Morgunblaðið - 12.04.2005, Blaðsíða 31

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. APRÍL 2005 31
MINNINGAR
✝ Indíana DýrleifIngólfsdóttir
fæddist á Tjörn í Að-
aldal 24. nóvember
1915. Hún lést á
sjúkrahúsinu á Húsa-
vík 2. apríl síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Ingólfur
Indriðason, bóndi á
Tjörn og síðar á
Húsabakka í Aðaldal,
og kona hans, María
Bergvinsdóttir. Ind-
íana átti átta systkin.
Þau eru: Bergvin
Karl, f. 1912, d. 2004; Sigrún, f.
1918; Steingrímur, f. 1920; Helgi, f.
1923, d. 1993; drengur óskírður, f.
1924, dáinn sama ár; Elín Guðrún,
f. 1925; Jónína, f. 1927; og Anna
Þuríður, f. 1932.
Indíana giftist 10. ágúst 1935
Kjartani Stefánssyni, f. 24. febrúar
1909, d. 30. október 1968. Þau
eignuðust tvo drengi: Ásmund
Reyni, f. 14. nóvember 1935, og
Stefán Ingólf, f. 25. október 1936.
Ásmundur var kvæntur Ástu
Bergsdóttur, f. 5. jan-
úar 1941, en þau
skildu árið 2002. Börn
þeirra eru: Indíana
Margrét, f. 23. maí
1960, Eva Jónína, f.
15. desember 1961, og
Helgi, f. 24. ágúst
1964. Núverandi kona
Ásmundar er Vilborg
Guðrún Friðriksdótt-
ir, f. 4. október 1946.
Kona Stefáns var Guð-
munda Hanna Guðna-
dóttir, f. 31. mars
1944, d. 4. júlí 1997.
Börn þeirra eru Jóhanna Magnea,
f. 5. ágúst 1962, Valdís Lilja, f. 25.
október 1963, og Kjartan Smári, f.
20. október 1966. Fyrir hjónaband
eignaðist Stefán soninn Hörð Inga.
Móðir hans er Inga María Ingólfs-
dóttir, f. 1939. Árið 1985 fór Ind-
íana í sambúð með Sigfúsi Þór
Baldvinssyni á Húsavík og bjuggu
þau þar til ársins 1999 er Sigfús dó.
Indíana verður jarðsett á Ein-
arsstöðum í dag og hefst athöfnin
klukkan 14.
Elsku amma Inda. Ég fékk símtal
á laugardeginum og það var mamma
mín, hún sagði mér að amma Inda
væri dáin. Þá fór ég að hugsa um allt
það sem við höfðum gert saman.
Þegar ég var yngri þá kom ég mjög
oft hlaupandi úr skólanum til ykkar
afa Dodda í Litlahvamm 1. Þar beið
mín fullt eldhúsborð af kökum og
kræsingum, ég man hvað ég hlakk-
aði mikið til að koma til ykkar.
Við fórum að spila og spiluðum
alla daginn því það var alltaf svo
mikið stuð í okkur þegar við vorum
að spila að við gátum ekki hætt.
Við gerðum margt saman, fórum í
kaupfélagið að versla í matinn, fór-
um í bankann, fórum með afa Dodda
í berjamó og í fjöruna að tína skeljar
og margt fleira. Ég man hvað mér
fannst gaman að vera í heimsókn hjá
ykkur því við fundum okkur alltaf
eitthvað skemmtilegt að gera.
Þú hafðir mjög gaman af því að fá
gesti til þín, sérstaklega börn. Ég
man eftir því þegar ég var að passa
Tönju Mjöll og kom með hana í
heimsókn til þín, hvað þú dáðist að
bláu augunum hennar, þau væru svo
falleg. Það var alltaf svo gott að
koma í Litlahvamm 1, alltaf tekið vel
á móti manni og maður fór út með
bros á vör og fullt af fallegum minn-
ingum.
Þegar afi Doddi dó þá fluttist þú í
sveitina til Hönnu Möggu og fjöl-
skyldu. Þá sá ég þig ekki eins oft,
svo varstu orðin það veik að þú fórst
á sjúkrahúsið á Húsavík. Þangað
heimsótti ég þig oft og þú varst alltaf
brosandi þegar ég kom, en vissir
samt ekki alltaf hver ég var fyrr en
ég sagði þér það. Þá tókstu utan um
mig og kysstir mig, gafst mér
nammi og brostir. Svo spjölluðum
við saman um daginn og veginn og
alltaf varstu jafn kát og glöð.
Svo flutti ég suður í fyrra og þá
urðu heimsóknirnar ekki eins marg-
ar, en ég hugsaði til þín á hverjum
degi og bað fyrir þér.
Svo þegar ég kom í heimsókn til
Húsavíkur heimsótti ég þig en þá
spjallaðirðu ekki eins mikið við mig,
en dáðist að hárinu mínu, hvað það
væri sítt og fallegt.
Síðasta skiptið sem ég heimsótti
þig var um jólin síðustu. Þá komum
við Linda Rós systir mín til þín og ég
faðmaði þig fast að mér og sagði þér
hver ég væri og þú brostir eins og þú
varst vön að gera.
Núna ertu komin til afa Dodda og
ykkur líður örugglega mjög vel sam-
an, afi að leggja kapal og þú að
prjóna býst ég við.
Elsku amma Inda, allar þessar
minningar og miklu fleiri geymi ég
hjá mér, við eigum svo eftir að hitt-
ast síðar.
Er sit ég ein með sjálfri mér
og syrgi það sem miður fer
þá er gott að vita að alltaf er
hérna innra með mér mynd af þér.
Þessi mynd sem ég í brjósti ber
hún er birtan sem þú gefur mér,
þegar hugur minn á flugi fer
þá ég finn að ég á skjól hjá þér.
Leiðin til þín er löng eins og tíminn
sem líður um hugann og kveður og fer.
En ég veit að þú vakir,
ég vil vera þér hjá,
já, ég veit að þú vakir,
von mín og þrá.
Ég vil hafa þig hjá mér,
finna hjarta þitt slá.
Já, ég veit að þú vakir,
von mín og þrá.
Og úr mínum huga myrkrið flýr
þegar myndin þín þar verður skýr
og ég finn að hjá þér birtan býr
þegar brosir til mín dagur nýr.
Þessi mynd sem ég í brjósti ber
hún er birtan sem þú gefur mér,
þegar hugur minn á flugi fer
þá ég finn að ég á skjól hjá þér.
(Kristján Hreinsson.)
Þín
Ása Birna.
Elskuleg systir mín er látin. Inda
eins og hún var kölluð hefði orðið 90
ára í nóvember næstkomandi. Þrátt
fyrir að talsverður aldursmunur
væri á milli okkar vorum við mjög
samrýndar og miklar vinkonur.
Þegar ég var barn og unglingur
var Inda flutt að heiman og bjó í
næstu sveit við foreldra okkar. Ég
dvaldi oft hjá henni og þá kenndi
hún mér að sauma, hekla og prjóna.
Hún var mikil handavinnukona og
hefur enginn kennt mér eins mikið
og hún.
Inda var mjög vandvirk og eftir
hana liggur mikið af fallegri handa-
vinnu, hvort sem það voru heklaðir
dúkar og gardínur, útprjónaðar
peysur eða alls kyns fatnaður sem
hún prjónaði í prjónavél. Hún fór
sérlega vel með alla hluti og lagði sig
fram um að allt væri strokið og slétt.
Eftir að ég flutti suður var alltaf
mikil tilhlökkun að fara norður og
vera í nokkra daga hjá Indu. Hún
tók vel á móti öllum og það geislaði
af henni hlýjan. Hún var mikil hús-
móðir og hafði einstaka hæfileika í
að töfra fram veislumat og gera mik-
ið og gott úr litlu. Alltaf var nóg til af
bakkelsi með kaffinu og hún passaði
vel að allir fengju nóg.
Inda var alltaf svo elskuleg, glöð
og jákvæð.
Elsku Stebbi, Ásmundur og fjöl-
skyldur, innilegustu samúðarkveðj-
ur til ykkar allra.
Guð blessi minningu Indíönu D.
Ingólfsdóttur.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Þuríður Ingólfsdóttir.
Hátt uppi á heiðum
hvítir fuglar vaka.
Vængjunum stóru
veifa þeir og blaka.
Það eru álftir,
– álftirnar sem kvaka.
Margs er að minnast.
Margt er enn á seyði.
Bleikur er varpinn,
– bærinn minn í eyði.
Syngja þó ennþá
svanir fram á heiði.
(Jóhannes úr Kötlum.)
Nú er hún Inda frænka okkar bú-
in að kveðja, eða Inda amma eins og
börnin okkar kölluðu hana. Hún
hefði orðið 90 ára hinn 24. nóvember.
Margs er að minnast, hún er búin
að vera okkur mjög kær og innan
handar gegnum árin. Þegar við vor-
um börn í Húsabakka kom hún oft í
heimsókn og hjálpaði til. Við fórum
upp í núp í berjamó, út á tún með
hrífu, niður að fljóti, oft var spilað og
margt fleira var gert, bæði fyrr og
síðar. Alltaf var komið við hjá Indu,
bæði þegar hún bjó á Akureyri og
enn þá oftar þegar hún bjó á Húsa-
vík, og þau elstu muna líka eftir þeg-
ar hún bjó í Holti. Nóg var alltaf af
kræsingum, hvort sem það voru
pönnukökur, hræringur og ber eða
hangikjöt, svo eitthvað sé nefnt, nóg
af öllu og allt jafn gott.
Marga sokkana og vettlingana
fengum við, því hún var síprjónandi,
bæði á prjónavél og í höndunum.
Hún hafði yndi af harmonikutónlist
og gaman fannst henni að dansa,
sum okkar fóru með henni á gömlu
dansana. Ævinlega var hún kát og
hress, alltaf brosandi og glöð.
Já, það væri hægt að telja upp
ótalmargt meira, en við geymum það
í hjörtum okkar. Við viljum þakka
elsku Indu okkar fyrir allt sem hún
hefur gert fyrir okkur og með okkur.
Minningin lifir um góða konu. Megi
hún hvíla í guðs friði.
Við sendum Ása, Stebba og öllum
ættingjum innilegustu samúðar-
kveðjur okkar.
Ingólfur, Kristjana, Anna
María, Hallgrímur, Bergsteinn,
Árni Garðar og fjölskyldur
frá Húsabakka.
INDÍANA DÝRLEIF
INGÓLFSDÓTTIR
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
Ástkær eiginmaður, faðir okkar, tengdafaðir
og afi,
GEIR BJÖRGVINSSON
bifreiðastjóri,
lést á líknardeild Landspítalans miðvikudaginn
6. apríl sl.
Útför hefur farið fram í kyrrþey.
Helga Ásmundsdóttir,
Katrín Inga Geirsdóttir, Magnús Arngrímsson,
Björg Helga Geirsdóttir, Brynjar Jónsson,
Sóley Ósk Geirsdóttir, Kristján Örn Kristjánsson,
Sonja Iðunn Geirsdóttir, Haraldur Sveinsson
og barnabörn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
KRISTÍN ANDREA SÆBY
FRIÐRIKSDÓTTIR,
andaðist á Hrafnistu, Reykjavík, fimmtudaginn
7. apríl.
Útför hennar fer fram frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 14. apríl kl. 13.00.
Oddný Helgadóttir, Kristján Sigurðsson,
Erla Helgadóttir, Haraldur Eyjólfsson
og aðrir aðstandendur.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma, langamma og langalang-
amma,
JÓHANNA LOFTSDÓTTIR,
Hjallabraut 33,
Hafnarfirði,
lést á heimili sínu laugardaginn 9. apríl.
Lárus Gamalíelsson,
börn, tengdabörn og ömmubörn.
Elskulegur eiginmaður minn,
JÓHANN FRIÐJÓNSSON
arkitekt,
lést á heimili sínu, Hesthömrum 10, Reykjavík,
föstudaginn 8. apríl.
Fyrir mína hönd og barna hans,
Sigrún Þorleifsdóttir.
Ástkær eiginkona mín, dóttir, móðir og amma,
SIGRÚN HULDA JÓNSDÓTTIR,
Reynihvammi 33,
Kópavogi,
lést á Landspítalanum háskólasjúkrahúsi
laugardaginn 9. apríl.
Jarðarför auglýst síðar.
Bjarni Björnsson,
Guðrún Helga Karlsdóttir,
Guðrún H. Jóhannsdóttir, Arnar Guðmundsson,
Berglind Jóhannsdóttir, Hreinn Sigurðsson,
Einar Hrafn Jóhannsson, Sólveig Guðfinnsdóttir
og barnabörn.
Ástkær sonur okkar,
DAGUR HALLDÓRSSON,
Ljósheimum 22,
Reykjavík,
lést föstudaginn 1. apríl sl.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Hugheilar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug.
Sérstakar þakkir til sr. Þórs Haukssonar og Frímanns Andréssonar.
Guð blessi ykkur öll.
Sigríður Sigurgeirsdóttir,
Halldór Valdemarsson.