Morgunblaðið - 28.11.2003, Blaðsíða 49

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 28. NÓVEMBER 2003 49
✝ Gunnar ÞórarinnSigurjónsson
fæddist á Lambalæk
í Fljótshlíð 12. nóv-
ember 1914. Hann
lést á Landspítala í
Fossvogi 18. nóvem-
ber síðastliðinn.
Gunnar ólst upp hjá
foreldrum sínum á
Lambalæk, þeim
Guðbjörgu Gunnars-
dóttur, f. 2.11. 1888,
d. 15.1. 1973, og Sig-
urjóni Þórðarsyni, f.
22.8. 1891, d. 18.10.
1971. Systkini Gunn-
ars eru sjö, þau eru Ingibjörg, f.
5.3. 1916, d. 16.1. 2001, Ingileif
Þóra, f. 16.6. 1917, d. 5.1. 2003,
Pálína, f. 14.7. 1918, gift Óskari
Hraundal, f. 28.10. 1915, Guðrún
Ágústa, f. 20.10. 1919, gift Guð-
mundi Gunnarssyni, f. 26.3. 1916,
Sigurbjörg, f. 8.9. 1921, gift Oddi
Þórðarsyni, f. 2.1. 1915, d. 3.11.
1987, Jónína Guðrún, f. 31.1.
1923, d. 28.1. 1966, gift Kristjáni
Sæmundssyni, f. 20.8. 1926, d. 3.3.
1973, og Ólafur Gústaf, f. 28.10.
1925, d. 29.9. 1996,
sambýliskona Krist-
ín Stefánsdóttir, f.
13.12. 1931.
Gunnar var
kvæntur Arnbjörgu
Baldursdóttur, f.
16.8. 1907, d. 19.2.
1980.
Þau áttu ekki
börn en ólu upp frá
tólf ára aldri ná-
frænku Gunnars,
Ingileifu Þóreyju
Jónsdóttur, f. 28.12.
1934, gift Hilmari
Sigurvini Vigfús-
syni, f. 14.12. 1936.
Gunnar starfaði nær allan sinn
starfsaldur hjá Mjólkursamsöl-
unni eða frá 1941 til 1986. Gunnar
bjó tvö fyrstu árin í Reykjavík hjá
föðursystur sinni, Maríu Þórðar-
dóttur, á Bjargarstíg 3, síðan
bjuggu þau Gunnar og Arnbjörg á
Hverfisgötu 88 til 1980 er þau
fluttu að Leifsgötu 21.
Útför Gunnars verður gerð frá
Grensáskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Mig langar að minnast tengdaföð-
ur míns Gunnars Þórarins Sigur-
jónssonar frá Lambalæk í Fljótshlíð,
síðast búsettur á Leifsgötu 21
Reykjavík. Konan mín og Gunnar
voru systkinabörn (tvímenningar).
Hann og kona hans Arnbjörg Bald-
ursdóttir ólu hana upp frá tólf ára
aldri en þá lést móðir hennar, þetta
var 1945. Arnbjörg Baldursdóttir
kona Gunnars lést 19. febrúar 1980.
Ein mesta gæfa í lífi konu minnar
var er þau hjónin Gunnar og Arn-
björg tóku hana að sér móðurlausa.
Hún hefur sagt mér að hún hafi aldr-
ei getað fullþakkað þeim það. Eins
og áður er getið var Gunnar ættaður
frá Lambalæk í Fljótshlíð, bónda-
sonur sem byrjaði snemma að hjálpa
foreldrum sínum við bústörfin. Síðar
þegar hann hafði aldur til var hann
sendur í verið á vertíðir frá Vest-
manneyjum, til að afla tekna fyrir
búið á Lambalæk. Árið 1941 fer hann
suður til Reykjavíkur og fær vinnu
sem bílstjóri hjá Mjólkursamsöl-
unni. Við það starfar hann í þrjú ár.
Síðan gerist hann bílaviðgerðarmað-
ur hjá sama fyrirtæki og starfar
óslitið við það til 71 árs aldurs.
Gunnar hélt heimili á Leifsgötu
21, þar til hann veiktist 27. ágúst sl.
að hann lagðist á Landsspítala í
Fossvogi og lá þar til dauðadags 18.
nóvember sl.
Allar minningar um samveru með
Gunnari eru okkur, mér og Ingileifu
konu minni, einkar ljúfar. Við fórum
mikið í ferðalög saman eftir að hann
missti konu sína. Við fórum fjögur
sumur í bústað vestur á Barðaströnd
í Hrísnes sem við eigum þar. Sjaldan
sá ég Gunnar glaðari en fyrir vestan.
Hann var svo rammíslenskur í sér og
kunni svo vel að meta íslenska nátt-
úru, sérstaklega fannst honum fjöll-
in á Vestfjörðum tignarleg. Og geng-
um við þrisvar á Hrísneshnúpinn
sem er 330 metra hár. Síðustu tutt-
ugu árin reyndum við að fara sem
oftast í Fljótshlíðina, til að skoða
æskustöðvarnar hans. Þar fórum við
oft í kaffi í bústað hjá vinafólki okkar
niður á aurunum. Þaðan var svo gott
að horfa upp til Fljótshlíðarinnar og
njóta fegurðar hlíðarinnar. Eins og
nafni hans Hámundarson gerði á
landnámsöld. Á árunum 1987-1988
stofnuðum við hjónin og Gunnar
þriggja manna gönguklúbb og geng-
um á sunnudögum á fjöll. Stundum
slógust fleiri í hópinn. Við gengum á
öll fjöll í kringum Reykjavík, Suð-
urnes og austur á Kömbum. Gunnar
var stór maður vexti, dökkhærður og
fríður og með milda ásjónu. Ég og öll
mín fjölskylda færum starfsfólki A-
deildar Landspítala í Fossvogi alúð-
arþakkir, fyrir frábæra umönnun í
veikindum Gunnars. Kona mín, Ingi-
leif, vill koma á framfæri þakklæti
fyrir allt sem hann hefur gert fyrir
hana.
Kæri Gunnar, nú skiljast leiðir að
sinni hjá okkur, hafðu þökk fyrir þá
bestu viðkynningu sem ég gæti ósk-
að mér frá hendi nokkurs manns.
Að lokum votta ég systrum hans,
sem eftir lifa og öðrum aðstandend-
um mínar dýpstu samúð.
Hilmar Sigurvin Vigfússon.
Elsku afi, Gunnar Þ. Sigurjónsson
er nú látinn.
Okkur systkinin langar að minn-
ast afa, með nokkrum orðum.
Það var alltaf gaman að heim-
sækja afa og ömmu á Hverfisgötuna.
Þau nutu þess að taka á móti gestum
og veita ríkulega. Alltaf var tekið
fram sparistellið og silfur þó við vær-
um ung að aldri. Alltaf tóku þau
fagnandi á móti okkur og sýndu
áhuga á öllu sem við vorum að gera.
Afi hafði lag á því að segja
skemmtilega frá.
Hann sagði okkur iðulega
skemmtilegar sögur frá þeim tíma
þegar hann var að alast upp í Fljóts-
hlíðinni. Flestar fjölluðu þær um bú-
skap og þegar hann stundaði vertíðir
frá Vestmannaeyjum.
Afi var mjög barngóður maður og
langafabörnin hændust mjög að hon-
um.
Vor Guð
hafði ljósið
í hendi sinni
og eyddi myrkrinu
með orðum sínum!
Verði ljós.
Og það varð til
hinn fyrsta dag
himins og jarðar
án elds.
En sá
er fæddist
í fjárhúsi
fann orðum sínum stað;
„Ég er ljós heimsins.“
(Höf. ók.)
Takk fyrir allar góðu stundirnar
sem við áttum með þér elsku afi. Það
er gott að hugsa til þess að nú ertu á
himnum með Boggu þinni sem þú
unnir svo mikið. Þú lifir í minningu
okkar um ókomna tíð.
Þín dótturbörn,
Guðbjörn, María, Vigfús,
Þuríður og fjölskyldur.
Hér sitjum við hjónin og látum
hugann reika og rifjum upp minn-
ingar um nafna eins og hann var svo
oft kallaður á okkar heimili.
Fyrstu minningarnar voru ferðir á
Hverfisgötuna til Gunnars og Boggu
í sandköku og reyktan lax og ekki
var leiðinlegt að komast í öll bíla-
blöðin hans afa. Síðar lágu leiðir okk-
ar nafnanna saman sem vinnufélaga
hjá mjólkursamsölunni. Gaman var
að heyra hvað kallinn var í miklum
metum hjá vinnufélögum sínum og
aldrei var sagt styggðaryrði um
hann. Einnig rifjast það upp að aldr-
ei heyrði maður hann hallmæla
nokkrum manni, sem segir margt
um hans persónu.
Þegar leiðir okkar hjóna lágu sam-
an kynnist Berglind Gunnari afa.
Fór mjög vel á með þeim. Um það
leyti sem skíra átti eldri dóttur okk-
ar fannst okkur við hæfi að biðja
Gunnar afa að halda á henni undir
skírn þar sem Gunnar yngri er
skírður í höfuðið á þeim hjónum
Gunnari og Arnbjörgu.
Margar gleðistundir áttum við
saman á Langholtsvegi, m.a. um ára-
mót. Þar ljóstraði hann upp pólitísk-
um skoðunum sínum (sem hann alla
jafna flíkaði ekki), en „Allt er vænt
sem vel er grænt!“.
Þegar kom að brúðkaupi okkar
(2001) var hann orðinn nokkuð las-
inn. Jú, í kirkjuna ætlaði hann að
koma, en alls ekki neitt meir. Á brúð-
kaupsdaginn kom hann í kirkjuna,
veisluna og út að borða með okkur
um kvöldið og fór manna seinastur
heim. Eigum við ómetanlegar minn-
ingar um þennan dag og ekki síst
vegna nærveru Gunnars afa.
Þegar hugsað er til baka hefðum
við átt að vera duglegri að heim-
sækja hann en hratt flýgur stund og
alltaf telur maður sig hafa tíma
næsta dag þar til allt er um seinan.
Samt erum við fegin að hafa fengið
tækifæri að eiga með honum síðustu
daga hans og kveðja hann. Við vitum
að hann skildi við mjög sáttur og fer
með miklum friði. Vonandi er hann
núna búinn að hitta hana Boggu sína.
Hvíl í friði, kæri vinur.
Kveðja,
Gunnar Arnar, Berglind
og dætur.
Elsku Gunnar langafi, ég sakna
þín svo mikið, þú varst svo góður við
alla. Manstu hvað var gaman að hitt-
ast hjá afa og ömmu í Hvassaleitinu
á sunnudögum og stórhátíðum, eins
á sumrin í Hrísmóum í Grímsnesi.
Manstu þegar við afi og þú fórum í
Bónus á sunnudögum og ég bar inn-
kaupakörfuna fyrir þig, þá varst þú
nú glaður. Ég vona að þér líði vel
núna eftir allar þær þjáningar sem
þú máttir þola síðustu mánuðina.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margt að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfin úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Far þú í friði, kæri langafi.
Kær kveðja,
Hilmar Örn Hafsteinsson.
GUNNAR ÞÓRARINN
SIGURJÓNSSON
Ástkær móðir okkar, fósturmóðir, tengda-
móðir, amma og langamma,
HERDÍS EINARSDÓTTIR HÖJGAARD,
Lyngbergi,
Vestmannaeyjum,
sem lést á Sjúkrahúsi Vestmannaeyja laugar-
daginn 22. nóvember, verður jarðsungin frá
Landakirkju, Vestmannaeyjum, laugardaginn
29. nóvember kl. 14:00.
Ólöf Díana Guðmundsdóttir, Njáll Sverrisson,
Jón Guðmundsson,
Viðar Guðmundsson, Lára L. Emilsdóttir,
Sæunn Helena Guðmundsdóttir, Haraldur Haraldsson,
Fanney Guðmundsdóttir,
Hrefna Guðmundsdóttir, Guðbrandur Eiríksson,
Már Guðmundsson, Jóhanna Kristjánsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur bróðir okkar, mágur og frændi,
BJARNI ÞÓRHALLSSON
frá Breiðabólsstað,
Suðursveit,
andaðist á hjúkrunardeild Heilbrigðisstofnunar
Suðausturslands, Hornafirði, laugardaginn
22. nóvember.
Jarðsett verður frá Kálfafellsstaðarkirkju laug-
ardaginn 29. nóvember klukkan 14.00
Fyrir okkar hönd og annarra aðstandenda,
Steinn Þórhallsson, Anna Guðmundsdóttir,
Jóhanna Þórhallsdóttir, Gunnar Jóhannsson.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlý-
hug við andlát og útför föður okkar og tengda-
föður,
SIGURODDS MAGNÚSSONAR
rafverktaka,
Miðleiti 5,
áður Brekkugerði 10.
Magnús G. Siguroddsson, Guðrún R. Þorvaldsdóttir,
Einar Long Siguroddsson, Sólveig Helga Jónasdóttir,
Pétur R. Siguroddsson, Guðný M. Magnúsdóttir,
Sólrún Ó. Siguroddsdóttir, Halldór Jónasson,
Bogi Þór Siguroddsson, Linda Björk Ólafsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ALFRED EUGEN ANDERSON,
Strandgötu 17B,
Hafnarfirði,
varð bráðkvaddur á heimili sínu fimmtudaginn 20. nóvember.
Útför hans verður gerð frá Hafnarfjarðarkirkju í dag, föstudaginn 28. nóv-
ember kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á Húsnæðissjóð Íslensku Kristkirkjunnar, kt. 431097-2739,
reikningsnr. 0139-26-83.
Sigríður Ragnheiður Ólafsdóttir,
Hendrikka J. Alfreðsdóttir, Pétur Ásgeirsson,
Ólöf P. Alfreðsdóttir, Friðrik Hilmarsson,
Sveinn Alfreðsson, Valdís Ólöf Jónsdóttir
og barnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
KRISTBJÖRN BJÖRNSSON
bifreiðastjóri,
Einholti 10a,
Akureyri,
lést á heimili sínu að kvöldi miðvikudagsins
26. nóvember.
Sigríður Þorsteinsdóttir,
Margrét Birna Kristbjörnsdóttir, Guðmundur Jónsson,
Birgir Kristbjörnsson, Gunnlaug Jóhannsdóttir,
Sigrún Kr. Kristbjörnsdóttir, Þórólfur Egilsson,
Þorsteinn Kristbjörnsson, María K. Óskarsdóttir,
Erla Kristbjörnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Þökkum vináttu og faðmlög vegna andláts
móður minnar, tengdamóður og ömmu,
GUÐRÚNAR H. PETERSEN,
Hátúni 15.
Willy Petersen, Ragnheiður Arnkelsdóttir,
Pétur Henry Petersen, Klara Björg Jakobsdóttir,
Guðrún Nína Petersen,
Arnkell Jónas Petersen.