Morgunblaðið - 16.03.2002, Blaðsíða 70

væri að fæðast. „Maður finnur ekki
fyrir tilfinningu áhorfandans fyrr
en verkinu er lokið að fullu og þá
um leið fer viðhorf manns að meng-
ast af skoðunum annarra.“
Field þykir ekki einasta sýna
fimlegt handbragð í leikstjóra-
stólnum heldur hefur handrit hans
og Roberts Festingers verið lofað
fyrir óvenju mikla næmni og trú-
verðuga persónusköpun. Sagan
byggist á smásögu eftir rithöfund-
inn Andre Dubus sem lést fyrir
nokkrum árum.
„Það fyrsta sem greip mig þegar
ég las sögu Dubus var að ég fór
ósjálfrátt að tengja persónur við
raunverulegt fólk í lífi mínu –
nokkuð sem hendir mig aldrei. Ég
gat nefnilega ekki annað en tengt
foreldrana í sögunni, persónur
Wilkinson og Spacek, við mína eig-
in foreldra. Það þótti mér magnað.
Þegar ég fór að vinna handritið
upp úr sögunni fékk hún svo frek-
ari merkingu. En þessi magnaði
raunveruleiki var það fyrsta sem
greip mig. Sannindin.“
Bransinn hefur átt í hinu mesta
basli með að negla In The Bed-
room niður í einhvern ákveðinn
flokk og vafrar á milli þess að segja
hana drama, spennumynd, fjöl-
skyldutrylli o.s.frv. Field segist
sjálfur aldrei flokka myndir sem
hann sér og hafi því aldrei velt fyr-
ir sér í hvaða dilk mætti draga sína
eigin: „Þetta er tilhneiging sem er
mér á móti skapi. Markaðsbragð
sem kemur myndunum sjálfum
ekkert við. Svo lengi sem þær eru
frumlegar þá vekja þær áhuga
minn. Ég er því mjög sáttur við að
gagnrýnendur hafi ekki fallið í þá
gryfju að dæma hana út frá ein-
hverjum stöðluðum dilkaforsend-
um sem settar hafa verið af ein-
hverjum allt öðrum en sjálfum
höfundunum.“
Field segist engan veginn hafa
verið að leita að sögu til að kvik-
mynda þegar hann rakst á verk
Dubus. Hann hafi uppgötvað höf-
undinn fyrir allnokkrum árum þeg-
ar hann var við nám í kvikmynda-
gerð, gert eina stuttmynd upp úr
annarri sögu eftir hann og ákveðið
seinna meir að gera In The Bed-
room að mynd í fullri lengd þegar
sitt kunnasta hlutverk þar sem
hann lék gamlanskólafélaga Toms
Cruise í svanasöng Kubricks Eyes
Wide Shut, samkvæmispíanistann
Nick Nightingale, sem lokkar
lækninn ráðlausa á örlagaríkan
leynifund.
Field gat sér einmitt fyrst orð
sem leikari. Segja má að Woody
Allen hafi uppgötvað Field þegar
hann sá hann leika á sviði í New
York og réð til að leika raulara í
mynd sinni Radio Days. Þetta var
1987 og síðan þá hefur Field leikið
í á þriðja tug mynda, jafnt stór
hlutverk í litlum og óháðum á borð
við Sleep With Me sem smávægileg
og lítt eftirminnileg í stórmyndum
á borð við Twister. En aldrei hefur
hann þó náð að fanga athygli
manna að verulegi marki á leik-
sviðinu. Það er orðið nokkuð síðan
Field brá sér fyrst bak við mynda-
vélarnar. Hann gerði sína fyrstu
stuttmynd 1992 og hefur alls gert 5
slíkar, myndir sem unnið hafa til
margvíslegra verðlauna en sú síð-
asta Nonnie & Alex fékk t.a.m. sér-
stök verðlaun hjá Bandarísku kvik-
myndastofnuninni og dómnefndar-
verðlaun á Sundance-hátíðinni
1995. Hinn fjölhæfi Field hefur í
ofanálag samið tónlist við tvær
myndir og leyst ýmis önnur störf
er koma að kvikmyndagerðinni. En
In The Bedroom er hans fyrsta
kvikmynd í fullri lengd. Lág-
stemmt spennudrama, uppfullt af
leyndarmálum, bældum tilfinning-
um og hefndarþorsta og skartar
breska leikaranum Tom Wilkinson,
óskarsverðlaunahöfunum Sissy
Spacek og Marisu Tomei og hinum
unga Nick Stahl. Og gagnrýnendur
í Bandaríkjunum eru á einu máli
um að þar fari einhver magnaðasta
frumraun heimamanns í háa herr-
ans tíð, ein allra besta mynd síð-
asta árs.
Sannindi
„Það er engan veginn hægt að
áttað sig á hvað maður hefur í
höndunum á meðan á kvikmynda-
gerðinni sjálfri stendur. Til þess er
nálægðin allt of mikil,“ segir Field
aðspurður hvort hann hafi áttað sig
á þegar hann vann að gerð mynd-
arinnar hversu vel heppnað verk
rann upp fyrir honum hversu mikið
bjó í þeirri sögu Dubus.
Les ekki handrit
Nú eftir að Field er orðinn mál
málanna í Hollywood rignir vitan-
lega yfir hann handritunum sem
menn eru að vonast eftir að hann
falli fyrir og vilji gera að sinni
næstu kvikmynd. En það hefur lít-
ið upp á sig:
„Ég lít ekki við þessum hand-
ritum. Tími minn fer í að lesa bæk-
ur og þróa mínar eigin hugmyndir
að sögum. Ég hef engan áhuga á
handritum annarra. Vil heldur
halda áfram að gera myndir eftir
mínum eigin.“
Leikurinn í In The Bedroom hef-
ur hlotið mikið lof og valið á leik-
urum þótt vel ígrundað og óvenju
djarft. Þótt Spacek sé margverð-
launuð og mikilsvirt leikkona hefur
hún verið lítt áberandi undanfarin
ár og næstum gleymd, Wilkinson
er breskur leikari sem leysa þarf
hið erfiða verkefni að túlka dæmi-
gerðan bandarískan föður á trú-
verðugan máta, Tomei hefur sann-
ast sagna ekki riðið feitum hesti
síðan hún fékk Óskarinn fyrir My
Cousin Vinny og Nick Stahl enn
nokkuð óskrifað blað þrátt fyrir að
hafa lofað góðu í myndum á borð
við The Man Without A Face.
Atvinnulaus?
Field sá alfarið um þetta djarfa
leikaraval. „Ég hef lengi verið
aðdáandi. Einhvern tímann sat ég
fyrirlestur með henni á leikara-
námskeiði og þar var ferill hennar
rakinn í mynd. Ég varð agndofa yf-
ir afrekum hennar. Hún er ein-
stök.“ Hvað Wilkinson varðar seg-
ist Field hafa verið að leita eftir
þeirri voldugu yfirvegun sem hann
býr yfir sem leikari. Field segist
trúa því að hans eigin reynsla á
leiklistarsviðinu geri honum auð-
veldara að finna réttu leikarana.
Það sé mjög gagnlegt að hafa verið
báðum megin tökuvélarinnar.
Er Field er spurður að lokum
hvort hann eigi eftir halda áfram
að leika svarar hann: „Ef einhver
býður mér vinnu.“
SÁ kvikmyndagerðarmaður þarf
að vera meira en lítið góður með
sig sem veltir fyrir sér þegar hann
gerir sína fyrstu mynd hvort til-
nefningar til Óskarsverðlauna séu
á næsta leyti. Slíkar lofthænur eru
þó eflaust til og það ófáar. En ekki
Todd Field. Ekkert var fjær huga
hans en einhverjar skjall- og verð-
launaveitingar. Og svo er enn í
dag. Jafnvel þrátt fyrir að gagn-
rýnendur vestanhafs hafi lýst
frumraun hans In The Bedroom
einhverja allra bestu mynd sem
kom út á síðasta ári. Þrátt fyrir að
myndin hafi hlotið hver verðlaunin
á fætur öðrum undanfarið og þrátt
fyrir að henni hafi áskotnast fimm
tilnefningar til Óskarsverðlauna,
þar af sjálfum tvær, fyrir bestu
leikstjórn og besta handrit.
Allir í bíó!
„Ég leyfi mér ekki að hugsa út í
þessa hluti en auðvitað er þetta
mikill heiður fyrir mig að hljóta all-
ar þessar viðurkenningar,“ segir
hinn hógværi Field hæglátri röddu.
„Ég vona bara að þetta leiði allt
saman til þess eins að fleiri leggi
leið sína í bíó til að sjá myndina í
hennar rétta umhverfi og bíði ekki
eftir að hún komi út á myndbandi.
Þegar ég bý til kvikmynd ætlast ég
nefnilega til að hennar sé notið á
risatjaldi í myrkvuðum sýningar-
salnum, innan um helling af ókunn-
ugu fólki. Kvikmyndagerðarmaður
getur ekki beðið um meira en að
fólk verði við þeirri ósk hans.“
Field segir þannig mikinn mun
vera á því að horfa á In the Bed-
room á hvíta tjaldinu og í sjónvarpi
heima í stofu. „Ég skaut myndina
og samdi hana með það í huga að
hennar bæri að njóta á hvíta tjald-
inu.“
Lék fyrir
Allen og Kubrick
William Todd Field er 38 ára
gamall listamaður af guðs náð.
Kvikmyndagerðarmaður, ljós-
myndari, leikari, rithöfundur, tón-
listarmaður og tónskáld. Auk þess
að hafa numið kvikmyndagerð
lagði hann ungur stund á nám í
djasspíanóleik og naut góðs af
þeim hæfileikum er hann fór með
Fjöllistamað-
urinn Field
Fáar myndir hafa vakið eins mikla og óvænta athygli und-
anfarið og In The Bedroom sem tilnefnd er til fimm Ósk-
arsverðlauna. Frammistaða leikstjórans Todds Fields þyk-
ir þar sérstaklega eftirtektarverð í ljósi þess að um er að
ræða hans fyrstu mynd. Skarphéðinn Guðmundsson ræddi
við hann í tilefni af frumsýningu myndarinnar hérlendis.
skarpi@mbl.is
Todd Field er leikstjóri In the Bedroom sem frumsýnd er hér á landi um helgina
Sissy Spacek, Tom Wilkinson og Marisa Tomei eru öll tilnefnd til Óskarsverðlauna fyrir frammistöðu sína í In the Bedroom.
FÓLK Í FRÉTTUM
70 LAUGARDAGUR 16. MARS 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Hinn grunaði
(Primary Suspect)
Spennumynd
Bandaríkin 2000. Skífan VHS. Bönnuð
innan 16 ára. (96 mín.) Leikstjórn Jeff
Celentano. Aðalhlutverk William Bald-
win, Brigitte Bako og Lee Majors
STRAX í byrjun þessarar myrku
glæpamyndar dettur manni í hug
önnur slík sem komin er nokkuð til
ára sinna, Rush með Jason Patrick
og Jennifer Jason Leigh. Baldwin
leikur nefnilega
leynilöggu sem
missir eiginkonu
sína þegar hún er
myrt er hún að-
stoðar hann við
skyldustörfin.
Starf hans fólst í
því að koma upp
um eiturlyfjahring
og til þess þurfti
hann að koma sér innundir og gerast
einn af neytendunum. Fór neyslan
vitanlega úr böndunum (líkt og hjá
Patrick og Leigh í Rush) sem endar
með þeim hörmungar afleiðingum að
frúin, sem líka er orðin forfallinn
dópisti, er myrt. Yfirmenn lögregl-
unnar sjá sér ekki fært að halda
ekklinum enn í sama starfi og senda
hann bak við skrifborðið en þar með
er ekki öll sagan sögð því í honum
bærist þörf fyrir að hefna fyrir
morðið á eiginkonunni. Það fer hins-
vegar allt á versta veg einnig og áður
en hann veit af þá er hann sjálfur á
flótta undan lögreglunni, grunaður
um morð.
Hér gæti hafa verið á ferð hin
ágætasta glæpasaga ef hin hvimleiða
meðalmennska hefði ekki ráðið öll-
um gjörðum þeirra sem að myndinni
stóðu. Versta er að fléttan er hin
óljósasta, fer út og suður og maður á
fullt í fangi með að halda í við hana.
Aumingja Baldwin-bræðurnir. Þeir
virðast bara ætla að týna tölunni rétt
eins og negrastrákarnir. Skarphéðinn Guðmundsson
Myndbönd
Á flótta …
undan
fléttu