Morgunblaðið - 16.04.2002, Síða 56

56 ÞRIÐJUDAGUR 16. APRÍL 2002 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
DAVÍÐ Oddsson er höfuð og herðar í
þessari ríkisstjórn og hann og fé-
lagmálaráðherra ásamt stjórnarlið-
um öllum bera ábyrgð á því að fólk
þarf að leita aðstoðar hjálparstofn-
ana, því að ríkisstjórnin getur gert
betur.
Nú hafa skattar lækkað niður í 18%
hjá fyrirtækjum landsins, á sama
tíma standa skattleysismörkin í stað.
Það er hrikalegt að heyra og lesa um
fátækt hjá ákveðnum hópum í land-
inu, svo sem elli- og örorkulífeyris-
þegum, einstæðum mæðrum og at-
vinnulausum einstaklingum. Fátækt
fólk á ekki að vera til í þessu velferð-
arþjóðfélagi. Við berum okkur garnan
saman við Svíþjóð eða önnur ná-
grannalönd okkar í allskonar mála-
flokkum. Ef við berum saman hvað
gert er fyrir þá sem minna mega sín
hér og á hinum Norðurlöndunum þá
er niðurstaðan til háborinnar skamm-
ar. Ég bjó um árabil í Svíþjóð og þar
geta allir haft það þokkalega gott,
bæði átt ofaní sig og á fyrir utan gott
húsnæði á viðráðanlegri leigu. Svo sér
maður varla viðtal við Davíð án þess
að hann minnist ekki á velferðina. Það
eru margir sem vita ekkert hvað hann
er að tala um, því að þeir hafa ekki
komist í kynni við þessa svo kölluðu
velferð. Skuldir heimilanna hafa auk-
ist úr 80% af ráðstöfunartekjum í
170% frá árinu 1990 til 2002.
Ætla ráðamenn þjóðarinnar með
Davíð í broddi fylkingar að standa að-
gerðalausir og horfa uppá fólk þurfa
að standa í biðröðum til þess að betla
mat svo að það svelti ekki?
Ég skora á ykkur, ráðamenn, að
lesa yfir 76. gr. stjórnarskrárinnar og
11. gr. alþjóðasamninga um efnahags-
leg, félagsleg og menningarleg rétt-
indi sem Íslendingar gerðust aðilar að
1979.
Hækkið skattleysismörkin og
breytið reglum Tryggingastofnunar-
innar varðandi tekjutengingu tekju-
tryggingar.
Fólk á ekki undir nokkrum kring-
umstæðum að þurfa að horfa uppá
börn sín svelta, ekki í þessu velferð-
arþjóðfélagi.
Farið vel með ykkur.
VALUR BJARNASON,
Háholti 30, Akranesi.
Áskorun til stjórnvalda
Frá Val Bjarnasyni:
MARGT hefur verið rætt og ritað
um miðborg Reykajvíkur að undan-
förnu og nú síðast með pistli hr. Ein-
ars Benediktssonar sendiherra.
Virðist mér þar meira bera á skrifum
þeirra sem koma í miðbæinn endrum
og sinnum, en færra um skrif þeirra
sem búa í miðborginni. Mig langar
því að segja ykkur okkar sögu!
Þegar talað er um ástandið í mið-
bænum, er alla jafna átt við hegðun
fólks, hópa og einstaklinga, sem
sækja þennan bæjarhluta heim um
helgar og kunna sér ekki forráð í
ölæði og/eða agaleysi. Við heimafólk-
ið höldum okkur flest heima við á
þessum kvöldum og njótum samvista
við fjölskylduna eða tökum á móti
gestum, eins og títt er í öðrum hverf-
um borgarinnar.
Miðborg Reykjavíkur er nefnilega
alla jafnan friðsælt hverfi þar sem
íbúar og gestir spóka sig á spari-
skónum á upphituðum götum og um-
gengni og umsjón borgaryfirvalda er
til fyrirmyndar. Hvar er t.d.
skemmtilegra að búa á sólríkum
sumardögum, eða á sunndögum þeg-
ar sparibúið fólk streymir í Fríkirkj-
una, Dómkirkjuna og Hallgríms-
kirkjuna, að ógleymdri þeirri
kaþólsku? Hvar er áhugaverðara að
fylgjast með ys og þys þingstarfanna
eða umsýslan borgarmálanna? Hvar
annars staðar hefur borgin á sér
samsvarandi blæ fjölþjóðlegrar
menningar og margmenningarlegs
samfélags? Hvar annarsstaðar hefur
verið hlúð jafnalúðlega að útliti borg-
arinnar á undanförnum árum og ein-
mitt í miðborginni? Hvar annars-
staðar er jafnflott að berjast í
hríðarbyljum desembermánaðar en
einmitt í Kvosinni? Hvar annars-
staðar en í miðborginni eru Lista-
safn Reykjavíkur og Listasafn Ís-
lands, höfnin og Kolaportið, eða
Arnarhóll, Austurvöllur, Lækjar-
torg og Ingólfstorg, að ógleymdum
Hljómskálagarðinum? Hvar annars-
staðar en í miðborginni eru tvær
heilsuræktarstöðvar og glæsihótel,
eða Borgarbókasafnið og fjöldi
blómlegra fyrirtækja? Hvaðan ann-
ars staðar en úr miðborginni liggja
almenningssamgöngur, breiðstræti
og göngustígar til allra átta?
Eftir margra ára búsetu í hávaða-
sömum stórborgum útlandanna er
Reykjavík eins og meðalstórt nota-
legt þorp í huga okkar endurfluttra
og þetta þorp hefur skemmtilega
margbreytilegan borgarbrag sem
við veljum að hrærast í dags dag-
lega. Við viljum ekki fara í bæinn
heldur vera í bænum! Það er þess
vegna hálfdapurlegt að verða vitni
að því að fyrir tilstuðlan örfárra
manna sem göslast áfram í tilver-
unni án þess að nokkrum finnist
hann geta sett þeim stólinn fyrir
dyrnar finni fólk til óöryggis hér í
hverfinu. Uppivöðslusemi drykkju-
svolanna – aðallega karlmanna –
finnst mér leiðinlegur fylgifiskur
menningarlífs Íslendinga og þegar
þeir standa svo saman í hóp og kasta
af sér þvagi utan í stytturnar við
Dómkirkjuna eða kirkjuna sjálfa, þá
fallast mér hendur. Tökum nú hönd-
um saman og kennum fólki að gera
þarfir sínar í þar til gerð ílát, koma
fram við kynhvöt sína af virðingu og
gera út um ágreiningsmál sín að
hætti siðmenntaðra þjóða, og þá get-
um við snúið okkur að uppbyggilegri
umræðu um það hvernig gera megi
góða borg enn betri.
HÓLMFRÍÐUR
GARÐARSDÓTTIR,
háskólakennari og íbúi í Kvosinni.
Við sem spásserum
á spariskónum!
Frá Hólmfríði Garðarsdóttur: