Morgunblaðið - 12.04.2005, Blaðsíða 30

30 ÞRIÐJUDAGUR 12. APRÍL 2005 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
Í LEIÐARA Morgunblaðsins
hinn 21. mars síðastliðinn er fjallað
um kosti samfellds skóla og tóm-
stundastarfs. Vitnað er í viðtal við
Grím Hergeirsson,
verkefnastjóra hjá
Sveitarfélaginu Ár-
borg, þar sem hann
lýsir ákveðinni
draumsýn í skóla-
málum. Grímur segir
m.a.: Ég sé … fyrir
mér að yngstu börnin
geti farið beint í fé-
lagsstarfið, á íþrótta-
æfingu eða annað
þegar þau eru búin í
skólanum og séu búin
um fimmleytið, í stað
þess að þurfa að fara í
þetta á kvöldin. Enn
fremur er haft eftir Grími að marg-
ir telji það æskilegt markmið að
tómstundastarf barna, þá einkum
yngstu barnanna í grunnskólum,
rúmist innan vébanda heilsdags-
skólans og er þar bæði átt við
íþróttaiðkun og listnám, svo sem
tónlist, myndlist og dans. Sú
draumsýn sem þarna er sett fram
hefur verið veruleiki barna á Sel-
tjarnarnesi í alllangan tíma.
Samstarf Grunnskóla Seltjarn-
arness, Tónlistarskóla bæjarins og
Íþróttafélagsins Gróttu hefur lengi
verið öflugt og gott og miðar að því
að skóladagur yngstu barnanna sé
skipulagður með þeim hætti sem
að ofan greinir. Í Grunnskóla Sel-
tjarnarness eru um 700 nemendur
og lætur nærri að um fjórir af
hverjum fimm stundi íþróttir eða
sæki tónlistarnám í bæjarfélaginu.
Tímatafla íþróttafélagsins tekur
mið af stundaskrá grunnskólans
þar sem ávallt er tryggt að æfingar
yngri barnanna hefjist strax og
skóla lýkur á daginn og að þeim
ljúki fyrir klukkan fimm alla daga.
Félagið hefur á að
skipa mörgum vel
menntuðum og hæfum
þjálfurum í öllum
deildum og nú á næstu
dögum fær félagið við-
urkenningu sem fyr-
irmyndaríþróttafélag
ÍSÍ. Þá hafa grunn-
skólinn og íþrótta-
félagið nýverið sam-
þykkt að vinna
sameiginlega gegn
eineltismálum, enda
eru að mestu eða öllu
leyti sömu börn á báð-
um stöðum. Íþrótta-
fulltrúi Gróttu mun verða tengilið-
ur félagsins við skólann og styrkja
þannig enn frekar samstarf þess-
ara aðila.
Danskennsla er á stundaskrá
nemenda í 2.–5. bekk og þeir nem-
endur sem stunda tónlistarnám og
eru í tveimur einkatímum í viku
mæta í annan þeirra innan hefð-
bundinnar stundaskrár grunnskól-
ans. Hinum einkatímanum er síðan
lokið fyrir klukkan fimm líkt og
íþróttaæfingum.
Heilsdagsskólinn stendur öllum
börnum í 1.–3. bekk til boða og þar
eru í dag tæplega 80 börn. Vel
rúmlega helmingur þessara barna
fer á æfingar íþróttafélagsins eða
til kennara síns í tónlistarskólanum
ýmist áður en þau mæta í heils-
dagsskólann eða á starfstíma hans.
Í heilsdagsskólanum stendur börn-
unum jafnframt til boða að fara í
tölvuver, smíði og hand- eða mynd-
mennt, auk þess geta þau fengið
aðstoð við heimanám. Þá hefur
samstarf heilsdagsskólans við
kirkjuna eflst mikið og þangað geta
börnin farið úr heilsdagsskólanum
einu sinni í viku.
Allt þetta er einungis mögulegt
þar sem samstarf þeirra aðila sem
koma að fræðslumálum barnanna
er gott og ekki síst fyrir þá stað-
reynd að innan við fimm mínútna
göngufæri er á milli skóla, íþrótta-
mannvirkja og kirkjunnar.
Fyrir okkur Seltirninga hefur
draumsýn annarra í þessum efnum
verið veruleiki síðustu ár.
Samfelldur skóli og tóm-
stundastarf – draum-
sýn eða veruleiki
Bjarni Torfi Álfþórsson
fjallar um tónlistarnám og
íþróttaiðkun ’Samstarf GrunnskólaSeltjarnarness, Tónlist-
arskóla bæjarins og
Íþróttafélagsins Gróttu
hefur lengi verið öflugt
og gott og miðar að því
að skóladagur yngstu
barnanna sé skipulagð-
ur með þeim hætti sem
að ofan greinir.‘
Bjarni Torfi
Álfþórsson
Höfundur er bæjarfulltrúi á Seltjarn-
arnesi, formaður skólanefndar og
Íþróttafélagsins Gróttu.
ÞEGAR nú er farið að vora vaknar
lífíð í náttúrunni og hugur allra
vaknar líka. Þetta á ekki síst við okk-
ur sem eldri erum. Þá finnur maður
að ýmsu til hnignunar.
Menn segja oft við mig
„Það er nú meira hvað
maður eldist“!! en það
má líka segja „Maður
ætti að gleðjast yfir því
að eldast“, því annars
væri maður dáinn! Það
eru bara tvær leiðir, að
deyja eða eldast! Þetta
á við um fólk á öllum
aldri. Við Íslendingar
náum hærri aldri en
áður. Kemur ýmislegt
til. Aðbúnaður er betri
bæði heima og á vinnu-
stað. Tækifæri til betri heilsugæslu
hefur batnað, svo og fullkomnari
læknishjálp og tóbaksreykingar
minnkað verulega. Allt hefur þetta
áhrif en sennilega er það samt
breyttur lífsstíll með meiri hreyfingu
og hóflegri áreynslu sem nær til æ
fleira fólks. Þetta á við um fólk á öll-
um aldri. Þegar við eldumst þurfum
við ekki síður á hreyfingu að halda til
að bæta og viðhalda góðri heilsu.
Heilsumeðöl eru vissulega góð þegar
örugg ábending er til staðar en líka
má ná góðum, jafnvel frábærum ár-
angri með meiri hreyfingu og
áreynslu. Hvað gerir aukin hreyfing
fyrir líkamann? Oft er líkamanum
líkt við vél sem framkvæmir ým-
islegt fyrir okkur alla ævi. Þessi
„vél“ starfar með ólíkindum og í
lengri tíma og því betur sem hún er
notuð hóflega. Flestar vélar slitna
við notkun en líkaminn styrkist við
notkun. Sé þess ekki gætt að reyna á
sig er hætt við að kerfi líkamans
gangi úr sér og missi hæfni sína til
starfa. Nú er til margskonar tækni
og tækifæri til að þjálfa
og auka þrek og þol.
Gönguferðir eru góð-
ar til að styrkja líkam-
ann alhliða.
1. Þær styrkja
hjartakerfið sem er svo
mikilvægt, til að við
höldum heilsu langt
fram á ævi.
2. Þær bæta störf
garnanna og virka á
móti hægðatregðu, sem
oft þjáir fólk á öllum
aldri en meira þegar
aldurinn færist yfir.
3. Það liðkar liði, sérstaklega
mjaðmir og hné sem annars vilja
stirðna og kalka. Hér eru gönguferð-
ir góð forvörn.
4. Þær eru andleg upplyfting sem
virka vel á sorg og sút, sérstaklega í
hópi kunningja og vina.
5. Þær hjálpa nokkuð með svefn-
leysi því að líkamleg þreyta er
örugglega besta svefnlyfið og
áhættuminnst.
Margt fleira mætti tína til.
Hvað skal gera? Fyrst er að
ákveða að breyta lífsstíl og hugsa um
heilsuna, bæði andlega og líkamlega.
Mikilvægt er að sitja ekki alltaf
heima og einangra sig, það gefast
ótal tækifæri til að hitta annað eldra
fólk.
Í flestum bæjarfélögum eru rekn-
ar félagsmiðstöðvar þar sem hægt er
að hitta fólk og ýmislegt er gert til að
njóta samveru, efla leikni í handa-
vinnu, spilum, skák, hreyfingu og
öðru sem er á boðstólum.
Hvað gerir maður? Kynnir sér
hvað er í boði og hvenar! Mætir! Ég
er viss um að vel verði tekið á móti
ykkur.
Félög eldri borgara er að starfi í
flestum bæjum á landinu, svo nóg er
um tækifærin. Félag áhugafólks um
íþróttir aldraðra hefur starfað ötul-
lega að þessu marki. Boðorð þeirra
til okkar allra er „aldrei of seint“.
Félag eldri borgara í Reykjavík og
nágrenni vill styðja þetta og gengst
fyrir fræðslu um lífsstíl þar sem auk-
in áhersla er lögð á líkamshreyfingu.
Við höfum því fengið tvo kunna
menn til að fræða okkur meira um
þetta, þá Guðmund Björnsson og
Ólaf Jóhannesson sem munu skýra
betur málin og svara spurningum.
Fræðslufundurinn fer fram í Ás-
garði, Glæsibæ, miðvikudaginn 15.
apríl kl. 15.30. Munum „Aldrei of
seint“.
Morgunganga
eða meðöl
Páll Gíslason fjallar um
hreyfingu til heilsubótar ’Félag eldri borgara íReykjavík og nágrenni
vill styðja þetta og
gengst fyrir fræðslu um
lífsstíl þar sem aukin
áhersla er lögð á líkams-
hreyfingu.‘
Páll Gíslason
Höfundur er læknir.
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið, Kringlunni 1, 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
TÓNLISTARSKÓLAR á fram-
haldsskólastigi, hvert stefnir?
Á Íslandi er öflugt tónlistarlíf og
sérlega á hátíðardögum minnast
ráðamenn þjóðarinnar oft á þetta
með stolt og velþóknun.
En ekki er allt sem sýnist, því
miður!
Tónlistarskólar á framhalds-
skólastigi hafa verið í slæmu
óvissuástandi í nokkuð langan
tíma. Eins og aðrir framhalds-
skólar ættu þeir að vera undir
rekstri ríkisins. En svo er því mið-
ur ekki. Sveitarfélögin hafa hingað
til styrkt sína tónlistarnema og
Reykjavíkurborg neitar sem er
skiljanlegt að borga fyrir tónlist-
arnema frá öðrum sveitarfélögum.
En eins og málin standa nú þá
neita sveitarfélögin að veita þenn-
an styrk lengur. Tónlistarnemar
sem búa ekki í Reykjavík eru því
úti í kuldanum nema þeir sem geta
stundað þetta dýra nám alveg á
eigin kostnað.
Þetta ófremdarástand er búið að
ríkja núna í langan tíma og ekki er
útlit fyrir því að málið fari í af-
greiðslu á þessu þingtímabili frek-
ar en síðustu tvö ár.
Getur menntamálaráðherra ekki
beitt sér fyrir afgreiðslu þessa
máls, helst fyrr en margir efnilegir
– en ekki efnaðir – nemendur gef-
ast upp á að stunda tónlistarnámið
sitt áfram? Hvar er þetta marg-
rómaða jafnrétti til náms?
Það er eitt að koma fram á hátíð-
arstundum í sínu fínasta pússi með
bros á vör og sætar ræður. En það
er annað að sinna menntamálum af
heilindum og dug, sérlega málum
sem eru komin í slíkar ógöngur
eins og rekstur tónlistarskóla á
framhaldsskólastigi.
ÚRSÚLA JÜNEMANN
grunnskólakennari.
Opið bréf til mennta-
málaráðherrans
Frá Úrsúlu Jünemann
grunnskólakennara
NÚ ÞEGAR ungir jafnt sem
minna ungir jafnaðarmenn huga
að því að velja sér formann fyrir
næstu formannskosningar skýrast
línur í framboðsmálum þeirra
tveggja frambjóðenda sem völ er
á.
Frambjóðendurnir
Frá því að Samfylkingin var stofn-
uð í maí árið 2000 hefur Össur
Skarphéðinsson veitt flokknum
forstöðu. Sex árum áður hafði lítt
þekktur þingmaður Kvennalistans
sáluga, Ingibjörg Sólrún Gísladótt-
ir, verið valinn til að vera borg-
arstjórnarefni Reykjavíkurlistans
– hún náði kjöri. Djarft var teflt
því Ingibjörg setti sig í bar-
áttusætið, það 8. Hún stóð og féll
með því hvort Reykjavíkurlistinn
næði meirihluta eða ekki.
Alþingiskosningar
Fyrir alþingiskosningarnar síðustu
brást Össur við mikilli undiröldu
meðal jafnaðarmanna og setti
Ingibjörgu í baráttusæti á fram-
boðslista til Alþingis. Skemmst er
frá því að segja að Ingibjörg náði
ekki að komast inn sem 11. þing-
maður Reykjavíkur norður og
missti þar af sæti til lítt þekkts
framsóknarmanns, Árna Magn-
ússonar (ath. ekki handritasafn-
arinn).
Fyrsti þingmaður Reykjavíkur
Allt tal um að góðan árangur Sam-
fylkingarinnar megi þakka kjör-
þokka Ingibjargar er úr lausu lofti
gripið. Það er ljóst að á þessum
tímapunkti var þjóðin ekki sama
sinnis og borgarbúar árin 1994,
1998 og 2002.
Fylgi fylgdi ekki
Raunin var sú að fylgi Samfylking-
arinnar jókst ekki að neinu marki
eftir að Ingibjörg kom til liðs við
framboðslista til alþingiskosninga.
Það fylgi sem mældist í skoð-
anakönnunum – áður en ákvörðun
Össurar að bjóða Ingibjörgu á
listann varð ljós – var nánast það
sama og Samfylkingin fékk í kosn-
ingunum. Ingibjörg hafði ekki það
til að bera sem þurfti til að fleyta
sér inn á þing. Raunin var sú að í
fyrsta sæti á sama lista í RN ýtti
Össur Skarphéðinsson Davíð
Oddssyni úr fyrsta þingsæti
Reykjavíkur (norður) og flokkur
sameinaðra jafnaðarmanna undir
forystu Össurar vann sögulegan
sigur.
Feilspor Ingibjargar
Það er því ljóst að Ingibjörg Sól-
rún Gísladóttir er ekki sá leiðtogi í
dag sem stuðningsmenn Samfylk-
ingarinnar treysta á til að veita
flokknum forstöðu. Ingibjörg hafði
tækifæri til að sækja fram á lands-
fundi í Hafnarfirði 2003 og hefja
nýtt tímabil í sögu sameinaðra
vinstrimanna. Hún hafði orðsporið,
kjörþokkann og stuðninginn. Hana
skorti kjark og þor til að fara fram
en hóf um leið kosningaslag fyrir
seinni tíma formannskosningarnar
sem nú eru að renna upp.
Össur öflugur foringi
Síðan Ingibjörg guggnaði á fram-
boði sínu til formanns Samfylking-
arinnar haustið 2003 hefur formað-
ur okkar, Össur Skarphéðinsson,
styrkst og eflst og sótt æ meiri
stuðning jafnt til landsbyggðar og
höfuðborgarsvæðis.
Hin hljóða krónprinsessa
Hljótt hefur verið um Ingibjörgu
Sólrúnu síðastliðin tvö ár en veik-
ar tilraunir hefur hún gert til að
vekja á sér athygli s.s. með starfi
sínu í framtíðarhópi Samfylkingar.
Ljóst er að vinsældir hennar og
það forskot er talið var að hún
hefði náð með góðum störfum fyrir
Reykjavíkurlistann er löngu dofn-
að. Hennar tími er ekki kominn.
Virðum starf Össurar
Frá stofnun Samfylkingar hefur
Össur Skarphéðinsson skilað
flokknum góðu starfi. Flokkurinn
er á fleygiferð inn í nýja framtíð
þar sem sterkur sameinaður
vinstri- og jafnaðarmannaflokkur
er meginstólpi á Alþingi Íslend-
inga. Össur hefur gert flokkinn að
því sem hann er. Skiptum ekki um
reiðtygi, hest og vagn í miðri á.
Kjósum áframhaldandi sterkan
jafnaðarmannaflokk.
Teflum fram til sigurs!
SIGURÐUR RÚNARSSON,
penni á pólitík.is og félagi í
Ungum jafnaðarmönnum
í Kópavogi.
Mávar eiga
ekki Viðey
Frá Sigurði Rúnarssyni