Morgunblaðið - 04.01.2002, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 FÖSTUDAGUR 4. JANÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Kristín ÁrdalAntonsdóttir
fæddist á Ytri-Á í
Ólafsfirði 19. október
1933. Hún lést á
Landspítalanum að-
faranótt 29. desem-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Anton Baldvin
Björnsson bóndi, f.
17. febrúar 1893, d.
9. apríl 1975, og kona
hans Guðrún Anna
Sigurjónsdóttir, f. 1.
apríl 1905, d. 28.
mars 1988. Systkini
Kristínar eru: Björn Ármann, f.
22. nóvember 1927, Konráð Gunn-
ar, f, 4. júlí 1929, Sigurður Helgi
Árdal, f. 22. október 1930, Sigur-
jón Árdal, f. 18. október 1935, d.
13. nóvember 1938, Gísli Árdal, f.
5. september 1937, Sigurjón Ár-
dal, f. 23. október 1939, Matthild-
ur Árdal, f. 17. febrúar 1941, Ingi-
björg Guðrún Árdal, f. 19. júní
1942, og Jakob Hilmar Árdal, f. 7.
maí 1949. Kristín giftist 22. des-
ember 1957 Jóhanni Alexand-
erssyni, f. 14. október 1934. For-
eldrar hans voru hjónin Margrét
Sigurðardóttir, f. 10. febrúar
1900, d. 16. júní 1943, og Alexand-
er Jóhannsson, f. 31. október
1892, d. 29. nóvem-
ber 1979. Dætur
Kristínar og Jó-
hanns eru: 1) Guð-
rún Anna, f. 5. jan-
úar 1954, gift
Kristjáni Gunnars-
syni, f. 6. maí 1954.
Börn þeirra eru: Jó-
hann Rúnar, f. 22.
desember 1973,
hann á dótturina
Guðrúnu Önnu, f. 14.
október 1998, með
Írisi Dögg Sæ-
mundsdóttur og Íris
Ósk, f. 27. maí 1977,
sem á soninn Pétur Snæ, f. 22. maí
1999, með Pétri Péturssyni, 2)
Margrét Helga, f. 28. nóvember
1963, gift Sævari Vatnsdal, f. 19.
september 1963. Börn þeirra eru:
Kristín Rún, f. 5. október 1989,
Sigurður Jóhann, f. 16. október
1994, og Axel Fannar, f. 14. febr-
úar 2000.
Áður en Kristín giftist stundaði
hún bústörf á heimili foreldra
sinna og fiskvinnu þar og í Kefla-
vík. Heimili hennar í Miðtúni 8 í
Keflavík var þó lengst af starfs-
vettvangur hennar.
Útför Kristínar fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 16.
Laugardagurinn 29. desember var
rétt að byrja þegar símtalið kom um
að ekki væri allt með felldu hjá henni
tengdamömmu, ótta og kvíða setti að
okkur.
Maður spyr, af hverju þurfa öll
þessi veikindi að banka svona harka-
lega og oft upp hjá henni tengda-
mömmu, þessari gæðasál og góðu
konu sem ekkert aumt mátti sjá eða
vita af og ætíð var tilbúin að rétta öll-
um hjálparhönd eða leggja eitthvað
gott til. Símtalið var staðfest stuttu
síðar, mamma er dáin, nú er hún öll.
Höggið er þungt. Spurningarnar
hrannast upp, það eru engin svör. Af
hverju hún? Af hverju núna? Sorgin
hellist yfir okkur, það þyrmir yfir.
Skarðið hennar er stórt, þessi
góða alþýðukona, góða móðir og
amma sem alltaf var tilbúin til að
sinna barnabörnunum, kenna þeim
ljóð að syngja, lesa og læra, segja
sögur, sögur úr sveitinni sinni Ólafs-
firði sem var henni svo kær. Svo
kunni hún líka að hlusta, hlusta á
börnin sem er svo mikilvægt nú þeg-
ar allir eru að flýta sér og enginn má
vera að neinu.
Fyrir tæpum þrjátíu árum kom ég
til Keflavíkur og bankaði upp á í
Miðtúninu, þá fann ég strax hvaða
manneskju hún hafði að geyma, um-
hyggja fyrir öðrum var alltaf númer
eitt, hún vildi lítið tala eða fást um
sjálfa sig. „Það er allt í lagi með
mig,“ sagði hún ætíð. Heimilið henn-
ar ber þess merki að Kristín var afar
natin og vinnusöm. Þannig hefur það
verið alla tíð, nú síðast um jólin þeg-
ar hún var sárlasin þá var það henni
mikið kappsmál að bjóða allri fjöl-
skyldunni í mat á jóladag eins og
alltaf og það var gert þótt heilsan
væri ekki til staðar. Mig tekur það
sárt að hafa ekki getað verið með
vegna flensu sem ég vildi hlífa henni
við. En hún hringdi og spurði hvern-
ig hefur þú það, er þetta ekki að
lagast? Þannig var þetta ætíð, um-
hyggan fyrir öðrum alltaf fyrst. Það
koma þeir tímar að við hittust aftur,
annars staðar, og ég er viss um hún
vakir yfir okkur eins og alltaf.
Það var gott að eiga stuðning, ást
og umhyggu hennar þegar áföllin
dundu yfir okkur, slysið hans Jóa og
afleiðingar þess, sem hún tók afar
nærri sér. Í gegnum árin alltaf var
hún stóra stoðin okkar, með hlýjuna
sína, brosið sitt, henni tókst ætíð að
fá okkur til að sjá birtuna og ljósið
sem lífið gefur í stað þess að grúfa
sig í vonleysið og uppgjöfina.
Þegar litið er um öxl eru allar
minningar um tengdamömmu góðar,
umvafðar kærleika, vináttu og mik-
illi virðingu. Við munum ætíð minn-
ast góðra stunda sem við áttum sam-
an, sérstaklega þeirra sem við áttum
saman á Ytri-Á í Ólafsfirði þar sem
hún fæddist og ólst upp. Þar þekkti
hún hverja þúfu og hvern stein. Þá
stóð ekki á frásögnunum um bernsk-
una, foreldrana sína og öll systkinin.
Það er margs að minnast og eflaust
væri hægt að skrifa heila bók um
hana Kristínu, það verður ekki gert
hér.
Blessuð sé minning Kristínar Ár-
dals Antonsdóttur. Megi góður guð
gefa Jóhanni, dætrum og fjölskyld-
um okkar styrk og blessun til að tak-
ast á við þessa miklu raun.
Kristján Gunnar.
Elsku besta amma okkar, en hvað
við söknum þín mikið. Þú varst
heimsins besta amma. Nú ertu hjá
guði og englunum og þér líður vel, og
við vitum að þú fylgist með okkur.
Þú gafst okkur alltaf eitthvað fal-
legt þegar við komum til ykkar afa
og okkur þótti rosalega vænt um þig.
Þú sagðir okkur margar sögur um
þig og systkini þín og hvernig var í
gamla daga og okkur fannst þær
mjög skemmtilegar. Og svo þegar
við sváfum hjá þér og afa fórum við
alltaf saman með bænirnar á kvöld-
in, fyrir nóttina, því þá leið okkur svo
vel. Þú og afi voruð hjá okkur á að-
fangadag, og við hjá ykkur á jóladag.
Það var hefð sem þú vildir ekki slíta,
að öll fjölskyldan kæmi saman að
borða jólamat hjá ykkur, ömmu og
afa. Við kvöddum þig öll með kossi,
en við vissum ekki að þetta væri í síð-
asta sinn. Þú kenndir okkur svo
margt, sem við búum að alla ævi.
Ó, elsku amma, viltu passa okkur
öll og afa líka? Og svo ætlum við að
enda þetta með bæninni sem þú
kenndir okkur.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Guð geymi þig, elsku amma.
Þín ömmubörn,
Kristín, Sigurður og
Axel Fannar.
Í dag kveðjum við elskulega syst-
ur og mágkonu. Það eru margar
minningar sem leita á hugann, góðar
minningar um góða konu sem hugs-
aði ætíð meira um aðra en sjálfa sig.
Okkur er efst í huga þakklæti til
Stínu fyrir allt það sem við urðum
aðnjótandi.
Stína var mikil saumakona og ber
heimilið yfirbragð konu sem hafði
gaman af fallegum munum, og ófá
eru verkin eftir hana sem prýða
heimili hennar og Jóa í Miðtúni 8.
Margar ferðir áttum við til Keflavík-
ur í gegnum árin og alltaf var tekið
móti okkur af hlýhug og gestrisni og
aldrei var þar svo margt að ekki væri
pláss fyrir einn í viðbót.
Stína var félagslynd kona og hafði
gaman af að vera í góðra vina hópi,
en það sem upp úr stóð var fjölskyld-
an sem hún bar fyrir brjósti. Hin síð-
ari ár hafa verið Stínu erfið, þegar
heilsan fór að bila og hvert áfallið tók
við af öðru en þá, eins og oft áður,
sýndi hún að þar kom trúin og henn-
ar innri styrkur til sem hún átti svo
ríkulega af. Það er erfitt að trúa því
að aldrei aftur eigum við eftir að
heyra rödd þína í símanum eða að
taka á móti þér að koma norður til að
fara til sumardvalar á Ytri-Á.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Við sendum Jóa, Guðrúnu, Mar-
gréti og fjölskyldum okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Inga og Ingimar, Ólafsfirði.
Laust fyrir miðja síðustu öld reis
ofurlítill byggðarkjarni við Ólafs-
fjörð vestanverðan. Nefndist hann
Kleifar. Íbúðarhúsin voru ekki mörg,
en þar var víða þéttsetinn bekkur-
inn, því að tvær fjölskyldur eða fleiri
bjuggu í flestum húsum og sumar
þeirra voru sannkallaðar stórfjöl-
skyldur.
Í nyrsta húsinu, Ytri-Á, bjuggu
tvenn hjón. Önnur þeirra eignuðust
20 börn en hin 10. Á báðum heim-
ilunum voru að auki aldnir foreldrar
húsráðenda. Ein af 10 systkina
hópnum var Kristín Antonsdóttir.
Þar sem hún var elst af systrunum
byrjaði hún ung að hjálpa móður
sinni við heimilisstörfin. Mörgu varð
að sinna auk hefðbundinna hús-
verka, því að Ytri-Ár-bændur stund-
uðu bæði útgerð og fiskvinnslu
ásamt landbúnaði.
Kristín varð því þegar á unga aldri
þátttakandi í fjölbreyttum störfum
og hjálparhella foreldra sinna við
framfærslu fjölskyldunnar.
Um tvítugt fór Kristín að heiman.
Lá leið hennar til Keflavíkur eins og
svo margra annarra Ólafsfirðinga,
sem fóru þangað á vertíð. Í Keflavík
kynntist hún Jóhanni Alexand-
erssyni, sem síðar varð eiginmaður
hennar. Þau reistu sér hús í Miðtúni
8 í Keflavík og áttu þar heimili í fjóra
áratugi.
Fyrstu árin eftir að Kristín og Jó-
hann stofnuðu heimili hélt hún áfram
að vinna í fiski með heimilisstörfun-
um, en þar kom að heimilið varð
hennar eini starfsvettvangur.
Þótt Kristín ynni mörg verk er
reyndu á líkamlegt þrek var hún
ekki heilsuhraust. Liðagigt lék hana
grátt og margar aðgerðir gekkst hún
undir til að reyna að bæta þann
skaða, sem gigtin olli á líkama henn-
ar. Fleiri sjúkdómar herjuðu á hana
KRISTÍN ÁRDAL
ANTONSDÓTTIR
✝ Gunnsteinn Sig-urjónsson fædd-
ist í Reykjavík 31.
maí 1931. Foreldrar
hans voru Sigurjón
Jónsson, f. 5.4.
1894, d. 29.1. 1947,
og k. h. Sólveig
Róshildur Ólafs-
dóttir, f. 13.7. 1900,
d. 26.3. 1984. Systk-
ini Gunnsteins eru:
Vilhelmína, f. 11.4.
1920, Ólafur Jón, f.
2.6. 1921, Þórunn
Ólafía, f. 8.2. 1923,
Sigurður, f. 26.3.
1924, d. 1934, Soffía, f. 7.9. 1925,
Hörður, f. 11.6. 1927, Kristinn, f.
28.11. 1932, Sigurður Sævar, f.
19.6. 1936, Þóranna Erla, f. 1.8.
1940, og hálfbróðir samfeðra Vil-
hjálmur Sverrir Valur, f. 1.3.
1918.
Gunnsteinn kvæntist Elínu
Adólfsdóttur 1953 en þau skildu.
Börn þeirra eru 1) Guðrún
25.9. 1964, maki Örn Smári
Gíslason, börn þeirra eru a) Arn-
ar, b) Gísli Steinn, c) Ólöf Agnes.
6) Sigurjón, f. 20.9.1966, sam-
býliskona Hildur Hrefna Kvaran,
börn þeirra eru a) Gunnsteinn, b)
Hrafnhildur, c) Frosti. Barn Sig-
urjóns með Sigríði Ásdísi Er-
lingsdóttur er Guðbjörg Elísa-
bet. Fóstursonur Gunnsteins,
sonur Ólafar, er Pétur Magnús
Birgisson, f. 29.10. 1951. Fyrri
kona Péturs er Hafdís Jónsdótt-
ir, barn þeirra er Gyða Margrét,
barn Gyðu er Ýmir Gíslason,
sambýlismaður Gyðu er Matthías
Már Davíðsson Hemstock. Kona
Péturs er Dagný Sigríður Gylfa-
dóttir, barn þeirra er Linda
Hólmfríður. Fóstursynir Péturs
eru Jón Gylfi Woodard, sambýlis-
kona Gunnhildur Leifsdóttir,
barn þeirra Aron Ingi; og Tómas
Eric Woodard.
Gunnsteinn byrjaði að vinna
sem ungur maður í versluninni
Lúllabúð á Hverfisgötu og síðar
tóku þeir Halldór Lúðvíksson við
rekstri hennar þar til henni var
lokað árið 2000.
Útför Gunnsteins fer fram frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Hanna, f. 26.5. 1952,
maki Richard Gallop,
börn þeirra eru a)
Melanie, b) Jodie. 2)
Adólf Ársæll, f. 23.4.
1954, maki Elín
Birna, börn þeirra
eru a) Björn Kristinn
,b) Jóhann Karl. 3)
Steinar Már, f. 31.7.
1957. Börn Steinars
með Sólrúnu Lauf-
eyju Karlsdóttur eru
a) Guðrún Ósk, b) Al-
exander Már. Sam-
býliskona Steinars
Más er Sigrún Sæ-
mundsdóttir. Seinni kona Gunn-
steins er Ólöf Guðleifsdóttir, f.
3.12. 1927, börn þeirra eru 4)
Birgir, f. 26.8. 1961, maki Kristín
Margrét Ragnarsdóttir, börn
þeirra eru a) Ólafur Ragnar,
sambýliskona Sigrún Auður Sig-
urðardóttir, barn þeirra er Alex-
ander Þór; b) Pétur Magnús, c)
Arndís Sigurbjörg. 5) Sigrún, f.
Að lokum eftir langan, þungan dag,
er leið þín öll. þú sest á stein við veginn,
og horfir skyggnum augum yfir sviðið
eitt andartak.
Og þú munt minnast þess,
að eitt sinn, endur fyrir löngu
lagðir þú upp frá þessum sama stað.
(Steinn Steinarr.)
Sigrún.
Það er margs að minnast, Steini
minn, í gegnum árin. Ég var ungur
drengur þegar þú komst inn í mitt
líf. Mamma og þú rugluðuð reytum
saman og ég fylgdi þar með. Lúlla-
búð var þinn vinnustaður og komstu
með margt úr búðinni sem var nýtt
fyrir mér. Ég minnist þess hvað gat
verið gott að leita til þín með svo
margt því þú varst víðlesinn. Landa-
fræði, heimsborgir og lönd þekkt-
irðu vel þó að þú hafir aldrei farið út
fyrir landsteinana fyrr en síðastliðið
haust. Því miður gastu ekki notið
ferðarinnar sem skyldi vegna veik-
inda en ég hafði gaman af að skoða
myndirnar með þér sem voru teknar
í ferðinni.
Þetta eru fátækleg orð sem ég hef
sett hér niður en minningarflóðið
kemur og eru þær margar og ætla ég
að fá að geyma þær í mínum huga.
Þakklæti er mér efst í huga nú til
þín, Steini minn.
Þinn fóstursonur,
Pétur.
GUNNSTEINN
SIGURJÓNSSON
✝ Magni Friðjóns-son fæddist á
Kristnesi 6. janúar
1928. Hann lést á
heimili sínu 23. des-
ember síðastliðinn.
Hann var sonur
hjónanna Friðjóns
Ólafssonar, f. 11. júní
1901, d. 25. mars
1992, og Kristbjargar
Guðmundsdóttur, f. 3.
febrúar 1905, d. 22.
apríl 1928. Magni var
alinn upp á Naustum
hjá fóstursystrum
Kristbjargar, Önnu, f.
31. desember 1881, d. 20. desem-
ber 1969, og Sæunni, f. 18. mars
1886, d. 18. júní 1980. Seinni kona
Friðjóns var Brynhildur Stefáns-
dóttir, f. 6. september 1915. Barn
þeirra er Ingibjörg, f. 14. júní 1946.
Hinn 26. janúar 1957 kvæntist
Magni Ólu K.S. Þorsteinsdóttur, f.
2. október 1930. Þau eignuðust
þrjár dætur. Þær eru: 1) Krist-
björg, f. 17. ágúst 1951, gift Magn-
úsi Th. Benediktssyni, f. 14. maí
1949. Börn þeirra eru: Magni Rún-
ar, f. 17. júlí 1971, kvæntur Hörpu
Birgisdóttur, f. 12. ágúst 1977.
Barn þeirra er Birgir Freyr, f. 2.
febrúar 2000; Ómar Örn, f. 10.
febrúar 1974, kvæntur Helgu Mar-
gréti Helgadóttur, f. 5. október
1974. Börn þeirra eru Katla, f. 24.
október 1998, og
Ernir, f. 15. október
2001; Óla Kallý, f. 8.
janúar 1982. Unnusti
hennar er Víkingur
Guðmundsson, f. 27
febrúar 1982. 2)
Anna Sæunn, f. 12.
nóvember 1953, gift-
ist Magnúsi Gunn-
laugssyni, f. 28. maí
1953, d. 23. septem-
ber 1988. Sambýlis-
maður Önnu er Sig-
mund Kjerland, f. 25.
janúar 1946. Börn
Önnu Sæunnar og
Magnúsar eru: Róbert, f. 25. jan-
úar 1975. Sambýliskona hans er
Svanhild Hide, f. 18. mars 1973.
Barn þeirra er Magnus, f. 2. októ-
ber 1997; Yngvar, f. 20. júlí 1980.
Sambýliskona hans er Trude
Sydnestveit, f. 25. apríl 1977; El-
ísabet, f. 18. maí 1983. 3) Kristín
María, f. 3. mars 1957, gift Guðjóni
Snorra Þóroddssyni, f. 28. október
1958. Börn þeirra eru Friðjón Már,
f. 14. ágúst 1980, og Snorri, f. 11.
september 1984.
Magni var bóndi á Naustum árin
1952-1961, síðan bifreiðastjóri,
verslunarmaður og skrifstofumað-
ur á Akureyri.
Útför Magna fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Eftir að hafa barist við erfið veik-
indi um nokkuð langt skeið verður
afi Magni lagður til sinnar hinstu
hvílu í dag. Þegar ég hugsa til baka
undra ég mig á því hversu vel hann
bar sig síðasta árið þrátt fyrir öll sín
MAGNI
FRIÐJÓNSSON