Morgunblaðið - 06.06.2002, Síða 28

LISTIR
28 FIMMTUDAGUR 6. JÚNÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Barmmerki við öll tækifæri
Fyrir fundi , ráðstefnur og ættarmót
Hægt er að velja á
milli þess að hafa
hangandi klemmu
eða klemmu og
nælu á baki
bammerkis.
Vinnustofa SÍBS • Hátúni 10c • Sími: 562 8500 • Fax: 552 8819 • Heimasíða www.mulalundur.is
Barmmerkin fást í mörgum litum sem bjóða upp á
flokkun ættartengsla þegar ættarmót er haldið.
Prentum á
barmmerkin,
ef okkur eru
send nöfnin í
Excel skjali .
Pappírinn kemur
rifgataður í A4
örkum, fyrir þá
sem vilja prenta
sjálfir.
SÝNINGIN Mynd – Íslensk
samtímalist var opnuð í Henie
Onstad-safninu í Osló fyrir um ári.
Henni hefur nú verið komið fyrir í
Hafnarhúsinu og er framlag Lista-
safns Reykjavíkur til Listahátíðar
2002. Listrænn umsjónarmaður
Henie Onstad-safnsins átti frum-
kvæðið að uppsetningu sýningar-
innar og fékk til liðs við sig Jón
Proppé, sem valdi listamennina.
Jón er vel kunnur í íslenskum list-
heimi. Hann hefur skrifað listgagn-
rýni bæði í DV og Morgunblaðið og
verið virkur í listumræðu um árabil.
Níu myndlistarmenn eiga verk á
sýningunni. Þau eru Svava Björns-
dóttir, Bjarni Sigurbjörnsson, Guð-
jón Bjarnason, Jón Óskar Haf-
steinsson, Ómar Stefánsson, Anna
Líndal, Margrét Blöndal, Þorvaldur
Þorsteinsson og Birgir Andrésson.
Listamennirnir spanna ólík svið
myndlistar og gefur það ágæta
mynd af íslenskri samtímalist þar
sem engin hugmyndafræði ríkir yfir
annarri eins og oft hefur verið.
Myndlistarsýning sem þessi verður
því ekki auðveldlega metin í heild
sinni, heldur metum við einstök
listaverk eða framlag hvers lista-
manns.
Framlag Svövu Björnsdóttur er
lágmyndir gerðar úr pappamassa.
Verkin byggjast á hringformi og
ferningsformi. Hvít hlið formanna
snýr fram á við en bakhliðin er lit-
uð. Liturinn endurvarpast á vegg-
inn og getur áhorfandi auðveldlega
gleymt sér í sjónarspilinu.
Málverk Bjarna Sigurbjörnsson-
ar „Óskilgreint ekkert“ hefur sams-
konar hugleiðslugildi og verk Svövu
en byggist á litaflæmi umfram
formfræði. Bjarni málar á plexigler
og snýr ómálaðri hlið glersins frá
veggnum. Við sjáum því bakhlið
málverksins eða fyrsta lag þess.
Verkið er 840 cm á hæðina og hang-
ir á sérsmíðuðum vegg í porti safns-
ins. Þykir mér umgjörðin og um-
hverfið óhentugt fyrir annars
einfalt og hrífandi málverkið.
Skúlptúrum Guðjóns Bjarnason-
ar hefur einnig verið komið fyrir í
portinu og njóta þeir sín vel þar.
Guðjón mótar skúlptúra sína með
því að sprengja þá með dýnamíti.
Aðferð hans minnir á endurvinnslu-
og niðurrifsheimsspeki Frakkans
Jacques Derrida þar sem eyðilegg-
ing skúlptúranna er í senn sköpun
þeirra.
Jón Óskar varpar atburðarás
splatter-tölvuleiksins „Counter
strike“ á vegg í einu herbergi safns-
ins. Í öðru herbergi sýnir hann mál-
verkaseríu af sérsveitarlegum görp-
um leiksins. Verkin bera með sér
strákslega ofbeldis- og hetjudýrkun
sem tölvu- og kvikmyndaiðnaðurinn
hefur hingað til notið góðs af.
Gróft málað og þétt hlaðið mynd-
efnið í málverkum Ómars Stefáns-
sonar er skemmtileg svörun við stíl-
hreinni verkum eins og eftir Svövu
og Bjarna. Ég er ósammála því sem
Jón Proppé heldur fram í sýning-
arskránni að verk Ómars líkist
engu sem þekkist annars staðar í
alþjóðlegri samtímalist. Verk hans
falla vel undir svokallaðan „pop-
surrealisma“ sem kenndur er við
listamenn eins og Kenny Scharf og
Carrol Dunham. Líkt og Scharf og
Dunham fylgdi Ómar uppgangi
málverksins á níunda áratugnum
með því að blanda saman súrreal-
ískri fantasíu og teiknimyndagerð.
Innsetning Önnu Líndal er sér-
lega vel heppnuð. Hún skiptist í tvo
þætti. Annars vegar ljósmyndir og
myndbandsverk sem sýna ólíkar
myndir af íslenskri náttúru og hins
vegar húsgögn og hluti sem hún
saumar í og bindur saman með
tvinna. Önnu tekst að blanda saman
umhverfi heimilis og náttúru á
sannfærandi hátt.
Margrét Blöndal vinnur með not-
aða hluti. Það eru gamlar dýnur,
boltar, vindlausar blöðrur og tau,
sem flestir myndu henda. Hún spil-
ar hlutunum saman í formalíska
skúlptúra ásamt ljósmyndum.
Skúlptúrarnir geyma í sér sögu
sem er ekki í hefðbundinni frásögn
heldur í næmri tilfinningu sem
fylgir gömlum efniviðnum.
Verkið „Tapað – Fundið“ eftir
Þorvald Þorsteinsson er einnig
samsett úr gömlum og notuðum
hlutum. Það eru tölvur, símar, lykl-
ar, föt og hjól sem fólk hefur glatað
og Þorvaldur fengið að láni úr
vörslu lögreglunnar í Reykjavík.
Þorvaldur raðar hlutunum eins og
hann sé að bjóða okkur að athuga
hvort við eigum einhvern þeirra.
Birgir Andrésson hefur ritað
texta á tvo veggi safnsins. Annar
textinn segir „Hlutirnir eru nær en
þeir birtast,“ og hinn textinn segir
„Hlutirnir eru fjær en þeir sýnast“.
Textaverk Birgis hafa oftar verið í
formi lýsinga. Í þessu tilfelli notar
hann texta til að skapa rými sem
hugurinn nær illa að festa í mynd.
Hvort hann á við hluti á sýning-
unni, hluti almennt eða ímyndaða
hluti verður hver að gera upp við
sig.
Sýningin er hin ágætasta og á vel
erindi inn í Hafnarhúsið. Samt hefði
ég viljað sjá forstöðumenn Lista-
safns Reykjavíkur leggja metnað í
eigið verkefni fyrir Listahátíð 2002
í stað þess að sækja ársgamla sýn-
ingu á íslenskri samtímalist sem
var gerð fyrir erlent safn.
MYNDLIST
Listasafn Reykjavíkur
– Hafnarhúsi
Sýningin er opin alla daga frá kl. 11–18
og á fimmtudögum til kl. 19. Stendur til
30. ágúst.
SAMSÝNING NÍU ÍSLENSKRA
MYNDLISTARMANNA
Marg-
þætt
mynd
Verk Guðjóns Bjarnasonar, „Krómuð veröld“, og málverkið „Óskilgreint ekkert“ eftir Bjarna Sigurbjörnsson.
Jón B.K. Ransu
ÍSLENSK menningarhátíð hófst í
gær í Literaturhaus Salzburg í Aust-
urríki. Hátíðin stendur í þrjá daga og
samanstendur af upplestri íslenskra
rithöfunda úr verkum sínum, mynd-
listarsýningu og sýningu kvik-
myndanna Atómstöðin og Djöflaeyj-
an.
Í gær flutti Halldór Guðmundsson,
bókmenntafræðingur, erindi um verk
Halldórs Kiljan Laxness og í dag mun
Einar Kárason lesa upp úr skáldverk-
um sínum. Á morgun munu rithöf-
undarnir Elín Ebba Gunnarsdóttir,
Linda Vilhjálmsdóttir og Sjón lesa úr
skáldverkum sínum en þá verður
jafnframt móttaka sendiráðs Íslands í
Austurríki fyrir gesti.
Yfirstandandi er sýning Sigurðar
Guðmundssonar á ljósmyndaverkum
og nýjum skúlptúrum (Fotos, Poems,
Bonbons) í Literaturhaus Salzburg.
Samstarfsaðilar með Literatur-
haus Salzburg vegna menningar-
hátíðarinnar eru sendiráð Íslands í
Vínarborg, Flugleiðir hf., Bók-
menntakynningarsjóður, Kvik-
myndasjóður Íslands, Gallerí i8,
Edda-Miðlun og Goethe-zentrum á
Íslandi.
Íslensk
menning í
Austurríki
Guð og gamlar
konur nefnist ný
plata með söng
Önnu Pálínu Árna-
dóttur. Hún syng-
ur um lífið og til-
veruna og ýmsar
af þeim áleitnu
spurningum sem
leita á okkur þeg-
ar við gefum okkur tíma til að líta yfir
líf okkar. Flestir textanna eru eftir Að-
alstein Ásberg Sigurðsson helsta
samstarfsmann Önnu Pálínu, en lögin
eru úr ýmsum áttum, sænsk, norsk,
frönsk, bandarísk og finnsk.
Öll tónlistin á disknum á það sam-
merkt að hafa verið á efnisskrá Önnu
Pálínu um langt árabil.
Á plötunni leika með Önnu Pálínu
samstarfsmenn hennar til margra
ára, þeir Gunnar Gunnarsson píanó-
leikari, Gunnar Hrafnsson bassaleik-
ari, Pétur Grétarsson, sem leikur á
slagverk, og Kristinn Árnason gít-
arleikari.
Útgefandi er Dimma ehf., upptöku
annaðist Valgeir Sigurðsson. Dreifing
er í umsjá Dreifingarmiðstöðvarinnar.
Vísnasöngur
AUGLÝSINGADEILD
netfang: augl@mbl.is eða sími 569 1111