Morgunblaðið - 06.05.2001, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 SUNNUDAGUR 6. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ

 

  
    

      
  


  







 

 
  
  !"# $ % &  
    
 
   !"" " #
$  % 
   &" '("#

)
  

# 
  
* + "*#
# , ,- 


 
             
   
  
 

   

 
  ! " ##"

" " ##"

$ %&   " ##"

'(  "#)& ##"

  "#)& ##"

&%  $ % "#)& #!())&

 
 

      
 
        


 


    
   " " # "$   #
  % &'(
   
 

     
 !"
# $% &  
 !'( 


) &

  
  ) " *( +"  (
Elsku Einar Sæþór.
Mig langar að þakka
þér fyrir þessi þrjú
kvöld sem við vorum
saman um páskana, ég
hafði ekki séð þig síðan
í fyrrasumar og ég átt-
aði mig á því að þú værir ekki lengur
litli bróðir minn því þú varst orðinn
stærri en Markús bróðir og pabbi.
Ég var ákveðin í því að þegar við
myndum hittast um páskana ætlaði
ég að reyna að hafa áhrif á framtíð
þína og sannfæra þig um að þú ættir
að fara á tölvubraut í VMA og sækja
strax um í næsta mánuði. Þú varst
dálítið áhugasamur og pabba fannst
ég ná vel til þín. Þú gafst mér 2
geisladiska með 350 lögum sem þú
hafðir gert án þess að ég hefði beðið
þig um þá, þú vildir allt fyrir mig
gera. Ég man þegar þú varst búinn
að kaupa þér alla Friends-þættina á
DVD-diskum; þá ætlaðir þú að at-
huga hvort þú gætir fjölfaldað þá
EINAR SÆÞÓR
JÓHANNESSON
✝ Einar Sæþór Jó-hannesson fædd-
ist á Akureyri 3.
febrúar 1983. Hann
lést af slysförum á
Dalvík 14. apríl síð-
astliðinn og fór útför
hans fram frá Dalvík-
urkirkju 21. apríl.
handa mér. Svona
varstu alltaf að hugsa
um að gera eitthvað
fyrir aðra. Þegar ég
var á fermingaraldri
og var að fara út á
kvöldin að hitta vin-
konurnar kvaddir þú
mig alltaf og sagðir:
Guð veri með þér,
Didda. Það var svo
sætt af þér, þú lærðir
þetta af mömmu.
Elsku Einar minn,
nú kveð ég þig með
miklum söknuði og
þakka þér fyrir allan
tímann sem við áttum saman og ég
segi eins og þú sagðir við mig: Guð
veri með þér, elsku Einar Sæþór.
Þín systir,
Anna Sigríður (Sigga).
Elsku Einar. Það er svo sárt að
vita að þú sért farinn. Mér þótti svo
vænt um þig þótt ég þekkti þig lítið
Vinir þínir eru vinir mínir og ég mun
standa með þeim í sorginni. Þú varst
alltaf svo glaður og þannig mun ég
minnast þín. Þú varst alltaf til í að
hjálpa sorgmæddri sál.
Fylgstu með mér og vinahópnum.
Við munum ávallt sakna þín.
Karítas.
Það var sumarið 1976
að ég hitti Torfa Stein-
þórsson fyrsta sinni. Þá hafði ég ver-
ið kennari í Nesjaskóla einn vetur,
flutti frá Reykjavík með fjölskyldu
mína haustið 1975. Torfi bankaði upp
á íbúð okkar hjóna í Nesjaskóla um
miðjan dag, erindið var að fá lánaða
hrífu og strákúst vegna undirbúnings
fyrir íþróttamót á vegum Ung-
mennasambandsins Úlfljóts sem
halda átti á velli Ungmennafélagsins
Mána handan þjóðvegarins við
Nesjaskóla. Hvoru tveggja vakti at-
hygli mína, maðurinn og erindið. Þar
stóð hann lágvaxinn, bjartur yfirlit-
um og fór sér hægt þegar hann
ávarpaði mig af eðlislægri skaft-
fellskri kurteisi. Sagði á sér deili og
bar svo fram erindið með tilheyrandi
útskýringum á væntanlegum notum
á verkfærunum. Við heilsuðumst
með handabandi og ég sagði deili á
mér, það fór vel á með okkur.
TORFI
STEINÞÓRSSON
✝ Torfi Stein-þórsson, fyrrver-
andi skólastjóri að
Hrollaugsstöðum í
Suðursveit, fæddist
1. apríl 1915 að Hala
í Suðursveit. Hann
lést á hjartadeild
Landspítalans í Foss-
vogi 17. apríl síðast-
liðinn og fór útför
hans fram frá Kálfa-
fellsstaðarkirkju í
Suðursveit 28. apríl.
Seinna komst ég að
því að þar fór einstakt
ljúfmenni sem valdi sér
æskulýðsmál að æfi-
starfi, einn mesti fröm-
uður á því sviði sem
Austur-Skaftafells-
sýsla hefur alið.
Síðar sama ár bar
fundum okkar Torfa
saman aftur, úr varð
áralöng vinátta sem
aldrei bar skugga á.
Ég fann mér fljót-
lega starfsvettvang
innan ungmennafélags-
hreyfingarinnar eftir
að ég flutti austur á Hornafjörð og
kom það m.a. til vegna áhrifa frá
Torfa og þá ekki síður föður hans,
þeim mæta og merka manni, Stein-
þóri Þórðarsyni. Hali í Suðursveit
varð lærdómssetur mitt í málefnum
þeirrar ágætu hreyfingarinnar.
Reyndar var sama hvar borið var
niður á því menningarheimili í ólík-
um málefnum og ekki hvað síst þjóð-
legum fróðleik. Það var hrein unun
að fá að taka þátt í umræðunum og
einkum þó að hlýða á frásagnir
Steinþórs Þórðarsonar. Þjóðin fékk
vænan skammt af frásögnum hans í
viðtalsþáttum Stefáns Jónssonar út-
varpsmanns og úr varð sú einstaka
bók sem aldrei var skrifuð, „Nú nú“.
Enn lifir frásagnarhefðin góðu lífi á
Hala.
Það er margs að minnast af sam-
skiptum okkar Torfa þau 25 ár sem
við höfum þekkst. Á þeim árum þeg-
ar mesti tíminn fór í ungmenna-
félagsstarfið var það fastur liður að
leita til hans um góð ráð. Við sátum
m.a. saman í stjórn Ungmennasam-
bandsins Úlfljóts. Alltaf lagði Torfi
gott til og ávallt var hann boðinn og
búinn til starfa á íþróttamótum eða
öðrum þeim verkefnum sem vinna
þurfti. Hann skynjaði vel hlutverk
sitt sem leiðbeinandans í félagsmál-
unum, sinnti því óbeðinn. Torfi átti
manna lengstan starfsdag innan
Ungmennasambandsins Úlfljóts og
hún var vel við hæfi sú virðing sem
honum var sýnd þegar hann var val-
inn fyrsti og eini heiðursfélagi þess.
En Torfi var líka einstaklega
þægilegur í allri umgengni, hvers
manns hugljúfi og bráðskemmtileg-
ur. Það var því ekki að ástæðulausu
að ég sóttist eftir félagsskap hans en
því miður urðu samverustundirnar
alltof fáar í annríki daganna. En all-
ar eru stundirnar þær ógleymanleg-
ar. Hin síðari árin fóru þær fram
nokkuð reglulega við græna borðið í
skúkkelsinu á Hala. Og, alltaf hafði
Torfi það á orði þegar ég hringdi og
boðaði komu mína í spil að ég skyldi
koma vel fyrir kvöldmat og fara ekki
heim aftur fyrr en vel væri liðið á
nóttu. Ekki er hægt að minnast á
Torfa á Hala án þess að nefna til sög-
unnar konu hans ágæta, Ingibjörgu
Zophoníasdóttur. Þau hjón voru með
afbrigðum samhent og gestrisni
þeirra var einstök. Heimsóknir til
þeirra á Hala voru allar mannbæt-
andi, hvort heldur var til líkama eða
sálar.
Ég kveð kæran vin með söknuði
og votta þér, Ingibjörg, mína dýpstu
samúð.
Ásmundur Gíslason.
Legg ég nú bæði líf og
önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir
mér.
(Hallgrímur Pétursson.)
Ég kveð þig, elsku Gréta mín, með
virðingu og þakklæti í huga. Fyrir
alla þína elsku og tillitssemi sem þú
sýndir mér, fyrir alla þá visku sem
þú gafst mér og fyrir allar minning-
arnar sem þú skildir eftir í huga mér.
Það er ekki hægt að segja annað en
að þú værir sannkölluð hetja eins og
þú barðist við þitt mikla heilsuleysi.
Þrátt fyrir veikindin varstu alltaf
tilbúin að vera með barna- og barna-
barnabörn þín og hafðir mikla gleði
af nálægð þeirra. Ég veit að hún
Margrét mín á ekki eftir að gleyma
Grétu ömmu þótt ung sé að árum og
að hún saknar þín sárt. Og ég veit að
GRÉTA
GUÐMUNDSDÓTTIR
✝ Gréta Guð-mundsdóttir
fæddist í Reykjavík
31. maí, 1925. Hún
lést á Landspítalan-
um í Fossvogi hinn
25. mars síðastliðinn
og fór útför hennar
fram í kyrrþey frá
Lágafellskirkju 5.
apríl.
hún Magnea mín ber
harm í brjósti eftir að
amma fór. Missir henn-
ar er mikill og ég veit
að hugur hennar er oft
hjá þér. Gréta mín, það
er ósköp tómlegt hér
hjá okkur eftir að þú
fórst. En ég trúi því að
þú hafir það gott hjá
ástvinum sem farnir
voru á undan og að þið
Addi hafði sameinast í
eilífðinni. Góður guð
geymi þig vel, elsku
tengdamamma.
Ég fel í forsjá þína,
Guð faðir, sálu mína,
því nú er komin nótt.
Um ljósið lát mig dreyma
og ljúfa engla geyma
öll börnin þín, svo blundi rótt.
(Matthías Jochumsson.)
Þórunn Eggertsdóttir.
Amma mín ég sakna þín. Ertu að
spila á hörpu með afa? Mér þykir
mjög vænt um þig. Ég bjó til ljóð í
skólanum mínum. Ég ætla að vera
dugleg að læra bænir fyrir þig,
amma mín.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús að mér gáðu.
Margrét Sæunn Axelsdóttir.
Guð gefi mér æðruleysi til að
sætta mig við það sem ég fæ ekki
breytt, styrk til að breyta því sem ég
fæ breytt og vit til að greina þar á
milli.
Elsku amma mín, við söknum þín,
það er skrýtið að koma ekki á hverj-
um degi í pössun til þín að leika sér í
búðarleik. Elsku besta amma, ég
ætla að skrifa ljóðið sem ég bjó til í
skólanum:
Sólin skín á himni hátt.
Uglan syngur um nætur.
Máninn skín á hafið blátt.
Allir fara á fætur.
Rigningin grætur.
Nú ert þú hjá afa og guði, bless
amma.
Þínar
Sunneva Líf og
Vera Sif Jónsdætur.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
MORGUNBLAÐIÐ tekur afmælis- og minningargreinar til birtingar
endurgjaldslaust. Greinunum er veitt viðtaka á ritstjórn blaðsins í
Kringlunni 1, Reykjavík, og á skrifstofu blaðsins í Kaupvangsstræti 1,
Akureyri. Þá er enn fremur unnt að senda greinarnar í símbréfi (569
1115) og í tölvupósti (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer
höfundar/sendanda fylgi.
Birting afmælis- og
minningargreina