Morgunblaðið - 10.05.2003, Page 80

FÓLK Í FRÉTTUM
80 LAUGARDAGUR 10. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
Sunnud. 11. maí kl. 14
Miðvikud. 14. maí kl 13.30
Sunnud. 18. maí kl 14
Sunnud. 25. maí kl 14
www.sellofon.is
lau 17. maí kl. 21, NASA, örfá sæti
fim 22. maí, HÓTEL SELFOSS
föst 23. maí, kl. 21 nokkur sæti
mið 28. maí, Lokasýning í Nasa í vor
fim 5. júní kl. 21, SJALLINN AKUREYRI
Miðasala á Akureyrir fer fram í
Pennanum Eymundsson Glerártorgi
og á Selfossi í Alvörubúðinni,
Smurbrauðsverður innifalinn
Miðasala Iðnó í síma 562 9700
Hin smyrjandi jómfrú
sýnt í Iðnó
Sun 11. maí kl 20
ALLRA SÍÐASTA SÝNING
Stóra svið
Nýja svið
Þriðja hæðin
Miðasalan er opin frá kl. 13-18 og fram að sýningu sýningardaga. Sími miðasölu opnaður kl. 10 virka daga.
Fax 568 0383 - midasala@borgarleikhus.is
Miðasala 568 8000
PÍKUSÖGUR eftir Eve Ensler
Su 11/5 kl 20, Su 18/5 kl 20
Takmarkaður sýningarfjöldi
Litla svið
RÓMEÓ OG JÚLÍA
e. Shakespeare í samstarfi við VESTURPORT
Fö 16/5 kl 20, Lau 17/5 kl 20
STÍGVÉLAÐI KÖTTURINN
í samstarfi við SJÓNLEIKHÚSIÐ
Leikrit með söngvum - og ís á eftir!
Í dag kl. 14, Lau 17/5 kl 14
MAÐURINN SEM HÉLT AÐ KONAN HANS
VÆRI HATTUR
eftir Peter Brook og Marie-Hélène Estienne
Fö 16/5 kl 20, Fö 23/5 kl 20
ATH: Síðustu sýningar
KVETCH eftir Steven Berkoff
í samstarfi við Á SENUNNI
Fi 15/5 kl 20 aukasýning
ATH: SÍÐASTA SÝNING
GESTURINN e. Eric-Emmanuel Schmitt
Su 11/5 kl 20, Su 18/5 kl 20
Örfáar sýningar vegna fjölda áskorana
SUMARÆVINTÝRI e. Shakespeare og
leikhópinn
Í kvöld kl 20, Lau 17/5 kl 20, Fi 22/5 kl 20,
Lau 24/5 kl 20
ATH: Sýningum lýkur í maí
ÖFUGU MEGIN UPPÍ e. Derek Benfield
Í kvöld kl 20,
Lau 17/5 kl 20,
Lau 24/5 kl 20
PÚNTILA OG MATTI e. Bertolt Brecht
Su 11/5 kl 20, Fi 22/5 kl 20, Su 25/5 kl 20
ATH: Sýningum lýkur í maí
SÖNGLEIKURINN SÓL & MÁNI
eftir Sálina og Karl Ágúst Úlfsson
Fö 16/5 kl 20, Fö 23/5 kl 20
Fö 30/5 kl 20, Lau 31/5 kl 20
ATH: SÍÐUSTU SÝNINGAR
"DANS FYRIR ÞIG"
30 ára afmælissýning Íslenska dansflokksins
FROSTI-Svanavatnið (lokakafli) eftir Láru Stefánsdóttur
Brot úr nokkrum af eftirminnilegustu
verkum Íslenska dansflokksins
2.sýn fi 15/5 kl 20,
3.sýn su 18/5 kl 20
ATH. AÐEINS ÞESSAR TVÆR SÝNINGAR
ÞAÐ var einstaklega gaman að
hafa loks tækifæri til að virða fyrir
sér margfræg salarkynni sem nú er
hluti af skemmtistaðnum NASA við
Austurvöll. Þessi fallegi, gamli salur
á sér langa sögu og smellpassar utan
um allsherjar tónlistar- og
skemmtidagskrá af þessu tagi þó að
sviðið sé í þrengsta lagi. Þarna hafa
margir skemmtikraftar stigið á svið,
m.a. í kabarettinum Bláu stjörnunni
forðum daga og allan þann tíma sem
Landssíminn notaði salinn undir
mötuneyti dreymdi ýmsa leikhópa og
skemmtikrafta um að fá afnot af hon-
um. Hér er kominn vísir að skemmti-
stað af öðru tagi en flestir barir og
dansstaðir borgarinnar. Sígild dæg-
urtónlist á í fá hús að venda og það
væri tilvalið að hlúa að slíku hér, t.d.
á milli 8 og 11 á kvöldin. Rólegri gest-
irnir gætu þá haldið heim á leið og
látið minningar um ljúfar melódíur
leiða sig inn í draumalandið en þeir
úthaldsbetri dansað fram á morgun
upp á nýrri tísku.
Hjördís Elín, Þórunn og Ingibjörg
sem hér standa fyrir tónlistardag-
skrá eru dætur Sigríðar Þorvalds-
dóttur leikkonu og Lárusar heitins
Sveinssonar trompetleikara hjá Sin-
fóníuhljómsveitinni með meiru. Þær
drukku leiklistina í sig með móður-
mjólkinni og lærðu fyrstu tónana við
föðurhné svo það ætti ekki að koma á
óvart hvert hugurinn og hæfileikarn-
ir leita. Þórunn hefur fetað í fótspor
móður á sviði Þjóðleikhússins, Hjör-
dís Elín hefur haslað sér völl í söngn-
um en Ingibjörg haldið sig við hljóð-
færaleikinn auk annarra hefðbundn-
ari starfa.
Trompetgenin voru einmitt ráð-
andi í upphafsatriði dagskrárinnar
og systurnar tóku sig vel út þar sem
þær þöndu lúðrana. Vinsælir hljómar
úr sjónvarpsþáttum og kvikmyndum
gáfu tóninn um það sem koma skyldi
og þá staðreynd að hér var allt tínt til
sem flytjendurna langaði að kljást
við.
Dagskrána einkenndi því umfram
allt fjölbreytni; hér voru valin saman
sem ólíkust og jafnvel ólíklegustu
lög. Það fylgdi því hvað valsað var
milli ólíkra tegunda tónlistar að syst-
urnar gátu flíkað fjölhæfninni þó að
oft væri það gert meira í gamni en al-
vöru, t.d. hvað danskunnáttuna varð-
ar sem Jón Ólafsson sjónvarps-
stjarna gerði mikið grín að. Það var
ákaflega gaman að sjá þær draga
fram hvert furðuhljóðfærið af öðru
þó að hvað sekkjapípuna varðar væri
leikið meira á hana af vilja en mætti.
Annars var Jóns þáttur Ólafssonar
svo mikill að hann hlýtur að vera
skyldur systrunum í a.m.k. sjötta lið
skv. Íslendingabók, svo vel féll sam-
an húmor hans og þeirra. Auk þess
að hann færi fyrir afar skemmtilegri
hljómsveit og tækist oft mjög
skemmtilega upp við hljóðfæraleik-
inn fékk hann að láta ljós sitt skína
bæði við að þenja raddböndin í að-
skiljanlegri lyftutónlist og að stríða
systrunum sem létu sér það vel líka.
Atriðin voru eins ólík og þau voru
mörg. Hjördís Elín söng „Say a
Little Prayer“, gamalt og gott lag
eftir Burt Bacharach, sem margar
söngkonur hafa spreytt sig á þó að
kunnast sé það e.t.v. í flutningi
Dionne Warwick. Hjördís hefur ákaf-
lega fallega og vel æfða rödd eins og
átti eftir að sýna sig hvað eftir annað í
sýningunni. Þórunn hættir sér ekki
upp á eins háa tóna en hún bætti það
upp með túlkuninni, t.d. í afar fallegu
djössuðu lagi sem hún kvað Doris
Day hafa flutt þegar hún var upp á
sitt besta.
Annars einkenndist flutningurinn
mikið af hve vel raddir þeirra hljóma
saman og hvernig þær bæta hver
aðra upp í söngnum. Gott dæmi um
þetta er flutningur þeirra á David
Bowie-laginu „Life on Mars“. Þar
söng Þórunn hinar frægu upphafs-
tóna, Ingibjörg raddaði en Hjördís
Elín þandi sig í efstu tónunum.
Þær brugðu sér líka í millistríðs-
áragervi í „I’ve Got Rhythm“ eftir
Gershwin og hljómuðu álíka og And-
rews-systur. Þrjú lög af verkefna-
skrá hljómsveitarinnar ABBA féllu í
góðan jarðveg meðal áhorfenda, auk
tveggja annarra frá svipuðum tíma
„Lady Marmalade“ sem Labelle
gerði frægt á sínum tíma en var ný-
lega flutt í kvikmyndinni Moulin
Rouge og „We Are Family“, diskó-
smellur með Sister Sledge, sem var
sjálfvalið.
Trompetarnir voru samt alltaf
hafðir við höndina: Ingibjörg tók fal-
legt sóló í rhythm’n’blues-smellinum
gamla „What a Wonderful World“,
trompetarnir voru í forgrunni í „I’ve
Got Rhythm“ og systurnar þrjár léku
allar á trompeta í gömlu lagi sem þær
spiluðu forðum daga með lúðrasveit
Mosfellsbæjar undir stjórn föður-
bróður síns, Birgis Sveinssonar,
„Swinging Shepherd’s Blues“.
Til að auka enn á úrvalið buðu syst-
urnar „gestaleikara úr Þjóðleikhús-
inu“ að sýna dansatriði sem viðkom-
andi sló í gegn með nýverið á þeim
vettvangi. Samkvæmt Jóni Ólafssyni
er dans aftur á móti ekki systranna
sterkasta hlið, en líklegt er að
þrengslin á sviðinu valdi því að ekki
voru fleiri dansatriði á dagskránni
frekar en að fótfimi þeirra sé ábóta-
vant.
Þetta var skemmtileg sýning í fal-
legum sal og vonandi að hægt verði
að sjá margar slíkar í framtíðinni á
sama stað. Það er ekki ólíklegt að
systurnar komi aftur fram í náinni
framtíð, eða þegar þær geta komið
því næst við vegna annríkis. Í milli-
tíðinni geta sjónvarpsáhorfendur
huggað sig við að von er á að þeim
bregði fyrir í kosningasjónvarpi
Stöðvar 2 í kvöld.
Lúðrablástur Lárusdætra
SKEMMTANIR
NASA við Austurvöll
Hjördís Elín (Dísella), Ingibjörg og Þór-
unn Lárusdætur leika og syngja ýmis lög
við undirleik Friðriks Sturlusonar (bassi),
Jóhanns Hjörleifssonar (trommur), Jóns
Ólafssonar (hljómborð) og Guðmundar
Péturssonar (gítar). Sunnudagur 4. maí.
ÞRJÁR SYSTUR – BLAND Í POKA
Sveinn Haraldsson
Morgunblaðið/Jim Smart
„Skemmtileg sýning í fallegum sal,“ segir í umsögn um söngsýningu
Þriggja systra.
EINMANA hjörtu!
Einmana karlmaður
á góðum aldri óskar
eftir að kynnast skiln-
ingsríkri konu, sem
vill byrja lífið á ný.
Í byrjun ársins 1915
streymdu svörin við
þessari saklausu aug-
lýsingu til herra
Henri Desire Landru.
Engin hinna skiln-
ingsríku kvenna sem
svöruðu lét sér til
hugar koma, að aug-
lýsandinn yrði uppvís
að því að eiga 275
kærustur og grunaður
um að hafa myrt 11
þeirra.
Um þennan Landru
fjallar þessi sann-
sögulega mynd eftir Claude Cha-
brol sem Kvikmyndasafn Íslands
sýnir í Bæjarbíói í dag kl. 16.
Myndin er frá 1962 og skartar
Charles Denner (Landru), Michelle
Morgan, Danielle Darrieux og
Hildegard Kneff í aðalhlutverkum
en handritið er eftir Francoise
Sagan.
Umræddur Landru lifir rólegu
fjölskyldulífi og vinnur fyrir sér
með sölu gamalla húsmuna. Sköll-
óttur, með skrítið
skegg lítur hann alls
ekki út fyrir að vera
sá mikli kvennamaður
sem raun ber vitni.
Ástkonurnar eru sem
viljalaus verkfæri í
höndum hans, þær
flytja til hans í húsið í
Gambais og hann ráð-
stafar eignum þeirra
að eigin geðþótta og
heldur nákvæmt
reikningshald yfir allt
saman. Upp kemst um
hegðan Landru fyrir
tilviljun, en er hann
morðingi? Nágrann-
arnir segja að daun-
illan reyk leggi upp úr
reykháfnum hjá
Landru þegar konur
væru í heimsókn hjá honum auk
þess sem í ljós kemur að hann
kaupir alltaf farmiða fram og til
baka fyrir sig, en aðeins aðra leið-
ina fyrir vinkonur sínar. Á meðan
á réttarhöldunum yfir honum
stendur hafa margir samúð með
Landru, einkum konur, og margar
óska að giftast honum.
Kvikmyndasafnið sýnir Landru
Einmana hjörtu
Landru er sýnd í Bæjarbíói kl. 16 og
er aðgangseyrir 500 krónur.
eftir Claude Chabrol
Svona leit morðinginn
Landru út í raun og
veru en hann var kall-
aður „Franski blá-
skeggur“.