Frjáls verslun - 01.02.1968, Síða 11

FRJÁLS VERZLUN
11
B. J.: „Allt verður að bera sig“,
var einu sinni sagt, og mættikann-
ski bæta við „við eðlileg skilyrði".
Bágborinn rekstur verzlunarfyrir-
tækis þarf ekki að vera nein sönn-
un þess, að álagning hafi verið of
lág. Ástæðan gæti t. d. verið, að
verzlanir í sömu grein væru of
margar á sama svæðinu, þannig
að verksvið fyrirtækisins væri of
smátt og framleiðni þess því óeðli-
lega lítil. En slíkt skipulagsleysi
setur mjög mark sitt á verzlunar-
hætti hér. Ég mundi álíta, að
„hæfileg álagning“ yrði helzt skil-
greind svo, að vel skipulagt og
rekið fyrirtæki gæti þrifizt á líkan
hátt og annar atvinnurekstur, að
því tilskyldu, að fjármagnið, sem
í það er lagt, sé sómasamlega nýtt,
svo og vinnuaflið, sem er bundið
rekstrinum.
F.V.: Hefur blómleg verzlun
einhvern tíma verið dragbítur á
framfarir á íslandi?
B.J.: Ég er lítill sagnfræðingur,
en þykist þó hafa pata af því, að
blómleg verzlun ' þeim skilningi,
að hún skilaði eigendunum mikl-
um gróða, hafi ekki alltaf leitt til
mikillar farsældar fyrir alþýðu
manna eða mikilla framfara, þótt
slíkt hafi vissulega stundum skeð
meðan verzlunin var nátengd öðr-
um atvinnurekstri, sérstaklega út-
veginum.
En felist sá broddur í spurning-
unni, sem ég hef á tilfinningunni,
að afskipti verkalýðshreyfingar-
innar af verðlagsmálum stefni að
því að drepa niður heilbrigðan og
nauðsynlegan verzlunarrekstur í
landinu, þá er slíkt mikill mis-
skilningur, sem ætti að vera að
fullu leiðréttur með þeim já-
kvæðu hugmyndum varðandi
frambúðarlausn verzlunarmál-
anna, sem fulltrúar launþega í
verðlagsnefnd hafa sett fram í
sérstöku erindi til ríkisstjórnarinn-
ar og sem nú hefur leitt til þess,
að sameiginleg nefnd launþega-
samtakanna og kaupsýslunnar hef-
ur fengið það verkefni að athuga
verzlunarmálin í heild og gera til-
lögur, sem miða að því hvoru
tveggja að tryggja þjóðinni hag-
kvæmari og betri verzlunarþjón-
ustu en hún nú býr við og af-
komuöryggi þeirra, sem þessa at-
vinnugrein stunda.