Morgunblaðið - 16.04.2002, Blaðsíða 53

HESTAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. APRÍL 2002 53
Reiðfatnaður
Náttúrulegur lífsstíll
FREMSTIR FYRIR GÆÐI
Kvennatölt í Glaðheimum Kópavogi
Byrjendur
1. Kristbjörg Kristinsdóttir, Gusti, og Vífill frá Dalsmynni, 6,77/6,96
2. Oddný M. Jónsd., Gusti, og Sjöstjarna frá Svignaskarði, 5,97/6,56
3. Auður M. Möller, Fáki, og Skrugga frá Sólvöllum, 6,23/6,32
4. Kolbrún Jónsdóttir, Geysi, og Staka frá Stóra-Hofi, 5,97/6,20/6,27
5. Elma Cates, Sörla, og Síak frá Þúfu, 6,20/6,20
6. Bryndís Jónsdóttir, Herði, og Blesi frá Skriðulandi, 6,0/6,04
7. Þóra Ásgeirsdóttir, Gusti, og Vaskur frá Vallanesi, 5,87/5,98
8. Linda Jóhannesdóttir, Andvara, og Díana frá Heiði, 5,63/5,93
9. Annika Noak og Marbrá frá Langholtsparti, 5,53/5,90
10. Harpa Kristjánsd., Andvara, og Krummi frá Vindheimum, 5,50/5,64
Áhugakonur
1. Þórunn Hannesdóttir, Andvara, og Gjöf frá Hvoli, 6,53/6,83
2. Heidi Kline og Hjörtur frá Hjarðarhaga, 6,37/6,75
3. Ásta B. Benediktsdóttir, Herði, og Snót frá Akureyri, 6,37/6,64
4. Vigdís Gunnarsdóttir, Snæfellingi, og Valdís frá Blesastöðum, 5,80/
6,48/6,53
5. María Þórarinsdóttir, Loga, og Stubbur frá Eyrarbakka, 7 v. rauð-
stjörn., 6,27/6,53
6. Íris H. Grettisd., Fáki, og Nubbur frá Hólum í Hvammssv., 5,97/6,49
7. Maríanna S. Bjarnleifsdóttir, Gusti, og Tinni frá Tungu, 5,67/6,42
8. Gunnhildur Sveinbjarnardóttir, Fáki, og Fengur frá Garði, 5,73/6,27
9. Hallveig Fróðadóttir, Fáki, og Pardus frá Hamarshjáleigu, 5,77/6,08
10. Gréta Boða, Andvara, og Kolgríma frá Ketilsstöðum, 5,93/6,05
11. Elfa B. Rúnarsdóttir, Sörla, og Sverta frá Kálfholti, 5,67/5,77
Opinn flokkur
1. Marjolijn Tiepen, Geysi, og Tara frá Lækjarbotnum, 6,57/7,17
2. Edda R. Ragnarsdóttir, Fáki, og Gnótt frá Skollagróf, 6,67/7,11
3. Lena Zielinsky, Fáki, og Fífa frá Miðengi, 6,40/6,79/6,98
4. Berglind Ragnarsdóttir, Fáki, og Ögri frá Laugavöllum, 6,57/6,73
5. Þórdís E. Gunnarsd., Fáki, og Skellur frá Hrafnkelsstöðum, 6,53/6,70
6. Berglind I. Árnad., Herði, og Breki frá Syðra-Skörðugili, 6,57/6,66
7. Friðdóra Friðriksd., Herði, og Trostan frá Sandhólaferju, 6,43/6,57
8.–9. Birgitta Magnúsdóttir, Herði, og Óðinn frá Köldukinn, 6,53/6,54
8.–9. Barbara Meyer, Herði, og Strengur frá Hrafnkelsstöðum, 6,30/6,54
10. Elva B. Margeirsdóttir, Mána, og Stika frá Kirkjubæ, 6,37/6,46
Þriðja vetrarmót Faxa í Borgarfirði
Pollar
Heiðar Baldusson á Hágangi frá Sveinatungu
2. Þórdís Fjeldsted á Emelíu frá Ölvaldsstöðum
3. Logi Sigurðsson á Gáska frá Geldingalæk
4. Sigrún R. Helgadóttir á Ramma frá Hrafnagili
Börn
1. Sigurborg H. Sigurðardótttir á Oddu frá Oddsstöðum
2. Guðlaug Þórsdóttir á Reyk frá Hesti
3. Anna H. Baldursdóttir á Snerpu frá Stóru-Ásgeirsá
4. Sigurður H. Sigurðarson á Gerplu 7 v. brún frá Oddstöðum
5. Helga Jónsdóttir á Pöndru frá Kópareykjum
6. Lára M. Karlsdóttir á Hrefnu frá Hrafnkelsstöðum
Unglingar
1. Sigrún Sveinbjörnsdóttir á Litlu Ljót, Víðidalstungu
2. Kolbrún R. Hermannsdóttir á Strák frá Grjóteyri
Ungmenni
1. Elísabet Fjeldsted á Bliku frá Skáney
2. Sóley B. Baldursdóttir á Ferstiklu frá Múlakoti
Karlar
1. Sigursteinn Sigursteinsson á Dagrúnu frá Skjólbrekku
2. Baldur Á. Björnsson á Emblu frá Múlakoti
3. Ingimar Sveinsson á Pílatusi frá Eyjólfsstöðum
4. Hrafn Hákonarson á Gyrði frá Akranesi
5. Jakob Sigurðsson á Blikari frá Hjarðarholti
Konur
1. Heiða D. Fjeldsted á Háfeta frá Múlakoti
2. Björg M. á Heklu frá Hesti
3. Katrín A. Ólafsdóttir á Rosa.is frá Skjólbrekku
4. Monika Kimpler á Sleipni frá Arnarstapa
5. Guðrún Fjelsted á Hrafnkeli frá Hvanneyri
Unghross f. ’97
1. Gola frá Lundi, eig.: Kristín Gunnarsd., kn.: Guðlaugur Antonsson
2. Dúfa frá Skáney, eig.: Birna Hauksdóttir, kn.: Haukur Bjarnason
3. Eldey frá Múlakoti, eig.: Sóley B. Baldursdóttir, kn. Baldur Á.
Björnsson
4. Greifi frá Stafholtsveggjum, eig. og kn.: Jóhannes Jóhannesson
5. Sif frá Ásgarði, eig.: Edda, kn.: Guðlaugur Antonsson
Úrslit
FIMIÆFINGAR hafa alla tíð verið
frekar umdeildar í íslenskri hesta-
mennsku og margir talið um langa
tíð að þær hentuðu ekki íslenskri
reiðmennsku sem byggðist fyrst og
fremst á hraða og krafti. En nú er
annað komið á daginn og þeim
hestamönnum fjölgar stöðugt sem
finna gagnsemi í þessum æfingum
við þjálfun og uppbyggingu íslenska
hestsins.
Bent Branderup sagðist ekki vera
kominn til Íslands til að kollvarpa
þeim reiðkúltúr sem hér væri við
lýði og því síður að reyna kenna Ís-
lendingum eitthvað um tölt. Heldur
fræddi hann menn um gagnsemi æf-
inganna meðal annars að með þeim
væru virkjaðir fleiri vöðvar í líkama
hestsins, hæfni hestsins til söfnunar
ykist og eykur burðargetu hestsins.
Þar fyrir utan geti fimiæfingar séu
þær rétt notaðar aukið mjög þjálni
hestsins í beisli.
Námskeiðið fór þannig fram að
átta knapar mættu með hesta sína
og riðu léttar æfingar meðan
Branderup fylgdist með og skil-
greindi hestana. Í framhaldinu kom
hann með ábendingar um hvað
mætti betur fara með útskýringum
um hvernig knapinn bæri sig til við
lagfæringar og svo í framhaldinu
hvaða æfingar kæmu hugsanlega í
framhaldinu. Því voru að sjálfsögðu
takmörk sett hvað hægt var að fara
langt með hestana. Þeir voru komnir
mislangt á veg og hver með sínu
móti.
Þarna gat að líta marga af
fremstu knöpum landsins með góða
og vel undirbúna hesta og var afar
fróðlegt að sjá þá takast á við verk-
efnin.
Atli Guðmundsson var með stóð-
hestinn Breka frá Hjalla sem kom-
inn var lengst þeirra hesta sem
þarna komu fram og ætli verði ekki
að slá því föstu að hann sé kominn
lengst allra hesta hér á landi. Breki
er farinn að framkvæma æfingu sem
kallast „piaf“ þar sem hesturinn
brokkar í kyrrstöðu. Eyjólfur mætti
með Rás frá Ragnheiðarstöðum og
stóð sig vel að vanda og sýndu þau
spánska sporið á eftirminnilegan
hátt. En líklega var það Anton Páll
Níelsson sem mætti með Skugga frá
Víðinesi sem kom mest á óvart með
frábærlega útfærðum æfingum og
þar mátti glöggt greina að ekki er
langt í fljúgandi stökk skiptingu hjá
þeim félögum. Anton og Skuggi hafa
greinilega unnið góða heimavinnu.
Fegursti hesturinn var án efa Suðri
frá Holtsmúla sem Olil Amble hefur
þjálfað í vetur. Þar fer ægifagur
hestur sem ætti eftir því sem þarna
gat að líta orðið firnasterkur í fjór-
gangi í sumar þótt vissulega sé
margt hjá klárnum sem enn þarf að
betrumbæta til að hann verði vel
sannfærandi eins og má þar nefna
sem dæmi afar háværan samslátt á
brokki. Olil og Suðri buðu upp á
góða sýningu og hlutu mikið lof hjá
meistara Branderup.
Það sem meistarinn fann kannski
helst að hjá íslensku reiðmönnunum
var að þeir riðu hestunum fullþung-
um á beisli í æfingunum.
Það sem ætla má að vinnist með
dýpri fimiþjálfun íslenskra hesta
auk þess sem áður er nefnt er betra
og öruggara stökk. Nú er það vel
þekkt að stökk hjá alhliða hestum
getur verið mjög tæpt. Hestunum
oft tamt að ganga á aftan og sagði
Branderup á sinn kurteisa máta að
þá væri alls ekki um stökk að ræða.
Spurningin snýst um það hvort
hægt sé að laga þennan ágalla ís-
lenskra alhliða hesta með fimi þjálf-
un.
Bent Branderup staldraði mjög
stutt við á Íslandi að þessu sinni,
kom á föstudagskvöld, hóf kennslu
árla morguns daginn eftir og kenndi
fram á kvöldmat. Á sunnudag hófst
kennsla snemma morguns og kapp-
inn horfinn á braut um hádegisbil.
Af þessum sökum var ekki hægt að
bjóða honum í góðan útreiðartúr á
íslenskum hesti eða gefa honum kost
á góðum skeiðspretti. Eyjólfur Ís-
ólfsson og Atli Guðmundsson gengu
þó úr hnakk og buðu honum á bak í
miðri kennslu stund. Fórst honum
reiðin vel úr hendi og brá fyrir sig
tölti með miklum sóma. Hefði óneit-
anlega verið skemmtilegt ef hann
hefði haft betri tíma til að kynnast
hestunum betur og sjá hvað hann
hefði getað fengið hestana til að
gera. Og nú er jafnframt að sjá
hvort hann verði fenginn aftur til Ís-
lands í svipuðum erindagjörðum. Á
honum var að heyra að hann hefði
fullan hug á að koma aftur til Ís-
lands og fá færi á að skoða sig um
stúdera íslenska hestinn og njóta
verunnar hér.
Með þessu góða framtaki Félags
tamningmanna stendur félagið vel
undir þeim merkjum að vera fram-
sækinn félagsskapur sem leiti eftir
og stuðli að framförum í reið-
mennsku. Að loknu námskeiði var
haldið málþing þar sem allir ríðandi
þátttakendur mættu með hesta sína
í sal reiðhallarinnar og spannst þar
upp mjög áhugaverð og frjó um-
ræða.
All nokkur gagnrýni hefur dunið á
félaginu síðustu árin þess efnis að
lítið sé gert fyrir hinn almenna fé-
lagsmann enda mikil orka farið í
uppbyggingu menntakerfis fyrir
hestamennsku bæði í samvinnu við
Hólaskóla og ýmsa aðra aðila en nú
var sannarlega eitthvað gert og það
ekki lítið. Almenn ánægja ríkti með-
al þátttakenda með námskeiðið og
greinilegt að þessi tegund reið-
mennsku fellur í góðan jarðveg á Ís-
landi í dag.
Eitt sinn var því haldið fram að „piaf“ væri útilokaður möguleiki fyrir
íslenska hesta en Atli Gðmundsson hefur afsannað það og hér situr
Branderup hest hans, Breka frá Hjalla, á brokki á staðnum.
Hér hefur Branderup uppgötvað stífleika í framanverð-
um hálsi stóðhestsins sem Reynir Aðalsteinsson reið.
Reiðmennskan
á hærra plan
Morgunblaðið/Vakri
Þátttakendur á áhorfendapöllum sátu eins og límdir á meðan kennsl-
an fór fram og drukku í sig fróðleikinn sem kappinn bar á borð.
Ný dögun er framundan í íslenskri reið-
mennsku, á því leikur enginn vafi eftir frábær-
lega vel heppnað námskeið danska reiðsnillings-
ins Bents Branderups í Reiðhöllinni í Víðidal um
helgina. Um eitt hundrað hestamenn fylgdust
með og þeirra á meðal var Valdimar Kristinsson
sem var bergnuminn yfir þeirri þróun sem hafin
er og verður tæpast stöðvuð.
Eyjólfi Ísólfssyni þótti við hæfi að færa Branderup ís-
lenska svipu í lok námskeiðsins.