Morgunblaðið - 23.10.2002, Síða 34

MINNINGAR
34 MIÐVIKUDAGUR 23. OKTÓBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Lárus Sumarliða-son fæddist í
Stykkishólmi 21. nóv-
ember 1914. Hann
andaðist á hjúkrunar-
heimilinu Garðvangi í
Garði 13. október síð-
astliðinn. Foreldrar
hans voru Guðrún R.
Sigurðardóttir, f. 12.
júlí 1880, d. 28. janúar
1952, og Sumarliði
Einarnsson, f. 25. júlí
1889, d. 18. september
1972. Lárus var fjórði
elsti í röð tíu alsystk-
ina, eftirlifandi er Salvör, einnig
átti hann tólf hálfsystkini.
Lárus hóf búskap 1938 með Guð-
nýju Ólafíu Einarsdóttur, f. í
Klapparkoti í Miðneshreppi 20.
október 1917. Börn þeirra eru:
Guðrún Ágústa, f. 9.9. 1938, maki
Marinus Schmitz og eiga þau þrjú
börn og sex barnabörn, Sigríður, f.
11.2. 1941, d. 17.11.
1945, Lárus Ólafur, f.
27.5. 1947, maki Ingi-
björg Magnúsdóttir
og eiga þau þrjú börn
og þrjú barnabörn,
fyrir átti Lárus dótt-
urina Steinunni M., f.
11.7. 1937, maki
Haukur S. Jónsson og
eiga þau fimm börn
og níu barnabörn.
Lárus stundaði al-
menna verkamanna-
vinnu frá unga aldri,
eða þar til hann hóf
eigin útgerð árið 1945. Lárus og
Ólafía bjuggu lengst af á Baldurs-
götu 8 í Keflavík, en fluttu á Að-
algötu 5 í Keflavík árið 1991. Síð-
ustu 15 mánuðina dvaldi hann á
Garðvangi í Garði.
Útför Lárusar verður gerð frá
Keflavíkurkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 14.
Með hlýhug og virðingu kveð ég
elskulegan tengdaföður. Tengdaföður
sem var mér meira, hann var í senn
vinur minn og faðir, hann var afi
barnanna minna, hann tók þátt í öllu
með okkur bæði á sorgar- og gleði-
stundum, hann fylgdist vel með fjöl-
skyldu sinni og bar hag hennar ávallt í
brjósti.
Afi Lalli var af kynslóð sem mundi
tímana tvenna. Okkar kynni hófust
fyrir hartnær 38 árum og er sá tími
búinn að vera mér dýrmætur, en ekki
vorum við alltaf sammála og gátum
við oft „pirrað“ hvort annað en alltaf
sýndi hann mér elsku sína og vonandi
ég honum. Það var ánægjulegt í des-
ember árið 1991 er þau fluttu í nýja og
glæsilega íbúð fyrir aldraðra að Að-
algötu 5, má segja að þá hafi hafist
nýr kafli í hans lífi því þangað fluttust
líka fleiri fjölskyldur og var ánægju-
legt að sjá hvað honum leið vel með
þessum nýju ábúendum.
Þegar Púttklúbburinn var stofnað-
ur fór hann að pútta, þar átti hann
margar ánægjustundir og púttaði á
meðan heilsan leyfði.
Fyrir um þremur árum fór að bera
á heilsubresti hjá afa Lalla og fóru þá
erfiðir tímar í hönd, fyrir 15 mánuð-
um fékk hann inni á hjúkrunarheim-
ilinu Garðvangi í Garði þar sem hann
fékk þá bestu umönnun sem hægt er
að hugsa sér og sendi ég kærar þakk-
ir til allra sem þar starfa því það er al-
veg ómetanlegt að vita aðstandendur
sína í góðum höndum.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
(Þórunn Sig.)
Þín
tengdadóttir.
Elsku afi. Nú hefur þú tekið stefn-
una á önnur mið. Það er sárt fyrir
okkur sem eftir stöndum og hefðum
viljað hafa þig lengur hjá okkur en
tími þinn var kominn. Það eru margar
minningar sem streyma fram frá
bernskuárunum þegar við komum til
ykkar ömmu á Baldursgötuna í Kefla-
vík og síðar á Aðalgötu 5.
Þið amma voruð ótrúlegir gestgjaf-
ar og sáuð til þess að fjölskyldan hitt-
ist reglulega. Þá tilheyrði að spila-
stokkarnir voru dregnir fram og afi
naut þess að spila við okkur „ólsen ól-
sen“ um leið og hann kenndi okkur
spilakúnstirnar.
Ég flutti til Keflavíkur fyrir tveim-
ur árum síðan og stundirnar með afa
þegar hann kíkti við hjá mér eftir
„pútt“ voru ómetanlegar og dýrmæt-
ar. Hann var jafnan hress og kátur og
gladdist yfir að ég væri komin til
Keflavíkur með fjölskyldu mína, þá
hefði hann mig nær sér. Ósjaldan sátu
þeir saman, hann og Viktor Smári við
eldhúsborðið og var fróðlegt að fylgj-
ast með þeim samverustundum. Afi
hafði gaman af að sjá Viktor Smári
sinna heimalærdómnum og fræddi
hann um leið um lífið, sagði honum
reynslusögur frá skólagöngu sinni
sem var þó fremur lítil því hann fór
snemma að vinna fyrir sér.
Síðustu dagarnir í lífi þínu voru þér
erfiðir þar sem heilsu þinni hrakaði
óðfluga. Ég hafði tækifæri til að sitja
hjá þér, spjalla við þig og finna nær-
veru þína og er ég þakklát fyrir það.
Elsku afi. Ég trúi því að við eigum eft-
ir að hittast aftur. Hafðu það sem best
þangað til. Kannski þú takir í spil eins
og þú hafðir svo gaman af. Ég sé þig
fyrir mér með átturnar þínar.
Fyrir hönd fjölskyldunnar vil ég
þakka starfsfólki Garðvangs fyrir ein-
staka umönnun og hlýju í okkar garð.
Ég bið Guð að styrkja ömmu og okk-
ur öll þegar við stöndum nú í þeim
sporum að kveðja afa.
Þín
Viktoría Marinusdóttir.
Nú þegar ég sest niður til að minn-
ast elskulegs afa míns, Lárusar Sum-
arliðasonar, koma margar skemmti-
legar og góðar minningar í hugann.
Afi minn fæddist í Stykkishólmi og
ólst upp í stórum systkinahópi. Hann
fékk snemma að kynnast lífsbarátt-
unni. Hann sagði mér frá því að hann
hefði ungur verið sendur í sveit sem
hann kunni frekar illa og strauk því úr
vistinni oftar en ekki. Fyrir fermingu
var hann búinn að ráða sig á skútu
sem reyndist honum erfiður skóli.
Einhverju sinni var hann svo þreytt-
ur og uppgefinn að hann sofnaði ofan í
súpuna sína. Snemma lærði hann
handtökin til sjós enda var hann
handfljótur með afbrigðum og má
segja að hnífurinn hafi verið hálfgró-
inn í lófa hans.
Eftir fermingu lá leið hans suður til
Keflavíkur þar sem hann var búinn að
fá pláss á báti. Ferðin frá Hafnarfirði
til Keflavíkur tók hann tvær klukku-
stundir. Þegar komið var til Keflavík-
ur var hann síðan látinn bíða ásamt
öðrum vertíðarmönnum eftir útgerð-
armanninum. Útgerðarmaðurinn
kom um síðir og þegar hann leit á afa
brá honum í brún, bað Guð að hjálpa
sér hvað hann ætti að gera með svona
barn í vinnu. Það varð þó úr að afi
fékk að prófa einn veiðitúr til reynslu.
Á leiðinni í land eftir þennan túr tók
afi eftir því að hann hafði gleymt sjó-
stakknum sínum í bátnum og lét vita
af því þar sem hann var þess fullviss
að hann fengi ekki að fara aðra ferð.
Var honum þá sagt að það væri í lagi –
hann yrði kyrr og færi hvergi. Í lok
vertíðar þegar afi hafði hugsað sér að
snúa heim var það ekki tekið í mál þar
sem útgerðarmaðurinn vildi ekki
missa hann úr vinnu.
Afi var hluti af lífi mínu svo langt
sem ég man af minni bernsku. Fyrsta
bílferðin mín sem bílstjóri, þá tveggja
ára polli, endaði á bílskúrshurðinni
heima hjá ömmu og afa. Minningarn-
ar um brjóstsykurinn í bílnum sem
var geymdur á vísum stað. Allsnægtir
alheimsins í mínum huga voru að
finna í köldu geymslunni hjá ömmu og
afa í kjallaranum á Baldursgötu 8.
Þær samanstóðu af gosi í þartilgerð-
um kassa, ávöxtum og kökum. Fyrsta
veiðiferðin var farin með afa þar sem
ég veiddi með því að leggja stöngina
frá mér og draga girnið inn á hönd-
unum. Þá var afa mínum skemmt.
Ég gleymi seint orðum afa þegar
hann sagði „komum á rúntinn nafni“.
Í þeim ferðum okkar var farið í þrjú
til fjögur sveitarfélög og mannlífið
skoðað. Vikuna áður en hann lést rifj-
uðum við sérstaklega upp síðustu
ferðina okkar þar sem undirritaður
var nú við stýrið.
Á æskuárum mínum kom fjölskyld-
an jafnan saman á heimili ömmu og
afa á Baldursgötunni. Aðfangadags-
kvöldin hjá þeim eru ógleymanleg,
með þeirri eftirvæntingu sem til-
heyrði, mat, ljósum og öllum jólagjöf-
unum sem huldu litla jólatréð þeirra
ömmu og afa.
Sjómannadagurinn er annar stór
dagur í minningunni. Afi tók þátt í
honum af lífi og sál og lengi vel sá
hann um að skipuleggja hátíðahöldin í
kringum hann.
Eitt sinn er ég var á göngu með
manni sem þekkti afa frá fyrri tíð
sagði hann við mig orð sem seint líða
mér úr minni og eru vitnisburður um
afa minn „ef þú nærð að líkjast honum
afa þínum aðeins þá ertu heppinn“.
Ég vil þakka afa mínum samfylgd-
ina og allar þær góðu stundir sem við
áttum saman. Ég bið Guð um að
styrkja ömmu mína nú við fráfall
hans.
Guð blessi minningu afa míns, Lár-
usar Sumarliðasonar.
Lárus S. Marinusson
(Lalli, Lillu, Lalla Sum.)
Elsku afi Lalli. Nú ertu horfinn á
braut og þó að það væri erfitt að sjá á
eftir þér til þinna nýju heimkynna þá
skildir þú eftir það mikið af eftir-
minnilegum og góðum minningum að
það slær á sorgina. Hugurinn reikar
og við sjáum þig fyrir okkur á Bald-
ursgötunni, niðri í fiskbúð, síðar á Að-
algötunni og á fullu í púttinu. Því
áhugamáli fórstu að sinna á efri árum.
Það var sjaldan rólegt á Baldurs-
götunni, enda varst þú athafnamaður
mikill og unnir sjónum heitt. Sjó-
mannadagarnir voru eitt af því sem
öll fjölskyldan tók þátt í og var hvergi
slegið slöku við. Svo ekki sé talað um
jólin en þú varst mikið jólabarn.
Mér finnst ég hafa verið óskaplega
rík að eiga þig sem afa og að fá að hafa
þig svona lengi, þannig að mín börn
hafa fengið að kynnast langafa sem er
ómetanlegt. Enda leið ekki sá dagur á
meðan heilsan leyfði að þú kíktir ekki
í kaffi hjá okkur, bara rétt til að fá
fréttir af okkur og börnunum.
Elsku afi Lalli, þá er komið að leið-
arlokum og efast ég ekki um að vel
hafi verið tekið á móti þér hinumegin
enda margir sem hafa beðið eftir þér.
Nú veit ég fyrir víst að lítil stelpa hef-
ur verið alsæl að komast í fangið á
langafa sínum og þú passar hana fyrir
okkur.
Minningin um þig mun lifa með
okkur.
Þitt barnabarn
Anna Lilja og fjölskylda.
Elsku afi Lalli. Mikið er erfitt að
kveðja þig. Við áttum margar
ánægjustundir saman og minningin
um þær hjálpa mér að takast á við
sorgina. Margt var brallað á Baldó og
gott að leita til þín með alla hluti.
Kappsamur varstu, þá sérstaklega í
spilum, gátum við setið löngum
stundum og svindlað á hvor öðrum í
„olla olla“, og ekkert var eins gaman
og að vinna þig.
Með þessum fáu orðum kveð ég
þig, afi minn, og bið Guð að geyma
þig.
Guðni Lár.
LÁRUS
SUMARLIÐASON
Útför móður okkar og tengdamóður,
KRISTÍNAR HALLDÓRSDÓTTUR,
Fellsmúla 6,
fer fram frá Grensáskirkju föstudaginn
25. október kl. 15.00.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Grensáskirkju eða Hjálparstarf kirkjunnar.
Auður Anna Pedersen, Guðmundur Kjartansson,
Einar Ole Pedersen, Helga Hannesdóttir,
Bendt Pedersen, Kolbrún Guðjónsdóttir,
Halldór Kristinn Pedersen.
Elskulegi maðurinn minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
LÁRUS SUMARLIÐASON,
Garðvangi, Garði,
áður Aðalgötu 5, Keflavík,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju í dag,
miðvikudaginn 23. október, kl. 14.00.
Guðný Ólafía Einarsdóttir,
Lárus Ólafur Lárusson, Ingibjörg Magnúsdóttir,
Guðrún Ágústa Lárusdóttir, Marinus Schmitz,
Steinunn M. Lárusdóttir, Haukur S. Jónsson,
barnabörn og langafabörn.
Elskulegur eiginmaður minn,
SIGURÐUR L. TÓMASSON,
Hverabakka,
Hrunamannahreppi,
andaðist á Sjúkrahúsi Suðurlands mánudaginn
21. október.
Svava Sveinbjarnardóttir.
Einstakir legsteinar
Úrval af útistyttum
á leiði
Englasteinar
Legs
teinar og englastyttur
Helluhrauni 10 - 220 Hf. - Sími 565 2566
Útför elskulegs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
GÍSLA ÓLAFSSONAR,
Glæsibæ 4,
Reykjavík,
fer fram frá Árbæjarkirkju föstudaginn
25. október kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en
þeim, sem vildu minnast hans, er bent á Reykjavíkurdeild SÍBS.
Aðalheiður Sigurjónsdóttir,
Margrét Gísladóttir, Haukur Halldórsson,
Grettir Gíslason, Sigríður Magnúsdóttir,
Guðrún Kristín Antonsdóttir,
barnabörn og langafabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
GUÐRÚN JÓHANNA MAGNÚSDÓTTIR,
Austurvegi 34, Seyðisfirði,
áður til heimilis á Kirkjuvegi 57,
Vestmannaeyjum,
verður jarðsungin frá Seyðisfjarðarkirkju laug-
ardaginn 26. október kl. 14.00.
Sigurður Magnússon,
Þórunn Sigurðardóttir, Finnur Jónsson,
Magnús Helgi Sigurðsson,
Ásdís Sigurðardóttir, Sveinn Valgeirsson,
Ólafur Már Sigurðsson, Sigrún K. Ægisdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur bróðir minn,
HAUKUR ANTONSEN,
Víðinesi,
sem andaðist föstudaginn 18. október, verður jarðsunginn frá Fossvogs-
kapellu fimmtudaginn 24. október kl. 15.00.
Sesselja Antonsen.