Morgunblaðið - 03.05.2001, Blaðsíða 73

MR-ingar héldu kökukeppni á dögunum
NÝLEGA var haldin á vegum Framtíðarinnar,
málfundafélags Menntaskólans í Reykjavík, árleg
kökukeppni. Keppnin var nú haldin í þriðja sinn og
hefur skapast hefð fyrir því að þjóðfrægur ein-
staklingur dæmi um hvaða kaka skari fram úr bæði
hvað bragð og útlit snertir.
Að þessu sinni var það heilsufrömuðurinn Gaui
litli sem tók að sér dómarahlutverkið, ásamt þeim
Árna Helgasyni, forseta Framtíðarinnar, og Ás-
geiri Ingvarssyni matgæðingi.
Úr vöndu var að ráða en úr varð að kakan Fol-
inn, sköpunarverk þeirra Báru Sigfúsdóttur og
Rutar Gunnarsdóttur bar sigur úr býtum sem
bragðbesta kakan, en frönsk súkkulaðikaka var
valin útlitsfegursta kakan.
Kanntu brauð að baka?
Þeir voru að vonum kampakátir, þeir Ásgeir Ingvarsson, Gaui
litli og Árni Helgason, enda fríðindi að fá að dæma í kökukeppni.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson.
Hér gæða þær sér á sigurkök-
unni Folanum: Bára Sigfúsdóttir
og Rut Gunnarsdóttir, sigurveg-
arar keppninnar.
FÓLK Í FRÉTTUM
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. MAÍ 2001 73
léttöl
Skilningarvitin fimm
(The Five Senses)
D r a m a

Leikstjórn og handrit Jeremy
Podeswa. Aðalhlutverk Mary-
Louise Parker, Pascale Bussieres.
(106 mín.) Kanada 2000. Myndform.
Öllum leyfð.
ÞAÐ má líkja þessu athyglisverða
og vandaða drama um margt við
verka Paul-Thomas Andersons og
Roberts Altmans einkum meistara-
verka þeirra Magnolia og Short
Cuts. Líkt og í henni er hér sögð
saga margra ólíkra
einstaklinga sem
tengjast mismikl-
um böndum. Einn
rauður þráður er í
gegnum myndina,
hvarf á ungri
stúlku, sem snertir
allar persónur
myndarinnar á
einn eða annan
máta. Þema myndarinnar er líka
sniðugt. Lykilpersónurnar láta sig
miklu varða eða starfa við eitthvað
sem tengist skilningsvitunum fimm,
sem skýrir titil myndarinnar. Þær
þurfa líka allar að horfast í augu við
að þær eru að missa tökin á skilning-
arvitum sínum og tilvist sinni um
leið. Þetta listræna veðmál gengur
líka upp og skilar ríkulegum ávexti,
einkum vegna þess að höfundurinn
Podeswa er ekkert að rembast við að
leggja áherslu á þemað heldur lætur
það einvörðungu blunda undir niðri,
halda myndinni á floti.
Hér er á ferð hjartnæm, djúp og
vel leikin mynd sem óhætt er að
mæla með – sérstaklega fyrir unn-
endur svokallaðra „listrænna“
mynda.
Ástríðufull
kynni
Skarphéðinn Guðmundsson
Spænsku dómararnir
(Spanish Judges)
S p e n n u m y n d
Leikstjóri Oz Scott. Aðalhlutverk
Vincent D’Onofrio, Valeria Golino,
Matthew Lillard. (98 mín.)
Bandaríkin 1999. Bergvík.
Bönnuð innan 16 ára.
ÞAÐ VERÐUR ekki annað sagt
en að hún er vel rugluð þessi! Meg-
ininntakið er græðgi, græðgi og
ennþá meiri græðgi. Þrír einstak-
lingar hver öðrum fégráðugri hafa
glatað öllu sem kallast má kærleikur
eða almennt sið-
ferði og gera allt
sem þeir geta til
þess koma höndum
yfir dýrmæta forn-
muni sem kallast
„Spænsku dómar-
arnir“ og koma
þeim í verð. Ekkert
fær þau stöðvað,
hvorki ástríða né
trygglyndi.
Hér er það ringulreiðin sem ræður
ríkjum, ringulreiðin og ruglið. Þre-
menningarnir leika á ýktum nótum,
nokkuð sem varla hefur verið þeim
Lillard og D’onofrio á móti skapi þar
sem þeir ofleika næstum alltaf hvort
eð er. Ég kann alveg jafn vel að meta
rugl og vitleysu og hver annar, svo
lengi sem það miðar að einhverju
marki, sé fyndið og beitt. En hér
skortir alla þá eiginleika og því fer
skotið allkröftuglega og víðsfjarri
markinu.
MYNDBÖND
Geðveik
græðgi
Skarphéðinn Guðmundsson