Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1985, Blaðsíða 11

BÆKUR í VÍÐIDALSTUNGU OG Á ÞINGEYRUM
11
hann heföi ekki haft annað við að styðjast en það sem hann mundi úr
samtölum. Það er einnig Ijóst að þó að Arni kunni að hafa vitað af
skrá Jóns Ólafssonar, sem brátt verður skýrt nánara frá, getur hún
ekki verið heimild hans. Þegar þess er gætt að allt bendir til að Arni
hafi aldrei til Víðidalstungu komið, er aðeins um einn kost að ræða.
Páll reið á hverju sumri til alþingis með þvílíku íoruneyti sem
lögmanni sómdi, hafði með sér sveina og marga hesta. Þegar svo var
komið að engar líkur voru til að Arni mundi láta sjá sig fyrir norðan
áður hann færi af landi burt, hefur Páll látið hengja á klakka fáeina
kistla með sumum helztu bókum sínum til að sýna honum. Ef tilgátan
er rétt, skilst betur að Árni falast ekki eftir sumum stórum sögubók-
um sem skrifaðar höfðu verið í Vigur og líklegt væri að honum hefði
verið hugleikið að eignast ef hann hefði þekkt þær, en þær hafa þótt of
fyrirferðarmiklar til að taka í ferðalag.
Athugasemdir við skrána A
A 1. Sama bók og B 95, ekki nefnd í C. Sr. Jón Halldórsson segir að
Gísli biskup Jónsson hafi íslenzkað Spámannabækurnar velílestar eða
allar úr þýzku máli; „og sú útlegging eða nokkuð af henni hefur til
skammrar stundar til verið hjá hans niðjum“ (Biskupa sögur J.
Halld. I 128). Líklega er hér átt við skinnbók skrifaða 1574—5, sem nú
er eign enska biblíufélagsins (The British and Foreign Bible Society) í
Lundúnum, sjá P.E.Ó. Menn og menntir II 565 (ljósmynd bókarinn-
ar er í Árnastofnun í Kaupmannahöfn). Páll Vídalín getur í Skýr. 298
um einn stað í spádómsbók Jeremíasar, hvernig honum hafi verið
snúið á íslenzku og nefnir þá fyrstan Gísla biskup; þessi ritningarstað-
ur er samhljóða í Lundúnahandritinu. Um efasemdir, hvort þýðingin
í Lundúnahandritinu muni réttilega eignuð Gísla biskupi, sjá Bibl-
Arn XXXIII 249 o. áfr.
A 2-3. Grallarar Marteins biskups (skrifaðir) kynnu að vera sama bók
og C 37; annars virðist þeirra hvergi getið.
A 4. Sama bók og B 87. Bókin er nú í Þjóðskjalasafni, sjá Bréfabók
Guðbrands byskups Þorlákssonar, 1919-1942, bls. 418 o. áfr. Þar er
talið að Páll Vídalín muni hafa eignazt bókina hjá sr. Gísla
Einarssyni í Múla en í A 4 er nefndur til þess Sigurður bróðir Gísla
(ÍÆ IV 216). í útgáfu bréfabókarinnar er haldið að Bjarni Halldórs-
son hafi átt hana og síðan Halldór sonur hans, en hennar er ekki getið
í G.