Frjáls verslun - 01.06.1978, Síða 96

Selur kúnnum bfla um leið
og hann klippir pá
— Litið við hjá öðrum
rakaranum á Akra-
nesi
Á rölti okkar um götur Akraness
rákumst við á lágreista en fallega
byggingu, sem, ef dæma mátti af
skilti í glugga, hýsti rakarastofu.
Og af því að rakarar eru meö fing-
urinn á slagæð mannlifsins í
hverju bæjarfélagi rákum við nefið
inn í gættina.
„Komið þið inn strákar", Hinrik
Haraldsson rakari leit upp úr koll-
inum á einum kúnnanum. ,,Já líst
ykkur vel á húsið. Þaö var, skal ég
segja ykkur, byggt árið 1925 og var
upphaflega símstöð".
Við spyrjum hvernig viðskiptin
gangi.
„Nú þetta er að aukast eins og
alls staðar. Það var mikil lægð í
þessu hér fyrir nokkrum árum, en
þaö er breytt. Nú láta menn snyrta
á sér kollinn reglulega.
Já auðvitað er ég Akurnesingur.
Ég er hér fæddur og uppalinn,
læröi hárskurö hjá kollega mínum
Jóni Hjartarsyni sem er einnig með
stofu hér í bænum".
Er slagur um kúnnana?
„Nei þetta er mjög í föstum
skorðum, menn hafa sinn fasta
rakara og bíða allt upp í 2— 3 vikur
ef hann er ekki við þá og þá
stundina, í fríi eða einhverju svo-
leiöis".
Við fréttum einhvers staðar aö
þú notaðir tækifærið og seldir
mönnum gjarnan bíla meðan þeir
væru í stólnum hjá þér, hver er
sannleikurinn í þessu?
„Það er kannski fullmikið sagt,
aö mér takist að koma inn á þá
bílunum meðan þeir sitja hér í
stólnum. En það er hins vegar rétt
að ég hef umboð fyrir bílainnflutn-
ingsfyrirtæki, Vökul í Reykjavík, og
það kemur jú stundum fyrir að tii-
vonandi kaupandi fer að spyrjast
fyrir um bifreiðarnar meðan ég
snyrti á honum kollinn".
Um leið og við kveöjum þennan
káta rakara spyrjgm við hann
hvernig íslandsmótið íknattspyrnu
leggist í hann og kúnnana. Svarið
er stutt og laggott. „Við vinnum".
Hinrlk rakari og stofan hans — eftlr að Ijósmyndarlnn hafði mundað skærln.