Morgunblaðið - 26.01.2001, Blaðsíða 44

MINNINGAR
44 FÖSTUDAGUR 26. JANÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Elsku mágur minn.
Mikið á ég bágt með
að sætta mig við að þú
sért horfinn okkur. Þú
varst tekinn allt of fljótt frá okkur
elsku Biggi minn. Söknuðurinn verð-
ur mikill, en minningarnar munu
ætíð lifa.
Hvað þú þráðir að komast heim
aftur, þú unnir svo heitt ykkar fal-
lega heimili, Ingu og dætrum ykkar.
En í gegnum þessar miklu þjáningar
kvartaðir þú aldrei.
Þú varst mér svo góður Biggi
minn, ég leit alltaf á þig sem minn
stóra bróður, ég var bara 13 ára þeg-
ar þið Inga systir kynntust, og mér
þótti alltaf svo innilega vænt um þig,
CARL BIRGIR
BERNDSEN
✝ Carl BirgirBerndsen fædd-
ist í Reykjavík 23.
ágúst 1935. Hann
lést á Landspítala –
háskólasjúkrahúsi í
Fossvogi 13. janúar
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Dómkirkjunni 22.
janúar.
við urðum strax góðir
vinir og alltaf gat ég
komið til þín ef mér leið
illa.
En nú verð ég að
kveðja þig elsku mágur
og margar eru góðar
minningarnar frá liðn-
um árum, sem munu
aldrei gleymast. Síðast
þegar ég kvaddi þig
Biggi minn, urðu mín
síðustu orð til þín „I
love you“ og ég segi
þau aftur „I love you.“
Svo er því farið:
Sá er eftir lifir
deyr þeim sem deyr.
En hinn dáni lifir
í hjarta og minni
manna er hans sakna.
Þeir eru himnarnir
honum yfir.
(Hannes Pét.)
Elsku Inga mín, dætur og fjöl-
skylda, Guð blessi ykkur öll í sorg
ykkar og söknuði.
Þín mágkona,
Elín.
Það eru þung spor
að fylgja til grafar góð-
um vini, Bendikt Val-
týssyni. Þyngri hafa
þau þó verið síðustu
sporin hans, þar sem
hann einn í óbyggðum
barðist fyrir lífi sínu og laut í lægra
haldi fyrir náttúruöflunum. Þessi
garpur, sem var svo óþreytandi að
hjálpa okkur hinum þegar við lent-
um í vandræðum. Hann, sem var bú-
inn að draga okkur ferðafélaga sína
upp úr óteljandi sköflum, gjótum og
sprungum á hálendinu. Á þeirri
stundu sem hann hefði sjálfur getað
þegið aðstoð var enginn nærri til að
rétta hjálparhönd.
Fyrir tæpum 20 árum tók hann á
móti okkur ásamt Palla vini sínum,
brosandi og hress með skiptilykilinn
í hendinni. Þannig var það til síðasta
dags. Hann leiddi okkur fyrstu spor-
in í sleðamennskunni og var alltaf til
taks þegar á þurfti að halda. Margar
BENEDIKT
VALTÝSSON
✝ Benedikt Valtýs-son fæddist í
Reykjavík 8. október
1957. Hann lést af
slysförum 14. janúar
síðastliðinn og fór
útför hans fram frá
Grafarvogskirkju
19. janúar.
ferðir fórum við um há-
lendið og þá var stund-
um teflt djarft. Benni
hlaut svo sem ýmsar
skrámur og braut
nokkur beinin en alltaf
var hann til í tuskið og
sló hvergi af. Hann var
fremstur í flokki, for-
ystusauðurinn, við
fylgdum honum og
treystum í hvívetna.
Hann var sá langflot-
tasti. Kappsemi hans
og dugnaður örvaði
okkur til dáða og marg-
ir hafa notið dýrðarinn-
ar á fjöllum vegna hjálpsemi og
framtakssemi hans. Skálinn í Glað-
heimum er dæmi um slíkt en þar átti
hann ómældan þátt í uppbyggingu.
Núna er hann farinn og kannar
leiðir sem okkur eru óþekktar
ennþá. Hann fer á undan að venju en
við erum illa svikin ef hann gætir
ekki að okkur hinum sem á eftir
komum. Hann var vanur því. Eftir
lifir björt minning um góðan dreng
og félaga.
Hugur okkar er hjá Evu, Daníel
og Guðrúnu á þessari sorgarstundu
og við biðjum guð að styrkja þau og
aðra í fjölskyldu Benna. Hafi hann
þökk fyrir samfylgdina.
Sigrún og Bjarni Sveinsson.
✝ GuðmundurÞorgrímsson
fæddist í Rauðanesi
á Mýrum 18. júlí
1920. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 19. janúar
síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Þorgrímur
Einarsson, f. 25.
nóvember 1900, d.
2. febrúar 1989, og
Guðrún Guðmunds-
dóttir, f. 14. maí
1893, d. 21. ágúst
1964. Bróðir Guð-
mundar var Sveinn Þorgríms-
son, f. 26. apríl 1931, d. 13. sept-
ember 1986.
Hinn 14. maí 1950 kvæntist
Guðmundur Gyðu Guðmunds-
dóttur, hárgreiðslukonu frá
Reykjavík, f. 20. febrúar 1928,
d. 18. september 1987. Foreldr-
ar hennar voru hjónin Agnes
Erlendsdóttir, f. 14. september
1900, d. 31. desember 1983, og
Guðmundur Axel Jónsson, f. 29.
júlí 1893, d. 10. ágúst 1951.
Börn Guðmundar og Gyðu eru:
1) Erna Einarsdóttir, fósturdótt-
ir Guðmundar, f. 31. október
1947. Hennar maki er Guðbjart-
ur Björgvinsson. 2) Finnur Guð-
mundsson, f. 27. desember 1949.
Maki hans er Fanney
Guðmundsdóttir. 3)
Guðrún Guðmunds-
dóttir, f. 4. apríl
1951. Hennar maki
er Einar Jónsson. 4)
Guðjón Guðmunds-
son, f. 16. febrúar
1954. Maki hans er
Jónína Finnsdóttir. 5)
Þóra Guðmundsdótt-
ir, f. 4. mars 1960.
Hennar maki er
Gunnar Orrason. 6)
Agnes Guðmunds-
dóttir, f. 18. ágúst
1961. Hennar maki
er Guðjón Kjartansson. 7) Helga
Guðmundsdóttir, f. 21. febrúar
1968. Hennar maki er Guðmund-
ur Guðmundsson. Barnabörn Guð-
mundar og Gyðu eru 24 talsins og
sjö barnabarnabörn.
Guðmundur lauk námi frá
Bændaskólanum á Hvanneyri, og
tók við búskap að Síðumúlaveggj-
um í Hvítársíðu árið 1949. Guð-
mundur hætti búskap og seldi Ag-
nesi dóttur sinni og Guðjóni maka
hennar jörðina. Síðustu árin vann
hann sem húsvörður hjá Lands-
banka Íslands í Reykjavík.
Útför Guðmundar fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30. Jarðsett
verður í Síðumúlakirkjugarði.
Elsku afi minn, mig langar að
kveðja þig með fáeinum orðum.
Ekki hélt ég að þetta væri í
hinsta sinn sem ég sæi þig, þegar
ég kíkti í heimsókn um daginn. Þú
varst bara nokkuð hress, og ég
man eftir að hafa hugsað um að þú
ættir eftir að sigrast á þessum
sjúkdómi.
En mér skjátlaðist.
Mig langar að þakka þér fyrir
alla aðstoðina sem þú hefur veitt
mér, á meðan ég hef verið við nám.
Ég er þér ævinlega þakklát.
Þú og amma veittuð líka fjöl-
skyldu minni mikinn stuðning, þeg-
ar eldri bróðir minn fæddist veikur.
Þá fékk ég að vera uppi í sveit hjá
ykkur. Þetta létti eitthvað á
áhyggjum foreldra minna, að vita
af mér á öruggum stað. Enda á ég
ekkert nema góðar minningar úr
sveitinni. Þær minningar geymi ég
í hjarta mínu.
Elsku afi, mig langar að kveðja
þig með þessu erindi sem ég lærði í
sveitinni hjá ykkur.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Guð geymi þig, elsku afi minn.
Gyða Einarsdóttir.
Elsku Guðmundur. Mig langar til
að minnast þess sem við áttum
saman. Það var yndislegur tími,
þótt við værum það ólánsöm að þú
skyldir vera með þennan sjúkdóm,
sem við gátum ekki sigrast á í sam-
einingu. Við ætluðum að gera svo
margt saman, ferðast, dansa og
spila sem okkur þótti svo gaman.
En okkur auðnaðist það ekki, því
miður nema í svo stuttan tíma.
En ég þakka Guði fyrir, að þú
þurftir ekki að kveljast þó veikur
værir, og að ég gat annast þig til
hinstu stundar.
Það mun ylja mér í framtíðinni,
ljúfar minningar og hvað þú varst
alltaf blíður, góður og nærgætinn.
Einnig hvað það var alltaf stutt í
brosið hjá þér.
Ég þakka þér svo, vinur, fyrir
allt og allt. Guð blessi þig.
Esther.
Í dag verður borinn til hinstu
hvíldar Guðmundur Þorgrímsson,
afi. Mig langar að minnast afa míns
og um leið ömmu minnar en hún
lést árið 1987. Flestar minningar
mínar um þau eru úr sveitinni en
þangað kom ég oft með foreldrum
mínum og systkinum. Í augum
barns, sem ég var þá, voru afi og
amma roskin og ég bar mikla virð-
inu fyrir þeim. Það voru einhvern
veginn alltaf skýr mörk milli þess
sem mátti og mátti ekki. Stöku
sinnum kom það fyrir að maður
óhlýðnaðist og þá var refsingin allt-
af sanngjörn, en á því áttaði maður
sig þegar maður var orðinn eldri.
Sveitin þeirra afa og ömmu er
mjög skýr í minningunni og stund-
um finnst mér sem ég finni þá ein-
kennandi lykt sem ég ávallt fann er
ég steig út úr bílnum á hlaðinu. Ég
man vart eftir ömmu öðruvísi en
við einhver störf. Heimili hennar
var stórt og hún hélt því svo
hreinu. Ég man sérstaklega hvað
það var gaman að renna sér á rass-
inum niður gljáandi stigann. Afi var
líka alltaf eitthvað að brasa og mér
þótti gaman að trítla á eftir honum,
sérstaklega ef hann fór út í
skemmu því að þar var svo mikið af
alls kyns dóti og drasli sem gaman
var að sjá og stundum var hægt að
róla sér í bandi sem hafði verið fest
í skemmuloftið. Já, það þarf oft svo
lítið til að gleðja barn og það mætti
maður muna oftar í því lífsgæða-
kapphlaupi sem gerir mörgum svo
erfitt fyrir. Ég man nefnilega svo
vel eftir því hvað mér þótti mikið til
koma þegar amma eitt sinn gaf
mér ylvolga kúamjólk að drekka
þegar ég var með henni í fjósinu.
Þessi sopi yljar mér oft um hjarta-
rætur í dag þegar ég leyfi hug-
anum að reika.
Eitt sinn var ég stödd í stofunni
á Veggjum, en það er stytting á
bæjarnafninu Síðumúlaveggir, og
lagði kapal. Þá kom afi til mín og
settist hjá mér og við fórum að
spjalla saman. Hann spyr mig svo
að því hvort ég spyrði kapalinn
ekki spurninga áður en ég legði
hann, og kapallinn myndi svo svara
mér annaðhvort með jái eða neii og
færi það eftir því hvort hann gengi
upp eða ekki.
Afa þótti gaman að börnum og
það var gaman að vera barn með
afa. Að hluta til á ég afa og ömmu
að þakka það hver ég er í dag. Þau
höfðu bæði sitt hvað að gefa sem ég
get nýtt mér í mínu lífi. Af öllum
má eitthvað gott læra og þannig
eru þau bæði hluti af mér og verða
um ókomna tíð.
Að lokum bið ég kærleika guðs
að styrkja þá sem eiga um sárt að
binda og þakka guði fyrir að hafa
átt ömmu og afa.
Íris Björg Guðbjartsdóttir.
Það var alltaf tilhlökkunarefni að
fara í sveitina til afa og ömmu.
Spennan jókst með hverjum degi
fram að helgi. Rúmur klukkutími í
bíl og sveitakyrrðin tók á móti
manni á Síðumúlaveggjum. Ég man
eftir því að það þurfti draga mig
inn í bílinn þegar fara átti heim aft-
ur. Þú og amma hughreystuðu mig
með því að önnur helgi kæmi eftir
þessa.
Aldrei datt mér í hug að þú
myndir hverfa frá búmennskunni.
Það var reyndin fljótlega eftir að
amma féll frá að þú fluttir þig um
set til Reykjavíkur. Það æxlaðist
síðan þannig að leið mín lá einnig
til Reykjavíkur þar sem háskólinn
beið mín. Í Reykjavík lá leið okkar
oft saman. Ég sagði þér frá skóla-
göngunni og þú talaðir um nýju
vinnuna þína í Landsbankanum eða
um gamla góða tíma.
Þú fylgdist grannt með skóla-
göngu minni og í augum þínum
mátti lesa stolt. Ég er þakklátur
fyrir það að þú gast verið við-
staddur útskrift mína úr háskól-
anum, á sama tíma og þú barðist
hetjulega við sjúkdóm þinn.
Afi, takk fyrir allar góðu stund-
irnar.
Finnur.
GUÐMUNDUR
ÞORGRÍMSSON
✝ Tryggvi Einars-son fæddist á
Suðureyri við Súg-
andafjörð 29. júní
1936. Hann lést á
heimili sínu í
Reykjavík 17. janú-
ar síðastliðinn. For-
eldrar hans voru
hjónin Jón Einar
Borgfjörð Jóhanns-
son frá Dynjanda í
Arnarfirði, f. 26.5.
1906, d. 15.4. 1983,
og Ríkey Örnólfs-
dóttir, f. 1.10. 1903,
d. 17.1. 1945. Systk-
ini Tryggva eru 1) Óskar Ein-
arsson, f. 26.9. 1934, maki Guð-
rún Hjálmsdóttir, f. 27.6. 1939,
þau eiga tvö börn. 2) Guðríður
Einarsdóttir, f. 18.10. 1938,
maki Sigurður Ágúst Finnboga-
son, f. 5.6. 1939, þau eiga þrjú
börn. 3) Hjörleifur Einarsson, f.
4.5. 1943, maki Anna Dóra
Harðardóttir, f. 15.1. 1940, þau
eiga tvö börn. 4) Guðfinna Ríkey
Einarsdóttir, f. 16.1. 1945, maki
Magnús Gunnlaugsson, f. 10.11.
1939, þau eiga þrjú börn. 5)
Barn Jóns Einars, Dagný Elsa
Einarsdóttir, f. 5.3. 1959, maki
Arthur Örn Bogason, f. 21.8.
1955, þau eiga eitt
barn.
Börn Tryggva
eru: 1) Trausti, f.
1.3. 1959, maki Jó-
hanna Bergsdóttir,
f. 23.7. 1970, þeirra
börn eru Linda
Rún, f. 5.3. 1990, og
Tryggvi Þór, f. 3.7.
1992. 2) Sigrún, f.
12.2. 1960, maki,
Kristján Sigur-
geirsson, f. 21.11.
1956, þeirra börn
eru Sigurgeir, f.
15.3. 1982, og
Hrafnhildur, f. 29.5. 1984. 3)
Elfar Þór, f. 17.2. 1960. Barn
hans er Baldur Smári, f. 15.1.
1988. 4) Guðbjörg Dóra, f. 25.12.
1963, maki Ásgeir Marino Ru-
dolfsson, f. 24.4. 1960. Þeirra
börn eru Einar Sindri, f. 12.1.
1994, og Heiðar Snær, f. 1.4.
2000.
Tryggvi vann við Mjólkár-
virkjun og Steingrímsfjarðar-
virkjun en lengst af á sjó. Hann
vann svo hjá Ríkisskipum en síð-
ast á Hrafnistu.
Tryggvi verður jarðsunginn
frá Fossvogskirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 10.30.
Þú varst alltaf svo indæll við
okkur en fannst alltaf sem þú vær-
ir að stela tíma. Helst mátti ég
ekki elda þegar þú komst í heim-
sókn til okkar, þér fannst það allt-
of mikil fyrirhöfn og vildir helst
fara út að borða. Ég man hvað við
hlógum að því þegar ég sagði við
þig að það væri eins gott að þú
kæmir ekki í hverjum mánuði í
heimsókn því þá væri ég hnöttótt.
Þú lést allt eftir börnum okkar
Trausta og oft leit ég á þig með
þunga brún þegar þú lést undan
suðinu í þeim, en þú þóttist ekki
taka eftir því nú eða sagðir: Ég
get séð um þetta.
Við hittumst alltof sjaldan en
heyrðumst oftar í síma og gátum
talað lengi um stjórnmál og vorum
oftast sammála um þjóðmálin,
sammála um hvað mætti fara bet-
ur og hvað væri gott.
Elsku Tryggvi, þú sem ætlaðir
að koma í sumar þegar veðrið væri
gott, og landið skartaði sínu feg-
ursta. Ekkert verður úr því en ég
veit að þú kemur við hjá okkur.
Kveðjumst að sinni.
Takk fyrir allt.
Þín
Jóhanna.
Taktur lífsins Tryggvi minn,
tímans eðli hnitar.
Söknuð bæði og sorg ég finn,
sem að geislinn litar.
Gunnar Ó. Jónsson.
TRYGGVI
EINARSSON
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.