Morgunblaðið - 23.10.2002, Síða 40

40 MIÐVIKUDAGUR 23. OKTÓBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ






 
 

 

 

  
 






 
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
VARLEGA verður að fara í að selja
orkuframleiðslu landsins í stóriðju-
framkvæmdir erlendra stórþjóða.
Ef þær græða ekki á fyrirtækjun-
um verða þau lögð niður án tillits til
þeirra Íslendinga sem hafa við þau
atvinnu og standa þeir þá atvinnu-
lausir. Athugaðir verða aðrir mögu-
leikar til að hagnýta orkuna, t.d.
með því að leggja rafgirðigar út á
hafið í veg fyrir smáfiskatorfur.
Þær verða leiddar að landi í voga
eða kvíar. Þaðan verður fiskurinn
fluttur á færiböndum í verksmiðjur.
Sumt af honum verður unnið í not-
hæf matvæli en annað í fóður fyrir
eldisfisk, hænsni, svín og annað
búfé.
Veiðar á fiskiskipum verða alveg
lagðar niður, skipin seld og kvót-
arnir leigðir útlendingum. Fiskrækt
verður stóraukin alstaðar þar sem
skilyrði eru til slíks. Sú framleiðsla
mun fullnægja neyslu Íslendinga og
þar að auki vera til útflutnings.
Landbúskapur verður endurreist-
ur með því að byggja aftur upp bú-
skap á þeim jörðum sem farið hafa í
eyði síðan á aldamótum. Búskap-
urinn verður tæknivæddur og líf-
ræn ræktun höfð í öndvegi. Búin
verða fjármögnuð með einhverju af
milljarðaeignum stórgróðafyrir-
tækja. Það verður að vera með það
góðum kjörum að búin standi
óstudd og þurfi enga frekari styrki.
Jarðhiti verður gjörnýttur til
ræktunar og orkuframleiðslu. Inn-
lend ávaxta- og matjutaframleiðsla
verður næg fyrir neysluþörf þjóð-
arinnar og þar að auki afgangur til
útflutnings.
Menntun þjóðarinnar verður efld
og auk þess þjónusta við sjúka og
aldraða. Þjóðarbúið aflar sér tekna
með leigu á veiðiheimildum og út-
flutningi á eldisfiski og landbúnað-
arafurðum, ferðaþjónustu sem verð-
ur stórefld með meira skipulagi og
bættri aðstöðu. Sérstaklega verða
þjóðartekjur auknar með útflutn-
ingi á hugverkum á ýmsum sviðum.
Þetta verður verkefni okkar
ágætu alþingismanna að koma í
framkvæmd. Ég trúi því að þeir
muni standa sig vel.
Að lokum vil ég óska þess af heil-
um hug, að þeir taki á engan hátt
þátt í hernaðarátökum annarra
þjóða en vinna í þess stað af alefli á
móti þeim illvíga hernaði sem hér er
háður gegn þjóðinni með sölu og
dreifingu áfengra drykkja og ann-
arra eiturlyfja.
KRISTLEIFUR
ÞORSTEINSSON
frá Húsafelli.
Hugleiðing um þjóð-
arbúskap Íslendinga
Frá Kristleifi Þorsteinssyni:
VÆGAST sagt furðulegt bréf þitt í
Morgunblaðinu 19. október hrein-
lega neyðir mig til að benda þér á
nokkur atriði sem þér eru greini-
lega hulin. Í fyrsta lagi er gjörsam-
lega óþolandi að hlusta á magnveiði-
menn eins og þig þykjast vera
náttúruunnendur. Þetta er alveg
sama sagan og með skipstjórann
sem þykist vita að nóg sé af fiski í
sjónum bara af því að hann era að
fá’ann, engin rök engar staðreyndir.
Rjúpan er í lægð, á því er enginn
vafi. En sé hún í lægð sökum veiða
(sem enginn veit neitt um) er hún
ekki í lægð út af sportveiðimönnum
„á blöðrujeppum með marghlæður“
eins og þú talar um heldur mönnum
eins og þér sem eru að skjóta sama
magn á ári og 40 til 60 venjulegir
(sport) veiðimenn til samans. Hver
er þá vargur?
Í öðru lagi: „Ef ganga ætti vel um
rjúpnastofninn er okkur atvinnu-
skyttum miklu betur treystandi, því
viðgangur hans er okkar hagur.“
Ég held ekki. Ef útgerðarmenn
fengju að ráða fiskveiðum væri al-
veg öruggt að ekki væri einn einasti
þorskur eftir á Íslandsmiðum, því
að peningar ráða þar eins og á flest-
um sviðum. Þú talar um að þið af
gamla skólanum hafið bara skotið á
sitjandi rjúpur og þú virðist bara
ánægður með það, og helst fleiri en
eina í skoti. Þetta stangast á við alla
veiðisiðfræði og þykir hvergi í
heiminum til fyrirmyndar enda má
færa fyrir því rök að fleiri fuglar
særist með því móti. Eina ástæðan
fyrir þessum gamla og ljóta sið er
sú að menn voru að spara skotin hér
aður fyrr ekki að hugsa um náttúr-
una og blýmengun enda hefur blý-
mengun lítil sem engin áhrif í þurr-
lendi, nær hefði verið að hugsa um
skaðann sem sauðfé hefur valdið
með ofbeit.
Þá talar þú um skotfimi og skot-
anýtingu.Þú ert varla dómbær á
slíka hluti ef þú skýtur bara á sitj-
andi fugla.Annars get ég sagt þér
það frá manni sem þekkir málið að
3–6 skot á fugl heyrir til undantekn-
inga og þá hjá byrjendum en er þó
mannúðlegra og líklegra til árang-
urs en að tíma bara einu skoti á hóp.
Að lokum þetta: ég fer til rjúpna
á mínum „blöðrujeppa“ vegna þess
að ég bý ekki í afdal og treysti mér
bara ekki að ganga í gegnum
Reykjavík með byssu á öxl og þaðan
til heiða. „Drápsfýsnin“ mín er sú
sama og þín og heitir veiðieðli og er
ein af frumþörfum mannsins.
Með fyrirfram þökk og virðingu
fyrir góðum sportveiðimönnum.
ÖRN JOHNSON,
Háaleitisbraut 105, Reykjavík.
Til Indriða á Skjald-
fönn og annarra
magnveiðimanna
Frá Erni Johnson: