Frjáls verslun - 01.05.1997, Side 19

fall fiármagns tilbúið í formi vilyrða og haíi
meðframleiðendur. Allir setja þeir tak-
mörk við styrkupphæð og lánar sá ís-
lenski mest eða 25% af kostnaði, sá nor-
ræni 15-20% og Eurimages 10%. Þetta
þýðir að eigi mynd að kosta 100 milljónir,
sem þykir ekki mikið, þá er möguleiki á
að fá 70-75% af fénu lánað úr sjóðum.
Styrkir íslenska sjóðsins og þess nor-
ræna hafa verið óafturkræfir en fé úr
Eurimages er í formi víkjandi lána þan-
nig að ekki þarf að greiða til baka af
láninu fyrr en viðkomandi kvikmynd
fer að skila hagnaði.
Það, sem upp á vantar sem geta
verið 25-30%, þurfa kvikmyndafram-
leiðendur að útvega sjálfir. Til þess
eru þijár leiðir. í fyrsta lagi að fá
styrki í formi tækjaláns eða einhvers
konar tæknilegrar aðstoðar, í öðru
lagi með því að fá fólk til að vinna
með gjaldfresti og í þriðja lagi að
taka lán í banka með tryggingu í
fasteignum eða einhverju slíku.
„Við sem búum til kvikmyndir
gerum í rauninni ekki meiri kröfur en þær að við vilj-
í’nörik pór PriðriJíss0n
Fæddur:
__ 'eypunnar
S^sta mynd:
Djöflaeyjan
ve«a ÍK !ns uppnaí, i99c
ElnnmiJijaröur
i með
--11 lyiiQ’
^Lí!ttúrunnar ,
ensku tali
Menntun:
Stúdent frá MT.
narn í bóiunenntum við rrf
^^^kviiun, H!°n
FenSaaagaráári: ^
230-860
Áhrifavaldar: ‘
'Þra daj'inusch ,
tlyndagerð
^ Akiro Kurosa
-wa

SANIS^Í
ki'ónur á móti 500-550.
Þessi munur var meiri
áður. Þetta þýðir að
Djöflaeyjan hefur skil-
að rúmlega 55 milljón-
um brúttó í kassann og
af því fær framleiðand-
inn í sinn hlut um 30
milljónir.
Aðsóknin að Djöfla-
i eyjunni er sú mesta að ís-
j lenskri kvikmynd í mjög
? mörg ár. Almennt gera
framleiðendur ráð fyrir því
að 15 þúsund manns sjái
hverja íslenska kvikmynd.
Allt sem er umfram það,
kemur „þægilega á óvart,“
eins og einn þeirra orðaði
það.
Næst er útgáfa myndar-
innar á myndbandi sem get-
ur gefið nokkrar tekjur. Ekki
er það þó viss gróði. Tár úr
steini eftír Hilmar Oddsson
var gefin út á myndbandi í
R DJÖFLAEYJUNNAR
/
árum álitinn vandrœöabarn í íslenskri kvikmyndagerö. Idag erFriörik eigandi
framleiöir leiknar kvikmyndir. Þaö hefur velt tæpum milljaröi frá uþphafi 1990.
um geta fengið laun fyrir vinnu okkar. Það er nær óþekkt fyr-
irbæri hér að menn hagnist á kvikmyndagerð," sagði Hilmar
Oddsson leikstjóri í samtali við Frjálsa verslun en Hilmar hef-
ur orðið tæplega 20 ára reynslu af kvikmyndagerð á Islandi.
Tekjumöguleikar kvikmynda eru síðan fyrst og fremst tekj-
ur af sýningum í bíóhúsum. Islenskar kvikmyndir fá nær enga
aðsókn annars staðar en á Islandi og því getur aðsóknin hér
algerlega skipt sköpum um líf eða dauða myndarinnar. Að-
gangseyrir er nokkru hærri en á erlendar myndir eða 750-800
sömu vikunni og tilkynnt var að hún yrði jólamynd Sjónvarps-
ins skömmu síðar og hreyfðist fyrir vikið ekki mikið. Benja-
mín dúfa hinsvegar fékk ekki mikla aðsókn í bíó en mynd-
bandið hefur selst ágætlega, enda aðeins í sölu en ekki í leigu.
Myndbandaútgáfa getur því skilað nokkru í kassann.
Sala á kvikmynd tíl sýninga í sjónvarpi getur verið dijúgur
tekjuliður. Islenska sjónvarpið borgar 2-3 milljónir fyrir kvik-
mynd í fullri lengd. Erlendar sjónvarpsstöðvar greiða allt frá
500 þúsundum upp í 5-6 milljónir. Allt veltur þetta á því hvers
HÖFUM EKKITRÚ Á FJÖLMENNUM STARFSFUNDUM
Við Friðrik tölum saman í síma á hverjum degi. Hér funda menn mikið í gegnum
síma, hver um sitt verksvið. Við höfum ekki trú á fjölmennum starfsfundum þar sem
menn sitja geispandi og þurfa að hlusta á vandamál einhverra annarra. Það skilar
litlum árangri.
- Ari Kristinsson, framkvæmdastjóri Islensku kvikmyndasamsteypunnar.
19