Morgunblaðið - 08.02.2004, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 08.02.2004, Blaðsíða 26
26 SUNNUDAGUR 8. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ Á stundum virðist sem ungar söngkonurgeti ekki náð vinsældum í tónlist nemaþær séu sem fáklæddastar og hagi sérsem óðsiðlegast; keppist um að verasem skækjulegastar. Söngkonan No- rah Jones hefur afsannað það rækilega, sannað að ef röddin er góð, lögin sterk og flutningur einlæg- ur þarf lítið annað – Norah Jones er nefnilega einn vinsælasti tónlistarmaður heims í dag, seldi sautján milljónir eintaka af fyrstu plötu sinni án þess að vera að engjast við stálsúlur eða reyta af sér hverja spjör. Á morgun kemur út ný breiðskífa hennar, Feels Like Home, sem beðið er með mik- illi eftirvæntingu. Norah Jones er fædd í New York 1979. Faðir hennar er sítarleikarinn frægi Ravi Shankar, en Jones fluttist í úthverfi Dallas með móður sinni er hún var fjögurra ára gömul og ólst þar upp. Á heimilinu var mikið um tónlist, þá helst sveita- tónlist, soul og djass, en einnig heyrði hún mikið af gamalli tónlist á heimili móðurforeldra sinna. Hún byrjaði að syngja með kirkjukór fimm ára gömul og að læra á píanó sjö ára, en einnig spilaði hún á saxófón í skólalúðrasveit um tíma. Kolféll fyrir djassinum Þegar Jones var fimmtán ára gömul fluttust mæðgurnar inn í Dallas til að auðveldara væri fyr- ir Jones að sækja skóla, Booker T. Washington- listaskólann, en þegar hér var komið sögu var stúlkan kolfallin fyrir djassinum. Hún segist hafa djassáhugann frá Billie Holiday og það hafi kennt henni mest að hlusta á hana. Sextán ára gömul var Jones farin að troða upp sem söngkona. 1996 vann hún tvenn Down Beat- verðlaun fyrir djasssöng og lagasmíðar og ein verðlaun til árið eftir. Þá söng hún með djass- rokksveit, Laszlo, en lauk síðan tónlistarnámi sínu með prófi í píanóleik. Sest að í New York Sumarið 1999 hélt hún í skreppuferð til New York, en líkaði svo vel við borgina og tónlist- armenn sem hún hitti þar, þar á meðal sambýlis- mann sinn, bassaleikarann Lee Alexander, að hún ákvað að vera um kyrrt, byrjaði að semja lög með nokkurskonar hljómsveit og hafði í sig og á með því að spila á klúbbum víða um borgina. Hún söng líka með fönksveitinni Wax Poetic og var gestur hjá fleiri tónlistarmönnum, sjá til að mynda disk- inn góða New York City með blúsgítarleikaranum Peter Malick. Með tímanum smalaði Jones saman í eigin hljómsveit, þar sem Alexander er meðal burðar- ása, og tók upp kynningarupptökur í október 2000. Þær upptökur rötuðu í hendurnar á starfsmanni EMI sem fór með þær til Blue Note-útgáfunnar og þar á bæ ákváðu menn þegar að gera við Jones og hljómsveit útgáfusamning; „það er einstakt lán að fá að heyra í einstökum tónlistarmönnum,“ sagði forstöðumaður útgáfunnar til skýringar á því hve fljótir menn voru að hugsa sig um þar á bæ. Upptökur hófust á fyrstu plötu Jones og félaga í maí 2001 eftir að legið hafði verið yfir lögum. Sum- ir urðu til þess að fetta fingur út í það að Jones skyldi ekki semja meira sjálf og hún hefur sagt að það hafi verið eina gagnrýnin sem henni sárnaði. Átta Grammy-verðlaun Come Away With Me kom svo út fyrir réttum tveimur árum í febrúar 2002 vestan hafs og í byrj- un mars hér á landi, og vakti ekki ýkja mikla hrifningu framan af. Smám saman spurðist þó út hvað væri á ferðinni, um haustið var platan farin að seljast vel og salan jókst jafnt og þétt næstu mánuði. Um það leyti sem platan var ársgömul var búið að tilnefna hana til nokkurra Grammy- verðlauna. Þegar kom að Grammy-verðlaunahátíð- inni var heildarsala á plötunni orðin fimm milljónir eintaka. Fáir tónlistarmenn eru eins vinsælir um heim allan og söngkonan og píanóleik- arinn Norah Jones. Að sögn Árna Matthíassonar bíða menn spenntir um allan heim eftir nýrri plötu henn- ar sem kemur út á morgun. arnim@mbl.is Fögur og hlý Norah Jones fékk fimm Grammy-verðlaun og það ýtti rækilega við plötunni, hún tók að seljast sem aldrei fyrr í Bandaríkjunum og varð mest selda plata ársins 2003 þar í landi. Til viðbótar við fimm Grammy-verðlaun til Norah Jones fyrir plöt- una fengu aðrir sem komu að henni einnig verð- laun, þar á meðal íslenski upptökumaðurinn Steinar Höskuldsson. Alls fékk platan eða þeir sem að henni komu átta Grammy-verðlaun. Söluaukningin var ekki bara í Bandaríkjunum, platan bætti líka við sig víðar um heim, var til að mynda mest selda erlenda platan hér á landi á síð- asta ári, og nú þegar önnur plata Jones kemur út hefur sú fyrri selst í sautján milljónum eintaka og er enn að seljast; hún er búin að sitja 100 vikur á breiðskífulistanum vestan hafs og er á aftur uppleið sem stendur, sjálfsagt fyrir eftirvæntinguna eftir nýju plötunni. Spurðist einfaldlega út Ekki var bara að Norah Jones hafi slegið í gegn, í kjölfar hennar hefur sprottið fram grúi álíka lista- manna sem syngja seiðandi mjúka djassskotna dægurtónlist. Sumir skýra velgengni Jones með því að í kjölfar hryðjuverkaárásanna vestan hafs hafi menn leitað í þægilegri tónlist og pældari, en aðrir segja að kynslóð sem alin var upp á rokki sé að leita að veigameiri tónlist til að hlusta á, treysti sér ekki í djassinn sem stendur og ekki heldur í klass- íkina og þá sé Norah Jones góður kostur. Hvað sem því líður þá náði Jones eyrum fólks án mikilla auglýsinga eða tónlistarmyndbanda, platan einfaldlega spurðist út. Hér á landi kom platan út í marsbyrjun 2002 og menn ekki ýkja fljótir að taka við sér í útvarpi. Þeir gerðu það þó í sumarbyrjun 2002 og í kjölfarið tók platan að seljast jafnt og þétt, fór í rúmlega 3.000 eintökum 2002 og yfir 4.000 eintökum á síðasta ári þannig að af henni hafa selst 7.400 eintök sem er gríðarleg sala á er- lendri plötu hér á landi. Til gamans má geta þess að vestur í Bandaríkjunum var þriðjungur af allri djassplötusölu plata Jones. Eru vinsældir og list andstæður? Sagan segir að Jones hafi ekki liðið allt of vel með hvað platan seldist vel vestan hafs, hún hafði lært það í uppvextinum að vinsældir og list væru andstæður. Að sögn forstjóra Blue Note, sem beitti sér fyrir því að gerður yrði við hana útgáfusamn- ingur á sínum tíma, hringdi hún í hann þegar selst höfðu tvær milljónir eintaka af plötunni og spurði hvort ekki væri nóg komið, hvort ekki væri hægt að stoppa þessi ósköp. Í ljósi metsölunnar og vinsældanna gefur auga- leið að þrýstingur er mikill á Jones um að gera eins eða betur á næstu plötu, Feels Like Home, sem kemur út á morgun. Aðstandendur Blue Note hafa reynt að slá á eftirvæntinguna og meðal annars lýst því yfir oftar en einu sinni að ætlunin sé alls ekki að selja eins mörg eintök af nýju plötunni og þeirri síðustu, það sé einfaldlega ekki hægt að búast við að annað eins endurtaki sig. Sjálf segist Jones vona það eitt að fólk kunni að meta plötuna, hún hafi ekki búist við neinu af Come Away With Me og geri eins ráð fyrir að Feels Like Home seljist ekk- ert ýkja vel; það sem mestu skipti sé að fólk kunni að meta plötuna. Fögur og hlý sem forðum Á nýju plötunni er Norah Jones söm við sig, söngröddin jafn fögur og hlý sem forðum og tón- listin viðkunnanleg. Hún kryddar plötuna smekk- lega með kántríkryddi og fær meðal annars Dolly Parton í lið með sér og þá Levon Helm og Garth Hudson, en þeir voru meðal helstu manna í hljóm- sveitinni goðsagnakenndu The Band. Jones segir að það hafi ekki beinlínis vakað fyrir sér að gera plötu sem frábrugðin væri Come Away With Me, frekar að sýna í hvaða átt tónlistin hefði þróast frá því sú plata kom út. „Við erum búin að spila saman býsna lengi og náum vel saman. Við höfum verið að spila lög eftir okkur á tónleikum, allir í hljómsveitinni eru farnir að semja lög, og mér finnst rétt að þau séu á plötunni nýju, hún sýnir hvar við erum stödd í dag.“ Eðlileg þróun Jones segir að á tónleikaferðinni hafi þau smám saman bætt fjörugri lögum á dagskrána, enda vilji þau ekki að fólk sofni á tónleikunum, en segir síðan af meiri alvöru: „Þetta er eðlileg þróun, það er ekki svo að við séum að bæta lögum inn til bara fyrir það að það sé í þeim hraðari taktur. Þetta er senni- lega afleiðing þess að spila á svo mörgum tón- leikum,“ segir hún. „Ég get svo sem ekkert gert við þeim vænt- ingum sem fólk hefur um plötuna, annaðhvort kann það að meta hana eða ekki, ég get lítið gert við því. Það eitt vakti fyrir mér að gera eins góða plötu og ég gæti einmitt núna, kannski ekki bestu plötu í heimi, en vonandi finnst fólki hún skemmtileg, það var svo skemmtilegt að taka hana upp.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.