Morgunblaðið - 23.01.2003, Blaðsíða 31

Morgunblaðið - 23.01.2003, Blaðsíða 31
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 23. JANÚAR 2003 31 kúrnum. Í fyrra skiptið var kólesterólmagn innan eðlilegra marka og í seinna skiptið var heild- arkólesterólmagnið svolít- ið ofan við mörkin en það var alfarið vegna þess að góða kólesterólið var mjög hagstætt. Þetta var því ágæt niðurstaða. En einn maður er ekki tölfræðileg sönnun á neinu. Það að ég sé enn lifandi sannar ekki að þetta sé hollt eða að all- ir lifi það af. En þær kannanir sem gerðar hafa verið gefa ekki til kynna að þetta sé hættulegur kúr.“ – Á bókarkápu má m.a. lesa eftirfarandi umsögn Davíðs Oddssonar for- sætisráðherra: „Með því mataræði sem bókin lýsir tókst að grenna mig á stuttum tíma með varan- legum árangri. Það er gott að geta borðað mikið og grennst.“ Aðspurður hvort hann og Davíð hafi haft eitthvert samráð um þennan megrunarkúr segir Ásmundur svo ekki vera en Davíð hafi hins vegar fengið ljós- rit af bæklingnum sem Ásmundur tók saman á sínum tíma og þeir hafi því notað þessa sömu megr- unaraðferð. Heimska að vera svona feitur – Hefur þessi árangur sem þú hefur náð breytt miklu í lífi þínu? „Ég var kominn í 120 kíló. Var þó líkamlega ekkert í vandræðum með sjálfan mig að öðru leyti en því að þegar ég fór upp tröppur var ég lafmóður og másandi. Það einkenna líka allt feitt fólk ákveðnir líkamlegir burðir. Mað- ur kjagar í stað þess að ganga og maður getur ekki krosslagt fæt- urna með sæmilegu móti. Ég var ekki í líkamlegri átakavinnu og ég get ekki sagt að þetta hafi plagað mig neitt gífurlega. Það eina sem hefur plagað mig líkamlega er að ég hef verið dálítið slæmur í bak- inu en það hefur hvorki batnað né versnað við það að grennast. Ég er hins vegar ekki í neinum vafa um að maður á einfaldlega ekki að gera sjálfum sér það að vera of feitur. Það er bara heimska að vera svona feitur og menn þurfa ekki að vera það. Markmiðið með þessari bók er að gefa mönnum leið sem mjög fáir hafa notfært sér og benda á að þessi aðferð getur verið lausn fyrir þá. Því er alls ekki haldið fram að þetta sé eina aðferðin til að grennast. Það er hægt að nota fjölmargar að- ferðir til að grennast en þarna er komin fram á sjónarsviðið tiltölu- lega einföld aðferð og ég treysti því að hún geti orðið mörgum að varanlegu gagni. Hún hefur orðið mér að varanlegu gagni,“ segir Ásmundur að lokum. mikið og ég borða ggnir mdeildur minnast i Bjarna- ir þegar sinni af æði fyrir var um- an hefur rt,“ segir ki mjög ekki bara rdæmdur ð það sé fram að ða þeirra sé mikið var. Þessi ndur sem þess að gar um a sé hafa ekki séu ón Bragi þessu, þá kki sömu í ljós að enn hafa afa ekki legar og m í þeirri af því að ættur? ákveðnar ð margir erði einn- byrjaði á í lækn- inu sinni ég tel að fólk geri þessu. Ég rið í blóð- byrjaði á u við offitu og nýrri bók Morgunblaðið/Árni Sæberg ð og ég vil, svo lengi sem ég borða ekki kol- smundur Stefánsson. rkefni Ásmundar dar Björnssonar VINNUÁLAG meðalákveðinna hópa starfs-manna Landspítala – há-skólasjúkrahúss virðist hafa aukist eftir sameiningu Ríkis- spítala og Sjúkrahúss Reykjavíkur fyrir tveimur árum. Legum og legu- dögum sjúklinga fer almennt fækk- andi á sjúkrahúsinu og hefur með- allegutími styst. Sífellt stærri hluti af starfsemi sjúkrahússins fer fram á dag- og göngudeildum, en virðist göngudeildarstarfsemi ekki hafa vaxið að sama skapi og hefur kom- um á bráðamóttöku fjölgað. Þá er lega sjúklinga á göngum enn talsvert vandamál. Þessi atriði eru meðal þeirra sem koma fram í skýrslu sem landlæknir hefur látið gefa út um stöðu Landspítala – há- skólasjúkrahús í kjölfar sameining- arinnar, 2. mars 2000. 40% hafa lista af óloknum verkefnum í lok vinnudags Í skýrslunni segir að samhliða því að meðallegutími sjúklinga hafi styst hafi bráðleiki aukist, sem þýði að sjúklingarnir séu í raun veikari en áður. Ekki eru til upplýsingar um hvort auknum bráðleika hafi verið mætt með meiri mönnun hjúkrunarfræðinga. Í viðhorfs- könnun sem gerð var meðal starfs- manna spítalans taldi tæpur helm- ingur að sjúklingar væru að jafnaði útskrifaðir heldur eða allt of snemma. 45% töldu að sjúklingar væru útskrifaðir á eðlilegum tíma og rúm 5% að þeir væru útskrifaðir heldur eða allt of seint. Athygli vekur að í lok vinnudags segjast 40% alltaf eða oft hafa lista af óloknum verkefnum og telur ríf- lega þriðjungur að listinn af ólokn- um verkefnum sé lengri nú en hann var fyrir um tveimur árum. Ríflega tveir af hverjum þremur segja að þeim gangi vel eða frekar vel að anna þeim verkefnum sem tilheyri starfi þeirra. 41% segir ástandið verra en fyrir tveimur árum 86% starfsmanna telja að deild- inni þeirra sé ætlað heldur eða allt of lítið fjármagn til að sinna verk- efnum sínum. Þá telur 41% ástandið nú vera heldur eða miklu verra en það var fyrir um tveimur árum. Um helmingur telur sig hafa frekar slæma eða mjög slæma að- stöðu til einkasamtala og funda- halda með starfsfólki, aðstandend- um eða öðrum. Meirihluti svarenda, 64%, telur sig búa við svipaða að- stöðu, 17% segja hana betri og 19% verri. Þá segja sjö af hverjum tíu að of eða allt fáir starfsmenn vinni á deild þeirra miðað við þau verkefni sem deildinni er ætlað að leysa. Helmingur segir að fjöldi starfs- manna sé í heldur verra eða miklu verra samræmi við verkefni deild- arinnar en áður. Heildarfjöldi stöðugilda við sjúkrahúsið dróst saman milli ár- anna 2000 og 2001 og er fækkun stöðugilda meiri en áratuginn þar á undan. Segir að samsetning manna- flans hafi breyst mikið á síðasta ára- tug. Hlutfall sérhæfðs starfsfólk við lækningar og umönnun hafi farið vaxandi á sama tíma og aðstoðar- fólki hafi hlutfallslega fækkað. Á milli áranna 2000 og 2001 fækkaði heildarfjölda stöðugilda um 145 og varð fækkun í nánast öllum starfs- hópum, eingöngu rannsóknarfólki, stjórnendum og skrifstofufólki fjölgaði. Á sama tíma fækkaði rúm- um úr 1.110 í 995 eða um 115. Sjúk- lingum fjölgaði á öllum sviðum, að kvennasviði undanskildu, milli ár- anna 1999-2002. Gangainnlagnir enn vandamál Rúmur helmingur sagði að sjúk- lingar væru sjaldan eða aldrei lagð- ir inn á ganga á þeirra deild en 47% sögðu það gert oft eða alltaf. Tæpur helmingur segir að gangainnlagnir séu heldur eða miklu fleiri en áður og jafnstór hópur að þær séu álíka margar eða álíka fáar og áður. Mik- ill meirihluti, 86%, telur að þjónusta við sjúklinga á þeirra deild sé að jafnaði frekar eða mjög góð og rúm- ur helmingur telur hana svipaða nú og áður. 19% telja þjónustuna betri og 26% að hún hafi versnað. Rúmur helmingur taldi aðstæður til að sinna sjúklingum hafa versnað á sjúkrahúsinu frá sameiningu og 46% töldu þær svipaðar eða betri. Ríflega 60% töldu að frekar eða mjög illa hefði verið staðið að sam- einingu sjúkrahúsanna og 13% að frekar eða mjög vel hefði verið staðið að henni. Rúmur helmingur taldi stefnu og framtíðarsýn sjúkrahússins frekar eða mjög óskýra. Níu af hverjum tíu sögðust frekar eða mjög ánægð með starfið sjálft þegar á heildina er litið og sögðust 68% ánægð með starfs- og atvinnuöryggi. Svo virðist sem starfsandi sé góður á hverri deild en einungis 30% eru ánægð með starfsandann almennt á spítalan- um. Rúmur helmingur svarenda og rúmlega 80% lækna, telja sig ekki hafða með í stefnumótun og fæstir, milli 20 og 30%, telja sig fá nægar upplýsingar frá yfirstjórn og sviðs- stjórum. Þá telur um helmingur áherslu á kennslu og rannsóknir of litla, milli 70 og 80% lækna eru á þeirri skoðun. Óttuðust að þekkjast á svörunum Svörun í viðhorfskönnuninni, sem gerð var síðasta sumar, var einungis 50% sem var talsvert minni þátttaka en landlæknisemb- ættið hafði vonast eftir. Segir í skýrslunni að skýringar sem heyrst hafi á því væru að starfsfólk ótt- aðist að það þekktist á svörunum og það væri ekki tilbúið að taka slíka áhættu gagnvart yfirmönnum. Full ástæða er talin að embætti land- læknis og yfirstjórn sjúkrahússins taki slík svör alvarlega. Starfsfólk hafi ekki treyst því að þess yrði gætt við birtingu gagnanna að ekki yrði hægt að þekkja einstaklinga, jafnvel þótt það hefði verið tekið fram í kynningarbréfi. „Yfirstjórn LSH þarf einnig að taka mið af því ef starfsfólk telur hag sínum betur borgið með því að halda sig frá gagnrýnni umræðu um spítalann af ótta við einhvers konar kárínur frá yfirmönnum,“ segir í umræðukafla skýrslunnar. Skýrsla landlæknis um stöðu Landspítala – háskólasjúkrahúss eftir sameiningu Sjúklingar veikari og legutími styttri Í VIÐHORFSKÖNNUN áttu starfsmenn kost á að koma athuga- semdum frá eigin brjósti á framfæri. Hér eru nokkrar þeirra.  Við sameininguna hefur sjúklingurinn gleymst.  Innlagnir á ganga og endalaus bið, ekki síst aldraðra, eftir aðgerð- um, rannsóknum og viðtölum við lækna er með öllu óviðunandi og til skammar fyrir nútímaþjóðfélag.  Starfsmenn lesa um ákvarðanir í blöðunum í stað þess að heyra þær frá yfirmönnum.  Alltaf verið að fresta hlutunum.  Deildin er að fyllast af mállausum, ófaglærðum útlendingum sem geta hvorki talað við mig né sjúklinga.  Sameining er ekki í þágu sjúklinga.  Í daglegum rekstri er allt þyngra í vöfum eftir sameiningu. Erfitt að fá hluti framkvæmda, tekur mörg símtöl eða beiðnir. Getur þurft að tala við allt að 5 einstaklinga áður en „rétti“ aðilinn er fundinn til að framkvæmda beiðnina.  Á köflum er veitt frábær þjónusta en á köflum léleg. Gangainnlagnir eru óviðunandi. Margt gott starfsfólk en spítalinn ekki vel búinn til álags.  Vantar langtímasjónarmið, oft eingöngu hugsað um fjárhag líðandi árs án þess að taka til greina áhrif á framtíð. Óvissa um framtíð mik- ill óöryggis- og streituvaldur.  Tímasetning þessarar könnunar er röng. Hefði átt að gera hana fyr- ir sameiningu og fjórum árum eftir hana, en ekki í henni miðri. Sameining er ekki í þágu sjúklinga Morgunblaðið/Þorkell Starfsmönnum hefur fækkað, sjúklingum fjölgað og legutími styst frá því Landspít- ali – háskólasjúkrahús varð til fyrir tveimur árum. Er talið nauðsyn- legt að auka fjárveit- ingar til spítalans. KVARTANA- og kærumálum sem landlækn- isembættinu barst vegna heilbrigðisþjónustu fjölgaði um 51% milli áranna 1996 og 2001, en málum vegna Landspítala – háskóla- sjúkrahúss (LSH) fjölgaði um 37% á sama tíma. Í skýrslu landlæknisembættisins segir að hlutfall LSH af heildarfjölda mála hafi þannig dregist saman. Hluti skýringarinnar kunni að vera að ýmsar aðgerðir hafi í auknum mæli færst af sjúkrahúsinu yfir á stofur sjálfstætt starfandi sérfræðinga. Öll- um málum vegna meintra mistaka fjölgaði um 43% á tímabilnu, sem er sama fjölgun og varð á málum tengdum spítalanum. Til stóð að í skýrslunni yrði einnig leitað upplýsinga um ýmsa þætti sem gætu vitnað um öryggi þjónustunnar sem veitt er á LSH. Ekki reyndist unnt að meta öryggi þjónust- unnar þar sem skráning á slysum innan stofnunarinnar, mistök við lyfjagjafir, skurð- sýkingar og fleira er ekki fullnægjandi. Árið 2001 voru 230 atvik skráð hjá gæða- deild spítalans, þ.e. frávik við meðferð og umönnun sjúklinga án tillits til afleiðinga. Í 76% allra skráðra atvika hafði sjúklingur dottið, leiddi það til verulegs heilsutjóns í 6% tilvika. Telur gæðadeild LSH að atvik séu verulega vanskráð og segir í skýrslu land- læknisembættisins að brýnt sé að þessi skráning komist í gott horf á LSH hið fyrsta. Frávik frá meðferð vanskráð
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.