Morgunblaðið - 26.01.2001, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 FÖSTUDAGUR 26. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Kræi bróðir, nú ert þú farinn frá
okkur og þótt þú komir í heimsókn
til Grétu og okkar hinna þá skynjum
við það ekki alltaf svo vel en þó verð-
ur hugur okkar alltaf af og til hjá þér
og einnig þinn hjá okkur.
Lífið fer ekki alltaf þá braut sem
maður vill og þannig var það hjá þér.
Mér fannst þú eiga svo margt eftir
ógert þannig að ég bjóst við að þú
yrðir áfram með okkur, ekki síst þar
sem samband okkar var orðið svo
náið, nánara en nokkru sinni áður.
Tími okkar saman var alltof stuttur
en um það fengum við ekki ráðið,
tími þinn var víst kominn.
Ég óska þér hins besta á nýja
heimilinu þínu handan við. Ég vil
þakka þér fyrir að vera bróðir minn
og ég mun sakna þín en ég veit að
þér líður betur þar sem þú ert nú
heldur en hér þar sem þetta síðasta
ár var þér mjög erfitt, einnig Grétu
sem nú hefur misst þig og það er
mikill missir. Ég vona og er viss um
að hún muni hafa nægan styrk til
þess að komast yfir þessa burtför
þína með Guðs hjálp og góðra vina,
en hún er sem betur fer rík af þeim.
Megi Guð blessa og styrkja þig,
Grétu og okkur öll.
Þinn bróðir,
Karl.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Látinn er, eftir ströng og erfið
veikindi, kær vinur og traust okkar í
fjölskyldunni. Dapur var sá dagur
fyrir ári er uppgötvaðist að Gilbert
væri með krabbamein. Síðan tók við
löng og erfið barátta, sem lauk með
ósigri 21. janúar sl.
Ætíð var hann sá trausti og sterki
sem hægt var að leita til og alltaf
tilbúinn að hjálpa öðrum ef eitthvað
var að.
Tengdaforeldrum sínum var hann
einstaklega góður og hjálpsamur og
fyrir hans tilstilli gátu þau verið í
sveitinni sinni fram á efri ár. Þegar
þau voru orðin gömul og farin að
kröftum og heilsu stóð þeim heimili
Grétu og Gilla opið og voru þau hjá
þeim til æviloka.
Þegar jörðin okkar var seld
byggði Gilli sumarbústað í landi
hennar og útbjó þeim hjónum ynd-
islegan sælureit. Hann var þar sí-
vinnandi við gróðursetningu og fegr-
un. Þar ætlaði hann að eiga góða
GILBERT
SIGURÐSSON
✝ Gilbert Sigurðs-son var fæddur á
Þórshöfn á Langa-
nesi 11. ágúst 1937.
Hann lést á Land-
spítalanum í Foss-
vogi 21. janúar síð-
astliðinn. Foreldrar
hans eru Ásrún Hall-
dórsdóttir, f. 27.
október 1915 og Sig-
urður Gíslason, f. 13.
janúar 1915, d. 26.
ágúst 1999. Bróðir
Gilberts er Karl Þor-
steinsson, f. 27. apríl
1949.
Gilbert kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Grétu Árnadótt-
ur, f. 5. október 1940 hinn 11. júní
1964. Hún er frá Tungu í Svína-
dal.
Útför Gilberts fer fram frá
Laugarneskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
daga í framtíðinni, en
margt fer öðruvísi en
ætlað er. Handlaginn
var Gilbert með af-
brigðum og ótal fallega
muni bjó hann til, út-
saum, glermuni og tré-
verk, sem skreyta
heimili þeirra hjóna.
Sérstakar þakkir
skulu þér færðar, Gilli
minn, fyrir alla hjálp
sem þú veittir okkur í
fjölskyldunni á erfiðum
stundum. Þú varst allt-
af til taks og sæti þitt
verður ekki fyllt.
Elsku Gréta mín. Öll höfum við
mikið misst en þú þó mest. Sam-
rýmdari hjón þekkjast varla. Í minn-
ingu hans reynum við öll að styðja
þig eins og hægt er.
Vertu sæll, kæri vinur, og hafðu
þökk fyrir allt og allt.
Guðrún, Tómas, Guðný
og Árni.
Hver er tilgangurinn með veru
okkar á þessari jörð? Þessarar
spurningar spurði ég mig þegar ég
frétti andlát vinar míns, Gilberts
Sigurðssonar, sem lést að kvöldi
sunnudagsins 21. janúar sl. eftir erf-
ið veikindi síðastliðið ár.
Gilbert Sigurðsson var fæddur 11.
ágúst 1937.
Ég er ekki nógu kunnugur
bernsku og uppvaxtarárum Gilberts
til að fjalla um þau hér, en langar til
að minnast hans hér með nokkrum
orðum eins og ég þekkti hann.
Gilbert var kvæntur frænku
minni, Grétu Árnadóttur frá Tungu í
Hvalfjarðarstrandarhrepp, dóttur
hjónanna Árna Helgasonar og Jón-
ínu Ólafsdóttur sem þar bjuggu. Að
Tungu átti Gilbert ófá sporin. Flest-
ar helgar ársins og aðrar frístundir
sóttu þau Gréta þangað meðan
tengdaforeldrar hans ráku þar bú-
skap til að létta undir með þeim við
bústörfin. Sú hjálp hefur verið ómet-
anleg, því ekki var tækninni fyrir að
fara á sveitabæjum eins og í dag, og
flest störf unnin með handafli.
Ekki er að efa að margar vetr-
arferðirnar hafa verið erfiðar, því
ekki voru samgöngur eins auðveldar
þá eins og nú, og veður oft válynd.
Eins og flestir Íslendingar stund-
aði Gilbert ýmis störf á lífsleiðinni.
Hann stjórnaði um skeið jarðýtu
við ýmis ræktunarstörf í Borgarfirði
og víðar. Um skeið starfaði hann á
fasteignasölu hér í Reykjavík. Hann
stjórnaði um árabil kranabifreið, þá
aðallega við steypuhífingar á bygg-
ingarstað og að síðustu starfaði hann
við húsaviðgerðir, bæði sjálfstætt og
í flokki verktaka.
Gilbert var mjög handlaginn, út-
sjónarsamur og vandvirkur, og því
eftirsóttur til allra verka. Hann var
með afbrigðum greiðvikinn og fékk
ég, eins og svo margir aðrir, svo
sannarlega að njóta þess, ef ég
þurfti á hjálp að halda.
Um svipað leyti og tengdaforeldr-
ar Gilberts hættu búskap byggðu
þau Gréta sumarbústað í landi
Tungu skammt fyrir ofan gamla bæ-
inn. Þau girtu þar af dálítinn land-
skika og hófu þar ræktun á ýmsum
trjágróðri og blómun. Gilbert hafði
mikið yndi af allri ræktun og lagði
mikið á sig til að hlúa að öllum gróðri
og koma honum upp.
Sumarbústaðurinn var þeim hjón-
um mikill sælureitur í amstri dags-
ins, og reyndu þau að dvelja þar er
færi gafst, en frístundir voru oft
stopular, því störf í byggingariðnaði
og húsaviðgerðum krefjast oft lengri
vinnutíma en gengur og gerist.
Þau hjón, Gilbert og Gréta, voru
miklir vinir vina sinna. Þau lögðu
mikla alúð í að heimsækja og að-
stoða þá sem stóðu höllum fæti.
Óteljandi ferðir fóru þau á elli- og
hjúkrunarheimili til að heimsækja
frændfólk og vinafólk sem þar
dvaldi.
Ómetanlegur er sá stuðningur
sem þau hafa auðsýnt mér og minni
fjölskyldu á erfiðum tímum.
Andleg málefni og vangaveltur
um tilveruna voru Gilbert mjög hug-
leikin.
Hann las fjölda bóka og tímarita
um þau málefni og allnokkrar um-
ræður áttum við saman um þau mál.
Hann var sannfærður um að öllum
væri ætlað ákveðið hlutverk í þess-
um heimi, og hverjum og einum ætl-
aður sinn vitjunartími. Einnig að
hver og einn uppskæri sem hann
sáði. Með þessa fullvissu að leiðar-
ljósi er ég sannfærður um að upp-
skera Gilberts verður mjög góð að
lokinni þessari jarðvist.
Þessi fátæklegu orð segja ekki
nærri nóg til að tjá þakklæti mitt til
Gilberts Sigurðssonar. Hann hefur
verið það fastur punktur í tilveru
minni og fjölskyldu minnar í gegn-
um tíðina að skarð hans verður aldr-
ei fyllt.
Að lokum vil ég senda móður
hans, Ásrúnu Halldórsdóttur, Karli
Þorsteinssyni, bróður hans, og eft-
irlifandi eiginkonu, Grétu Árnadótt-
ur, mínar innilegustu samúðarkveðj-
ur og okkar allra á Kambsveginum
og vona að almættið veiti þeim styrk
núna á erfiðum tímun og í framtíð-
inni.
Ólafur Ólafsson og fjölskylda.
Í norðri sem suðri, í austri sem
vestri, í jörðu sem lofti megi þinn
guðlegi friður ríkja með öllu sem
lífsandann dregur. Megi hið guðlega
ljós lýsa í brjósti mér og fylla vitund
mína með eldlegum vilja, kærleika
og visku.
Þessi hugleiðslubæn kemur upp í
hug minn er ég minnist Gilberts Sig-
urðssonar vinar og sálufélaga, en
það var fyrir rúmum þrjátíu árum er
kynni mín hófust við þau sæmdar-
hjón Gilbert og Grétu og áttum við
margt sameiginlegt, þar á meðal
bændablóðið sem rann í æðum okkar
og átti sveitin alltaf mjög sterk ítök í
þeim hjónum sem sýndi sig í því að
þau byggðu sér myndarlegan sum-
arbústað á æskuheimili Grétu í
Tungu í Svínadal og dvöldu þau þar í
flestum sínum frístundum svo sem
tíminn leyfði.
Gilbert var maður sem sjaldan féll
verk úr hendi, og var hann handlag-
inn mjög eða þúsundþjalasmiður
enda ber heimili þeirra hjóna þess
merki að þar unnu samheldnar per-
sónur.
Hjá þeim hjónum var mitt annað
athvarf eftir að ég flutti á mölina og
var tryggð þeirra og kærleiki í fyr-
irrúmi, þangað gat ég alltaf leitað þó
á móti blési í mínu lífi, og fyrir það
vil ég þakka, því hvað er betra en
góðir vinir?
Öll þurfum við að ganga í gegnum
erfiða tíma bara mismikið, sagt er að
erfiðleikarnir séu okkar bestu kenn-
arar og við sæjum ekki sólina án
þeirra, beinum því orðum okkar til
hennar.
Þú sem ert uppspretta orkunnar
geislar þínir lýsa um allan heim
lýstu einnig upp hjarta mitt
til að það geti unnið sem þú.
(Höf. ók.)
Elsku Gréta mín, guð gefi þér
styrk og kraft.
Sigurveig Buch.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Erfisdrykkjur
50-300 manna
Glæsilegir salir
Bræðraminni ehf., Kíwanishúsinu,
Engjateigi 11, sími 588 4460.



  





  
!" #$#


 
 
 




 
 
 
%&'  ()*+,,
-"-(&.
!


/


$"
 +,
" #

# $
   

 ***+,,
,,*&

,*&
#*&.

 

   
0
0/0

 1#( ,2 

 
%
 &!   
   !
  '
 (!
 

)

!





*'  +
 , 

-( +& 

# %,3-( *+,,
'' &(( ' .


 
 




.!4-

5
)$6#(
#, *27

, 
"    

8*3 *.
- .


 

-/00
4-

, "0("97
(, #
"   $
#
 !  &
 
/ 

0 !
 #
 

 
 

  

 
 
 
1      #

( $
#
 ! '

#!   

#( &
 0&(
#(&.
2
.
  
/00 :0!

!6




2 
 
$ 
(.
2 


!  
 

3 
)
 

# 

   '

#! !' 

/*/"&&.