tengsl við bændur færu af þeim
sökum minnkandi. Jóhann varaði við að ef til vill færi of mikill tími
i bændabókhald, þvi þessa þjónustu sæktu fvrst og fremst þeir sem
betur stæðu fyrir. Jóhann taldi að bændur þyrftu sjálfir að kynnast
eigin fjárhag sem best og þyrftu þar af leiðandi að sjá um sitt
bókhald sjálfir að mestu leyti. Jóhann gerði að umtalsefni hversu
dýrum stórum vélum vélaumboðin héldu að bændum, taldi hann
minni vélar duga. Hann taldi að fækkun fólks í sveitum hefði einnig
áhrif á þéttbýlisstaðina sem þeim tengdust. Jóhann sagði að sveit-
irnar þyrftu að vera þannig að hinn almenni ferðamaður vildi leita
þangað. Jóhann vakti að lokum athygli héraðsráðunauta á þvi að
koma því á framfæri við bændafólk i barneign að enn væri ekki
kominn kvóti á barneignir.
b) Ævarr Hjartarson benti á að verulegu fjármagni væri veitt beint i
þjónustu við landbúnað og spurnin væri hvort bændur gætu verið
án þessarar þjónustu. Ævarr gerði að umræðuefni allt landbúnað-
arþjónustukerfið (það er leiðbeiningar, rannsóknir, kennslu) og
sagði að i þann geira færu fjármunir sem samsvöruðu meðalmán-
aðarlaunum á hvern bónda.
Ævarr sagði meginhluta af tíma ráðunauta fara i að fjalla um
kvótamál og niðurskurð. Faglegar leiðbeiningar sitji á hakanum.
Taldi hann erfitt fyrir ráðunauta að koma aftur inn í hinn faglega
leiðbeiningaþátt. Vildi Ævarr að menn sérhæfðu sig í að vera
annað hvort faglegir eða félagslegir leiðbeinendur. Ævarr setti fram
þá hugmynd að Tilraunastöðin á Möðruvöllum, Bændaskólinn á
Hólum og búnaðarsamböndin á Norðurlandi tengdust enn fastari
böndum. f erindinu var vikið að starfsemi RALA og Bf og endur-
skoðun á þeirri starfsemi. Einnig kom fram hugmynd hjá Ævarri að
hluti af þjónustu búnaðarsambandanna yrði seldur beint til bænda.
Vikið var að endurmenntun ráðunauta og kom fram að Fram-
leiðnisjóður gerði það kleift. Ævarr sagði að helsta vonin væri nú í
loðdýraræktinni og þar væri mikið verkefni fyrir faglegar leiðbein-
ingar. Að lokum sagði Ævarr að verulegum fjárhæðum væri varið i
þjónustu við landbúnað en þeim mætti gjarna verja betur.
c) Umræður:
Sveinn Jónsson spurði um kvóta á barneignir, hvort þær væru
bundnar við ákveðinn aldur.
Sigtryggur Vagnsson taldi að félagslegur og faglegur þáttur
þyrfti að fara saman í ráðunautnum. Þá vildi hann fá heimsóknir
ráðunauta sem oftast.
Hálddán Björnsson taldi að starf ráðunauta væri margþætt og oft
98