Morgunblaðið - 06.05.2001, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 06.05.2001, Blaðsíða 37
MINNINGAR MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6. MAÍ 2001 37 ari. Hófst brátt með okkur mikill vinskapur sem fólst í alls konar bralli og fikti að ungra manna hætti og langtímasnakki í símann þess á milli. Ég held mér sé óhætt að ljóstra því upp núna, 30 árum síðar, að við náðum töluverðri leikni í að svindla okkur inn í kvikmyndahús á heimatilbúnum bíómiðum. Þetta þótti okkur ævintýraleg og spenn- andi iðja. Svo tóku við menntaskólaárin og ný áhugamál. Bíóferðir unglingsár- anna breyttust í glaum og gleði tví- tugsaldursins með tilheyrandi brennivíni, galskab og vitleysu. Í háskólanum lagði Ásgeir fyrir sig efnafræði en gaf sér jafnan tíma til að sinna félagsstörfum með vinum sínum um helgar og fóru slíkir fundir iðulega fram heima hjá þeim Sibbu áður en haldið var á öld- urhús. Síðan hélt Ásgeir til fram- haldsnáms í Bandaríkjunum og var þar ásamt fjölskyldu sinni um margra ára skeið þar til hann var búinn að landa doktorsnafnbótinni. Dvaldist ég eitt sinn um vikutíma við mikla gestrisni hjá þeim hjónum og kynntist jafnframt ýmsum siðum og háttum íslenskra stúdenta í Madison í Wisconsin á þeim árum. Eftir að heim kom skildi leiðir Ásgeirs og Sibbu og kom þá meira los á vin minn en verið hafði. Hann steypti sér út í vinnuna og áhuga- málin, leitaði að lífshamingjunni, var fjörmikill og glaður löngum en hin síðari ár dapur og leiður á köfl- um. Þráðurinn milli okkar tveggja slitnaði aldrei. Við hittumst alltaf annað slagið eða kjöftuðum í sím- ann að fornum hætti, skiptumst á skoðunum, fræddum hvor annan um hvað á dagana hefði drifið eða hvað við hefðum lesið nýjast, ræddum um dægurmálin, stjórnmálin, heimsmálin, allt það sem vinir þurfa um að spjalla. Ásgeir var mikill gleðinnar mað- ur, ærslafenginn og orðheppinn, hrókur alls fagnaðar þegar sá gáll- inn var á honum. Gáski hans kom stundum fram í að slá fram alls konar fullyrðingum sem espuðu óvana til snarpra viðbragða, þá glotti hann við tönn og hafði gaman af. Í fárra vina hópi gat hann verið ákaflega einlægur og opinskár, tal- að hreinskilnislega um einkamál sín og tilfinningar, játað yfirsjónir sínar og mistök ef því var að skipta. Í honum bjó stórfengleg tónlistar- gáfa, ef hann hefði lagt píanóleik fyrir sig fullyrði ég að hann hefði náð verulega langt. Hann var ákaf- lega vel að sér á ýmsum sviðum mannlífs og fræða, las jafnan mikið og jók þannig á almenna þekkingu sína. Þannig tók hann sig til einn veturinn og las megnið af Íslend- ingasögunum sér til yndis og ánægju enda hafði hann ýmislegt úr fornritunum og öðrum bókmenntum á hraðbergi. Hann sagði oft stór- skemmtilega frá, hafði gaman af ís- lensku máli, sat raunar í orðanefnd efnafræðinga um skeið. Hinu er ekki að neita að Ásgeir hafði sína galla. Hann átti til að tala og hegða sér af tillitsleysi og ónær- gætni við annað fólk. Það var eins og hann hefði ekki alltaf þann hemil á sér sem flestir hafa til að eiga far- sæl og áfallalítil samskipti við aðra. Honum hætti til að sleppa beislinu af einhverju hamsleysi sem margir túlkuðu sem siðleysi, rugl. Þeir sem aldrei kynntust annarri hlið á hon- um en þessari þekktu ekki hvílíkum mannkostum hann var búinn. Mér var Ásgeir trölltryggur vinur. Við fundum sennilega hvor í öðrum ein- hvern samhljóm, gagnkvæma virð- ingu, traust. Nú er samverustund- um okkar lokið. Við förum ekki framar á fjöll í rjúpnaveiði né sitj- um saman inni í stofu að hlusta á góða tónlist og spjalla. Ég sakna vinar í stað. Dætrum Ásgeirs, systkinum og öðrum ættingjum votta ég samúð mína. Ragnar Hauksson. Blómastofa Friðfinns, Suðurlandsbraut 10, sími 553 1099, fax 568 4499. Blómaskreytingar við öll tilefni Opið til kl. 19 öll kvöld við Nýbýlaveg, Kópavogi Þorbjörg Möller fæddist í Reykjavík 21. nóvember 1947. Hún andaðist á Landspítal- anum 2. apríl síðastlið- inn. Hvert er réttlætið í heimi þessum? Þessi spurning vakn- aði þegar ég frétti um andlát Þor- bjargar, eða Tobbu, eins og hún var kölluð. Hvers vegna stöndum við vanmáttug gagnvart þeim bölvaldi sem krabbameinið er, nú í upphafi 21. aldar, þegar framfarir eru á öll- um sviðum og læknavísindin aldrei verið fullkomnari. Samt erum við ráðþrota gagnvart þessum illvíga sjúkdómi. Það er sárt að þurfa að kveðja góða vinkonu sem er hrifin á brott í blóma lífsins. Ég kynntist Tobbu þegar ég bjó á svipuðum slóðum í Afríku fyrir um 25 árum og var ég tíður gestur á glæsilegu heimili hennar og Magn- úsar í úthverfi Salisbury í Rhodesiu, sem þá hét. Starfs míns vegna var ég yfirleitt á þvælingi vítt og breitt um landið, en hélt alltaf tengslum við ÞORBJÖRG MÖLLER ✝ Þorbjörg Möllerfæddist í Reykja- vík 21. nóvember 1947. Hún lést á Landspítalanum 2. apríl síðastliðinn og fór útför hennar fram frá Dómkirkj- unni 10. apríl. þau hjónin. Alltaf þeg- ar á móti blés átti Tobba bjart bros handa mér og oft var heimili þeirra hjóna eini fasti punkturinn sem ég gat treyst á þegar blés á móti. Það var mér mikil gleði að geta svo endurnýjað kynni okkar eftir að við vorum öll komin til Ís- lands upp úr 1980. Tobba breyttist aldrei þau ár sem ég þekkti hana. Alltaf brosandi, glæsileg og jákvæð. Frá henni stafaði alltaf einhver óút- skýranleg hlýja sem gat ekki annað en haft góð áhrif á alla sem hana þekktu. Þess vegna er fráfall hennar þungbærara en einhver fátækleg orð geta tjáð, og við sem þurfum að takast á við missinn og sorgina sitj- um eftir í heimi sem er aðeins kald- ari fyrir bragðið. Þakka þér fyrir allar minningarn- ar, Tobba mín, öll brosin og vinátt- una sem þú sýndir mér í gegnum ár- in. Maggi minn, Sonja, Helga og fjöl- skyldur, Guð styrki ykkur í sorginni, hugur minn er hjá ykkur. Blessuð sé minning Þorbjargar Möller, konunnar með bjarta brosið, kátu augun og hlýjuna. Þannig minningu ætla ég að geyma. Haraldur Páll Sigurðsson. Deyr fé, deyja frændur, deyr sjálfur ið sama; en orðstír deyr aldregi, hveim er sér góðan getur. (Úr Hávamálum.) Ömmubróðir okkar, Hjalti Páll Þorsteinsson, hefur kvatt þessa jarð- vist, hægt og hljótt, en það var ein- mitt sá máti sem Hjalti frændi hafði á hlutunum meðan hans naut við. Honum lá ekki hátt rómur, né átti hann það til að ýkja áherslur sínar með handapati. Hann leið hægt yfir sviðið og sagði fátt, en þegar hann kaus að tala þá var á hann hlustað. Hann var barn síns tíma, hluti þeirr- ar aldamótakynslóðar sem fært hef- ur okkur þann þjóðarauð, sem við búum við í dag, á silfurfati, af stakri fórnfýsi og ósérhlífni. Fólk sem skil- aði ekki þeim heimi sem það tók við í betra ástandi með umkvörtunum, heldur með vinnuhörku og gjafmildi. HJALTI PÁLL ÞORSTEINSSON ✝ Hjalti Páll Þor-steinsson fæddist að Tröð í Álftafirði 8. júní 1912. Hann lést í Landspítalanum Hringbraut miðviku- daginn 18. apríl síð- astliðinn og fór útför hans fram frá Foss- vogskirkju 26. apríl. Hjalti og Billa voru virkir þátttakendur í þroskasögu okkar systkinanna. Fastar stjörnur á okkar tak- markaða himni, sem miðluðu þekkingu sinni og hlýju til okkar á þann hátt sem fólk lær- ir fyrst að meta þegar það sjálft hefur slitið barnsskónum og tekur að átta sig á því hvað það virkilega er sem veitir lífinu gildi. Að yrkja frændgarð sinn á þann hátt sem Hjalti og Billa gerðu er því miður hverfandi list, en eftir situr þakklætið í huga okkar og hjarta fyrir þær stundir sem þau gáfu okkur. Að kveðja Hjalta frænda okkar með þeirri virðingu sem hann á skilið gerist ekki með orðaflaumi. Um söknuð og missi vissi hann meira en við. Um lífið og nú dauðann líka. Af sömu lotningu og sama þakklæti sem við kveðjum elskulegan frænda okk- ar, erum við sannfærð um að fjöldi ástvina tekur á móti honum á bjart- ari, hlýrri og mýkri stað en þeim er við þekkjum. Elsku Óli, Steini og fjölskyldur, megi minningin um stakt ljúfmenni sefa sárustu sorgina. Helga, Björg, Barði og Guðrún Margrét Valdimarsbörn.                   !" #$%&'%                     (  )#*#+,% +- , + . /0#* **# )#*#+,% * 1*0  )#*#+,% * (  2-+- , 3*3*  3*3*3*.                                   !!"          !    " # $  !     " #$   %%&                                            !" #   $  $% &                      !   "  !" #"$                     !"                 !    ""!  # %&'(%)*+  ,% '-  .%/*+  %&'(%)    &', , 0  /   , *+    ,%, %&'(%)*+  (%) +   &', , 0  . +% 1%,*+   &'-  (%),0#                                               ! "# $#   %   %       #   !"#$  %" $$% &$ '$  %   ()!!  %*$ &$()!!  &  +,! )  &$()!!  &$ !"#$ '$ $ -%  . + '%/ -00() .% !"#$ '$ Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf- undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.