Morgunblaðið - 16.04.2002, Side 48

MINNINGAR
48 ÞRIÐJUDAGUR 16. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Ég á fá orð til að lýsa
því hvernig mér líður.
Vantrú og söknuður
fylla huga minn og
hjarta. Minning þín mun fylgja mér í
hvert sinn sem ég kveiki upp í grill-
inu og set á mig svuntuna. Ég get að-
eins tekið að láni orð og gert að mín-
um:
„Hjartað fullt af sorgum, ég sýni
það ei hér, ég sé þig aftur, Þegar það
kemur að mér.“
Þau augnablik sem ég fékk að
ganga þér við hlið gera mig að betri
manni en ég annars hefði orðið. Guð
varðveiti þig og gefi þér frið. Ragn-
hildi, Guðmundi, Unni og Sigurjóni
flyt ég mínar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Valgeir Jens Guðmundsson.
Nú er einn af okkar bestu vinum
látinn langt fyrir aldur fram. Við
kveðjum hann nú með söknuði og
trega. En við getum öll huggað okkur
við minningu um traustan vin sem
gaman var að þekkja. Margar minn-
ingar leita á hugann á svona stundu.
Allar grillveislurnar með þeim sóma-
hjónum svo ekki sé minnst á allar ut-
anlandsferðirnar sem vinahópurinn
fór í. Nú er stórt skarð hoggið í þann
hóp. Minnisstæðust er þó ferðin sem
ÁRNI
SIGURJÓNSSON
✝ Árni Sigurjóns-son fæddist í
Reykjavík 18. apríl
1947. Hann lést á
lungnadeild Land-
spítalans í Fossvogi
15. mars síðastlið-
inn og fór útför
hans fram frá Bú-
staðakirkju 21.
mars.
við hjónin fórum í með
þeim Árna og Ransý til
Kanarí 1997. Sú ferð er
ógleymanleg. Þar hélt
Árni upp á fimmtugsaf-
mælið og var oft glatt á
hjalla enda voru þau
hjón einstaklega góðir
ferðafélagar.
Alltaf var gott að
koma til þeirra hjóna.
Þau voru ávallt mjög
gestrisin og hlý. Árni
var hrókur alls fagnað-
ar hvert sem hann kom.
Hann var greiðvikinn,
hafði létta lund og naut þess að lifa á
meðan hann hafði heilsu til. Árni var
mikill fjölskyldumaður og spilaði
stórt hlutverk í lífi sinna nánustu.
Hans er nú sárt saknað.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Elsku Ransý og fjölskylda. Megi
góður Guð styrkja ykkur á þessum
erfiðu tímum.
Petrína og Þórður
(Peta og Bubbi.)
Hann Árni vinur þinn er dáinn.
Með þessum orðum fékk ég þá sorg-
arfregn, að hann Árni æskuvinur
minn væri dáinn. Hann varð að lok-
um að láta í minni pokann fyrir þrá-
látum sjúkdómi, sem hann var búinn
að berjast hetjulegri baráttu við ár-
um saman, en lét þó aldrei verða sér
til trafala í einu eða neinu. Svo vel
bar hann sig alltaf, að fáir vissu að
hann gekk ekki heill til skógar.
Það er margt sem leitar á hugann
á slíkri stundu. Æskuárin í Skipa-
sundi 45, unglingsárin, skólinn og
íþróttirnar þar sem Árni náði frá-
bærum árangri í handknattleik, lék í
marki hjá ÍR. Lék hann nokkra
landsleiki fyrir Íslands hönd.
Árni fór í iðnnám, lærði vélvirkjun,
vann við störf í þeirri og tengdum
iðngreinum í mörg ár.
Á þessum árum lágu leiðir Árna og
Ransýar saman, börnin komu: Guð-
mundur elstur, svo Unnur og Sigur-
jón yngstur, barnabörnin eru orðin 5.
Árni og Ransý voru eins og sköpuð
fyrir hvort annað, samheldnin í
þeirra hjónabandi var einstök. Þau
fóru snemma út í eigin atvinnurekst-
ur, stofnuðu fyrirtækið Bergvík með
fjölskyldu Ransýar. Naut Árni sín
vel með sína atorku og útsjónarsemi í
rekstri fyrirtækisins.
Þeirra góða trygga heimili í Unu-
fellinu var alltaf opið fyrir fjöskyldu
og vinahópinn. Þar var oft glatt á
hjalla og ófáar eru þær „gourmet“
máltíðarnar sem þar hafa verið fram
reiddar fram í gegnum árin. Árni var
góður kokkur og var sjaldan meira í
essinu sínu, en þegar hann bauð upp
á góðan mat með vel völdu víni.
Ég var svo heppinn að eiga nokkra
góða daga með Árna núna í febrúar.
Sjúkdómurinn hafði þá gengið mjög
nærri honum. Fékk hann að fara
heim í helgarleyfi af spítalanum, not-
aði það meðal annars til að útbúa
veislu fyrir vin sinn.
Árni minn, fyrir mér varst þú þessi
tryggi og góði vinur, sem ég gat alltaf
leitað til sama hvað á bjátaði.
Það eru margir sem eiga um sárt
að binda þegar þín nýtur ekki lengur
við. Skarðið sem þú skilur eftir þig
verður vandfyllt. Við sem eftir stönd-
um, verðum að trúa því að þú hafir
verið kallaður eitthvað annað, þar
sem einhverjir aðrir þurfa meira á
þér að halda en við, sem eftir erum á
þessu tilverustigi. Fyrir okkur getur
það kannski réttlætt ótímabæra
brottför þína.
Ransý mín, börn, barnabörn, for-
eldrar, systkini, tengdaforeldrar og
allir sem nú eiga um sárt að binda,
orð verða fátækleg á slíkri stund. Við
eigum eftir minningarnar um góðan
dreng. Saman skulum við vera sterk
og eins og Árni okkar var vanur að
segja: Stöndum okkur.
Vertu sæll vinur, hafðu það gott,
ég veit að við sjáumst hressir og kátir
aftur, hvenær og hvar sem það verð-
ur.
Jóhann Ámundason, Noregi.
GAGNASAFN MORGUNBLAÐSINS
mbl.is
2
 #  
 

# 





&5

2
4&
&'(# ( $$

 + !
 $   
 
  


  2      
  
 
7
6!!
0*
+ #-*
 .  0*. 
+
+ #-* 4
 + *. 
D
+ #-*
 *  * -+ *+##  *
8 

+
  * 
-

%

-
  
 
 % & 

#



#&


&
45;

5
&
044
&

  # (
9 I'
 #

** 7  * 1 '*
.  1*.( +  +-*
>
 1 '*
-* & !*. 
&+*"! 1 '*
.  0* ,- ( &+*.-*
 *  * -+ *+##  *
9


0-  
 # *  



# 04
 &; /4&

*+   HJ
7
 (
$
&
   
 

 2 
0
  
!

3 & 
 :%

 
&
(
  !
,  
 

01
00
  $

4    * -*
! ! !  .  # #-*
1 * 2+*) #-*
<*+ #-*
+ 0* 1 *-*
*
 , ! -* * **
 D. 
0"** 4. 
8 

+
  

-  
%

-



 
%





  
# 
 

# &


&
&3
04
4
&
*.   G
4
 (
.$

+
   
  # 2 

* 

 1
00
  $
   
 
 %
 #  

 

 . !# *.-*
DF 0
 .-* ! )*
. . 
7  * 2
 ..  5 4( -*
4!**
 .-* !
** !
**. 
F 1 ( 9.# .  KL.-*- -*M
##  * -+ *+##  *

 
 
#  #  

#  *  

#  %# 


7&10=& 5=9
*+(-*
1 (( *+ $H
2-
 N
 $       + 
 (



 

  

6
, 
4
-*
!** 1 *A -*
#
! ,  ! (. 
/ .  0* 1 *A . 
 !  '#!. 
+ O-*
/.  2:(
 
+.  # !# -*
5 ,- 
. 
+ ! 4 , 
-*
+ #   -+ 1 ( *N 


 
# 

# 


510=&
&>

2
4&
 ! + H
9-+ #


 1


 


/!!
* 1 +-*
!# *.
  * -*
** ;  !# *..
-+  *  *
8 

+
  * 
%
-
 


 % & # 
 

# &


&
&410& & =

0&&4
&
. "#*

!
( *
7  * 7  * 0(- . 
+ - + !*B 0(- . 
 0(- . 
9.  &+*"! 0(- . 
9+ ! .
-+
('. 
45
&
& &;2 2  $G
&'( (
$;

 


 !
 !*.*.