Morgunblaðið - 05.07.2002, Page 44

Morgunblaðið - 05.07.2002, Page 44
MINNINGAR 44 FÖSTUDAGUR 5. JÚLÍ 2002 MORGUNBLAÐIÐ Þegar leiðir skiljast koma upp minningar frá liðnum árum. Elsku Hjalti minn, þú varst mitt fyrsta barnabarn. Ljúfur drengur sem gekk vel í skóla og lífið blasti við en enginn má sköpum renna. Á ung- lingsaldri brutust fram veikindi en þú varst ákveðinn í að láta ekki bug- ast og hélst áfram í menntaskóla því hugurinn stóð til myndlistarnáms en það var þitt aðaláhugamál. Eftir þig liggur töluvert magn mynda og teikninga. Sumar myndanna bera þess vott hve trúaður þú varst. Við ræddum stundum um trúmál og þú trúðir á líf eftir það líf sem við lifum hér. Birkir bróðir þinn dó á síðast- liðnu ári svo að nú eruð þið saman í því lífi sem bíður okkar allra. Fyrir fimm árum veiktist þú af heilahimnubólgu og var þér vart hugað líf en þú lifðir af en líkaminn var aldrei samur eftir. Eftir það var erfiðara að láta vonirnar rætast. Alla tíð barstu hag fjölskyldunnar fyrir brjósti og ræktaðir þau bönd eftir bestu getu. 17. júní var síðasta skipti sem við hittumst, þá komstu til mín með vini þína og bróður. Það var gott að eiga þig að vini og ég mun geyma minninguna um þig í hjarta HJALTI HAUKUR ÁSGEIRSSON ✝ Hjalti HaukurÁsgeirsson fædd- ist 31. október 1973. Hann varð bráð- kvaddur á heimili sínu aðfaranótt 20. júní síðastliðinn. Hjalti var elsti sonur hjónanna Ásgeirs Þórs Hjaltasonar, f. 9. mars 1953, og Stefaníu Kristjáns- dóttur, f. 30. apríl 1956. Bræður Hjalta voru tvíburarnir Ás- geir Þór, f. 10. nóv. 1977, og Birkir Þór, d. 12. ágúst 2001. Útför Hjalta verður gerð frá Kópavogskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 15. mínu, elsku Hjalti minn. Legg ég nú bæði líf og önd, ljúfi Jesús, í þína hönd, síðast þegar ég sofna fer sitji Guðs englar yfir mér (H. Pétursson.) Elsku Ásgeir og Stebba, ég bið algóðan Guð um að styrkja ykk- ur og drenginn ykkar, Ásgeir, í ykkar miklu sorg. Amma Kolbrún. Elsku nafni minn. Ég þakka þér þær stundir sem við áttum saman. Þú varst ljúfur og góður drengur. Komst reglulega í heimsókn til mín. Þá töluðum við saman um heima og geima. Þú varst listhneigður og mál- aðir góðar myndir og var það þitt helsta áhugamál. Ég á málverk og myndir eftir þig, sem ég er þakklátur fyrir. Allt eins og blómstrið eina upp vex á sléttri grund fagurt með frjóvgun hreina fyrst um dags morgunstund, á snöggu augabragði af skorið verður fljótt lit og blöð niður lagði líf mannlegt endar skjótt. (Hallgrímur Pétursson.) Elsku Ásgeir, Stefanía og Ásgeir yngri, megi góður guð styrkja ykkur í sorginni. Hjalti afi. Mikil gleði ríkti í fjölskyldunni þegar Hjalti fæddist, frumburður foreldranna, og ég man hve stolt þau Stefanía og Ásgeir voru af honum Hjalta sínum. Hjalti fékk ungur að aldri, aðeins sjö daga gamall, að reyna að lífið er ekki bara dans á rósum. Hann var settur í gifs á báðum fótum og þurfti að vera með það í níu mánuði. Þar sem Hjalti stækkaði mikið á þessum tíma þurfti að skipta um gifs á tveggja vikna fresti. Stefanía og Ás- geir önnuðust hann eins vel og unnt var og liðu kvalirnar með honum. Þau byrjuðu að byggja á þessum tíma og Ásgeir vann langan vinnudag til að koma þaki yfir litlu fjölskyld- una. Eftir að þau fluttu í Víðigrund- ina eignaðist Hjalti tvíburabræður og framtíðin blasti björt við fjöl- skyldunni. Bræðurnir léku sér ungir og áhyggjulausir og gerðu sín prakk- arastrik eins og gengur og gerist. Stefanía og Ásgeir vernduðu þá og gættu og vildu allt hið besta fyrir strákana sína. Margar minningar koma í hugann þegar ég hugsa um Hjalta, t.d. hvað hann var prúðmannlegur í jakkaföt- unum sínum þegar hann fermdist og hvað hann fylltist miklum eldmóði þegar hann talaði um myndlist. Á unglingsárunum fékk Hjalti að reyna aftur að lífið er ekki alltaf auð- velt en hann stóð þetta allt af sér. Draumur hans var að verða mynd- listarmaður og sá draumur rættist. Þegar ég átti afmæli síðast gaf Hjalti mér mynd eftir sig og mun sú mynd vera mér dýrmæt minning um hann. Í ágúst í fyrra lést Birkir bróðir hans í bílslysi og var það mikið áfall fyrir Hjalta. En hann gafst ekki upp og horfði fram á veginn. Hjalti var að undirbúa myndlistarsýningu þegar hann var skyndilega kvaddur á brott. Ég veit að Birkir bróðir hans hefur tekið vel á móti honum. Elsku Stefanía og Ásgeir, missir ykkar er mikill en enginn getur tekið frá ykkur góðar og yndislegar minn- ingar um Hjalta og Birki. Ásgeir Þór, missir þinn er mikill, fyrst tví- burabróðir þinn og nú Hjalti, en þið voruð allir svo góðir vinir og stóðuð saman. Við vitum það mæta vel að minn- ingarnar um góðu stundirnar geta hjálpað á stundum sem þessum. Guð gefi ykkur öllum styrk í þessari miklu sorg. Helga og Guðmundur. Það er erfitt að trúa því að Hjalti Haukur frændi minn sé dáinn. Hann var elsta barn foreldra sinna, Ás- geirs bróður míns og Stefaníu konu hans. Þau voru ungir foreldrar, hann 20 ára en hún 17 ára. Hann var einn- ig fyrsta barnabarn mömmu og pabba. Ég var 9 ára þegar hann fæddist og beið hans í ofvæni og ekki varð ég fyrir vonbrigðum. Hann var frábær krakki, mesta krúttið af öll- um börnum sem ég vissi um. Ég naut þess að passa hann, var með hann í vist tvo sumarparta og gætti hans mikið þess utan líka. Hann var yf- irleitt þægur og góður og okkur kom vel saman. Hjalti fæddist fatlaður, með klumbufætur, og þurfti þess vegna að fara í margar aðgerðir strax í frumbernsku. Hann var í spelkum sem náðu frá ökkla og upp í nára þegar hann lærði að ganga, en hann fór samt að ganga á sama tíma og önnur börn. Hann gekk alltaf í sér- smíðuðum skóm og síðar fór hann í miklar aðgerðir til að laga klumbu- fæturna. Hann þjáðist samt alltaf af þreytu í fótum og var úthaldslítill til gangs. Hjalti var alltaf mjög dugleg- ur þrátt fyrir fötlunina og kvartaði lítið. Stundaði hann ýmsar íþróttir, æfði t.d. karate um tíma og júdó og síðar stundaði hann einnig jóga. Hann stundaði gítarnám í tónlistar- skóla á unglingsárunum. Það sem þó átti huga hans allan var myndlistin og sótti hann mörg námskeið í mynd- listarskólum. Hann teiknaði túss- myndir en málaði mest með olíu og eftir hann liggja fjölmörg verk. Hann var nýbúinn að koma sér upp góðri aðstöðu til að mála og teikna og var að undirbúa sýningu um þessar mundir, búinn að fá sal og var að ramma inn og gera klárt. Líf og yndi Hjalta var að mála og teikna og hann hefur haldið nokkrar sýningar á verkum sínum. Fyrir nokkrum árum veiktist hann alvarlega af heilahimnubólgu og var honum vart hugað líf, hann lá milli heims og helju í nokkra daga. En honum tókst að komast á fætur en varð aldrei samur eftir þau veikindi. Verkirnir í fótunum jukust og þrótt- urinn var allur minni. Hjalta þjáðu einnig önnur veikindi af andlegum toga sem gerðu honum lífið erfitt. Hann var ósáttur við að vera svona fatlaður og vonaðist til að geta ein- hverntíma orðið heilbrigður. Stund- um var hann fullur bjartsýni og gerði framtíðaráætlanir, þar á meðal um að halda myndlistarsýningar. Hjalta var mjög umhugað um að halda sambandi við ættingja sína og bauð fólki heim í mat og þá eldaði hann steikur. Hann hringdi oft og kom í heimsókn. Síðast kom hann í heimsókn til okkar kvöldið áður en hann lést, þá var hann mjög þreyttur og líklega farinn að finna fyrir því sem dró hann til dauða næsta dag. Hjalti var í góðu sambandi við Davíð, lánaði honum rafmagnsgítar- inn sinn og magnarann nú í vor og hvatti hann til að fara að læra á gítar. Þeir ræddu mikið saman um músik, myndlist og fleiri sameiginleg hugð- arefni. Hjalta var það hugðarefni að Davíð væri duglegur að læra og héldi áfram í námi og ræddi oft um það. Við munum geyma minninguna um góðan frænda og vin í hjörtum okkar. „Svo elskaði Guð heiminn að hann gaf honum son sinn eingetinn svo hver sem á hann trúir glatist ekki heldur hafi eilíft líf.“ Þessi orð úr Biblíunni finnst mér eiga vel við því Hjalti var trúaður og ég er þess fullviss að hann lifir hjá Guði og þeir bræður hafa hist og vaka yfir fjölskyldunni. Það er erfitt að finna huggunarorð handa ykkur, Ásgeir, Stebba, og ykkar eina eftirlifandi syni Ásgeiri Þór. Aðeins eru rétt rúmir 10 mán- uðir síðan þið misstuð Birki Þór, tví- burabróður Ásgeirs Þórs. Ég trúi því að Guð muni vaka yfir ykkur og okk- ur öllum í fjölskyldunni sem höfum misst svo mikið. Minningin lifir. Ingibjörg. Nú ertu dáinn Hjalti minn. Ég trúði ekki mínum eigin eyrum þegar mamma sagði mér fréttirnar að þú værir dáinn, en svona er nú lífið. Ég man eftir þér fyrst sem mótorhjóla- frændanum en ég var alveg gífurlega hrifinn af mótorhjólum þegar ég var yngri og leit ég því mikið upp til þín. Þú hafðir alltaf gaman af myndlist og finnst mér myndirnar þínar mjög góðar. Mér finnst þú eiga fyllilega skilið að fá norðurlandaverðlaun fyr- ir hæfileika þína, en þau vannstu sem barn. Ég þekkti þig ekki mikið þegar ég var yngri en við kynntumst betur þegar við vorum báðir orðnir eldri og núna undanfarin ár hefur þú verið tíður gestur hjá okkur mömmu, al- veg þangað til þú fórst frá okkur. Takk fyrir allar góðu stundirnar og vonandi líður þér vel þar sem þú ert núna. Þú, Jesús ert vegur til himinsins heim, í heimkynnið sælunnar þreyða. Æ, lát oss ei villast frá vegunum þeim á veginn til glötunar breiða. (H. Hálfd.) Elsku Ásgeir, Stebba, Ásgeir yngri og amma og afi, ég bið Guð að styrkja ykkur í sorginni. Þinn frændi, Davíð. Okkur langar að minnast vinar okkar Hjalta Ásgeirssonar í örfáum orðum. Við nutum samvista við hann hér í Vin um stund og tengdumst vina- böndum. Hjalti var einstaklega ljúfur drengur sem öllum þótti vænt um, hann var jákvæður og hreinskiptinn. Hann var góður myndlistarmaður, tók virkan þátt í sýningum á vegum Vinjar og myndlistin átti hug hans allan. Hjalti var mjög hugleikinn þeim sem kynntust honum og það var okk- ur í Vin mikils virði að hann hélt allt- af sambandi við okkur þrátt fyrir erf- ið veikindi undanfarin ár. Veistu að vonin er til hún vex inni í dimmu gili og eigir þú leið þar um þá leitaðu í urðinni leitaðu á syllunum og sjáðu hvar þau sitja lítil og veikbyggð vetrarblómin lítil og veikbyggð eins og vonin. (Þuríður Guðmundsdóttir.) Við viljum votta fjölskyldu Hjalta innilega samúð vegna ótímabærs frá- falls hans. Gestir og starfsfólk Vinjar.  Fleiri minningargreinar um Hjalta Hauk Ásgeirsson bíða birtingar og munu birtast í blaðinu næstu daga. .                 ,  , 7 *) 80  %!     &$  2"'%)!    9   !!" 4!/  2 !  '  ! &!!" 2   !!" 6/*   !      !!" .  + !  *"    *+ .              . 4  ,-., 7 ):; %;%!#  %/#        (     ) ,  -   2%' # !   %(!!" <:' # ! 4!/ 3 <:'!!" &   # ! ' )&%!!" 2"!% ! # !!" ) *" '  ) *+ / 0   ,-; &    *) '#  $%==     (  "        & 1#,  , #         *$ ':+ .               2, -, &    > #%!   2 3    ( ,   1#,     6/*   !!" > #%!+ .            6&? 4>  <<,   ') !% @A  ) )    ,   45         2    ,   6% 7        3  8  *   <:'!!" :  ''      / %   !" / ' )   !" &$  .  9    &$  .  96/* ')!+

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.