Morgunblaðið - 24.11.2005, Síða 40

40 FIMMTUDAGUR 24. NÓVEMBER 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Björn Kjartans-son fæddist á
Ási í Reykjavík 3.
desember 1935.
Hann lést 15. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Kjartan Þorkelsson
frá Ártúni á Kjalar-
nesi, f. 19. nóvember
1892, d. 8 september
1988, og Ása María
Björnsdóttir frá Vík
í Héðinsfirði, f. 30.
september 1910, d.
2. júní 1956. Systk-
ini Björns eru Guðrún, f. 10. maí
1938, Þorkell, f. 16. febrúar 1940,
Anna Lilja og Ásmundur, f. 17.
febrúar 1943, Ragnheiður, f. 24.
nóvember 1944, Halldór, f. 31.
janúar 1947, d. 4. nóvember 2001,
og Svanborg, f. 29. desember
1949. Björn á eina hálfsystur,
Kristínu, f. 17. september 1925.
Fyrri eiginkonu sinni, Sigfríði
Jónu Hallgrímsdóttur, f. 2. febr-
úar 1940, kvæntist Björn 8. sept-
ember 1962. Börn þeirra eru: 1)
Hallgrímur Þór, f. 6. apríl 1962,
kvæntur Herdísi Tómasdóttur, f.
21. september 1967. Synir þeirra
eru a) Hreiðar Ingi, f. 30. desem-
ber 1996, og b) Halldór Örn, f. 7.
apríl 2000. 2) Ása María Björns-
dóttir Togola, f. 25. maí 1963.
Fyrri eiginmaður Ásu var Guð-
steinn Stefán Þorláksson, f. 17.
desember 1962. Dóttir þeirra er
Íris Ósk, f. 3. maí 1982. Seinni eig-
inmaður Ásu er David Togola. 3)
Kjartan, f. 17. janúar 1965. Kjart-
an á tvær dætur. Sambýliskona
hans var María Óskarsdóttir.
Dóttir þeirra er Linda Dögg, f. 13.
febrúar 1990.
Seinni barnsmóð-
ir Kjartans er Karit-
as Jónsdóttir. Dóttir
þeirra er Kristborg
María, f. 5. ágúst
1995.
Seinni eiginkonu
sinni, Svölu Árna-
dóttur, f. 1. desem-
ber 1939, kvæntist
Björn 9. október
1971. Synir Svölu
eru: 1) Kristinn
Hannesson, f. 29.
janúar 1957, kvænt-
ur Dagnýju Sæ-
björgu Finnsdóttur, f. 7. febrúar
1958. Börn þeirra eru a) Finnur
Yngvi, f. 28. febrúar 1979. Unn-
usta hans er Sigríður María Ró-
bertsdóttir, f. 26. október 1982, b)
Guðný, f. 25. júlí 1981, gift Guð-
mundi Friðriki Eggertssyni, f. 22.
júlí 1975. Sonur þeirra er Kristinn
Dagur, f. 27. desember 2004. 2)
Ólafur Aðalsteinn Hannesson, f.
29. maí 1959. Sambýliskona hans
er Halldóra Árnadóttir, f. 13.
mars 1962. Sonur þeirra er Bjarki
Snær, f. 3. febrúar 1996. Dóttir
Halldóru er Unnur Margrét Arn-
ardóttir, f. 14. október 1983.
Björn fæddist á Ási í Reykjavík
en fluttist þaðan með foreldrum
sínum í Hraungerðishrepp í Flóa
þar sem faðir hans reisti nýbýlið
Kjartansstaði. Þar ólst hann upp
til 15 ára aldurs. Þaðan fluttist
fjölskyldan að Birnhöfða í Innri-
Akraneshreppi.
Árið 1970 keyptu Björn og
Svala jörðina Fitjakot á Kjalar-
nesi og hafa búið þar síðan.
Útför Björns verður gerð frá
Grafarvogskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
Björn Kjartansson, vinur okkar
hjóna í hartnær 40 ár, hefur háð sína
síðustu baráttu við illvígan sjúkdóm
og lotið í lægra haldi. Það var ekki í
hans anda að bíða lægri hlut, en nú
var kominn ofjarl hans sem enginn
hefur sigrað.
Jafn elskuleg hjón og Bjössi og
Svala hafa verið í gegnum tíðina eru
vandfundin og allar þær góðu stundir
sem við höfum átt með þeim jafnt inn-
anlands sem utan verða seint full-
þakkaðar.
Nú er blessaður vinurinn horfinn
okkur og skarð hans fylla aðeins ljúf-
ar minningar um mann sem var okkur
eftirlifandi bæði gleðigjafi og sannur
vinur.
Þessu línum fylgja samúðarkveðj-
ur til Svölu okkar og annarra að-
standenda.
Ólafur Tr. Ólafsson og
Svanhildur Jóhannesdóttir.
Björn fæddist að Ási í Reykjavík en
fluttist þaðan með foreldrum sínum í
Hraungerðishrepp í Flóa þar sem
faðir hans reisti nýbýlið Kjartans-
staði. Þar ólst hann upp til 15 ára ald-
urs. Þaðan fluttist fjölskyldan að
Birnhöfða í Innri Akraneshreppi.
Björn byrjaði strax að vinna og var
vinnumaður á nokkrum bæjum í ná-
grenninu. Hann fékk snemma áhuga
á vinnuvélum og var ekki nema 16 ára
þegar hann byrjaði að vinna á jarð-
ýtu. Seinna vann hann sem rútu- og
mjólkurbílstjóri en 1961 hóf hann
vöruflutninga á Akranes og síðar
einnig til Vestfjarða.
Árið 1971 stofnaði Björn ásamt vini
sínum Gylfa Grímssyni jarðvinnufyr-
irtækið Björn & Gylfi s/f. Eftir að
Gylfi féll frá eignaðist Ásmundur
bróðir Björns hluta í fyrirtækinu. Frá
1982 hafa þau hjónin Björn og Svala
átt og rekið fyrirtækið ein.
Helstu áhugamál Björns voru að
tefla og spila bridge sem hann reynd-
ar kenndi áhugasömum Mosfelling-
um nokkra vetur. Taflmennskuna
stundaði Björn með nokkrum góðum
vinum úr Kjósinni. Sá félagsskapur
hefur alla tíð verið mjög samrýndur
og var það Birni mjög mikils virði að
hitta þessa góðu vini sína.
Björn hafði einnig gaman af ferða-
lögum og fóru þau hjónin víða, bæði
innanlands og utan, meðal annars
nánast árlega til Kanaríeyja. Í þeim
ferðum eignuðust þau stóran hóp
góðra ferðafélaga og vina.
Með systkinum Svölu ferðuðust
þau mikið innanlands og fóru á hverju
ári saman í eina vikuferð.
Fjölskyldan var Birni mikils virði
og leið honum aldrei betur en ef börn-
in, afabörnin og langafabarnið voru
nálægt.
Árið 1970 keyptu Björn og Svala
jörðina Fitjakot á Kjalarnesi og fluttu
þangað í nóvember 1971. Þar hafa þau
búið síðan og unað hag sínum vel.
Kristinn Hannesson.
Elsku Bjössi afi, það er erfitt að
kveðja svona snemma. Þið amma tók-
uð okkur mæðgurnar inn í fjölskyld-
una af einstakri ást og umhyggju,
aðra sem tengdadóttur og hina sem
barnabarn, og fyrir það verður seint
fullþakkað. Við erum svo lánsamar að
eiga um þig kærar minningar, ára-
mótabrennurnar, veislurnar fínu og
auðvitað árin tvö sem við bjuggum hjá
ykkur. Það var enginn staður betri
fyrir sex ára barn að sofa á en í fang-
inu þínu fyrir framan sjónvarpið.
Nú ríkir kyrrð í djúpum dal,
þótt duni foss í gljúfrasal.
Í hreiðrum fuglar hvíla rótt,
þeir hafa boðið góða nótt.
(Magnús Gíslason.)
Nú vitum við að þér líður aftur vel
eftir þessi erfiðu veikindi. Guð blessi
þig og minningu þína.
Halldóra og Unnur Margrét.
Elsku afi. Núna ertu farinn á betri
stað þar sem þú getur baðað þig í sól,
teflt og spilað brigde að vild.
Ég á svo margar góðar minningar
um þig. Alveg frá því ég man eftir mér
fyrst og til þessa dags hef ég alltaf lit-
ið upp til þín fyrir dugnað þinn og
kraft. Það var alltaf svo gott að vera í
návist þinni, þú varst ýmist að segja
manni skondnar sögur við eldhús-
borðið eða með annað augað opið yfir
fréttunum. Alltaf þegar ég hugsa til
þín rifjast upp gleðitímar og hlátur.
Afi, mér þykir svo vænt um þig og
ég sakna þín svo mikið. Ég er mjög
þakklát fyrir að hafa fengið að vera
með þér síðustu dagana. Það var
ávallt bjart í kringum þig og stutt í
grínið þó svo að þú hafir verið orðinn
svona veikur. Síðasta stund okkar
fjölskyldunnar með þér er mér ótrú-
lega dýrmæt. Þú sýndir mikið hug-
rekki og sálarstyrk alveg fram að síð-
ustu stundu.
Ég er mjög þakklát fyrir að þú haf-
ir fengið að kynnast sólargeislanum
okkar Gumma. Ég sá það í augunum
þínum hvað þú varst stoltur að vera
orðinn langafi og hversu vænt þér
þótti um hann. Hann á eftir að heyra
margar skemmtilegar sögur um lang-
afa sinn. Og ég er svo ánægð með að
þú varst með okkur Gumma á brúð-
kaupsdaginn okkar. Þetta var yndis-
legur dagur í faðmi fjölskyldu og vina.
Afi minn. Þú tókst þátt í tveimur
stærstu dögum lífs míns, þegar Krist-
inn Dagur fæddist og þegar ég gifti
mig. Fyrir það verð ég ætíð þakklát.
Mynd mín af þér er við endann á
borðstofuborðinu segjandi okkur öll-
um skemmtilegar sögur. Þú munt
alltaf eiga stað í hjarta mínu og ég
mun varðveita þær minningar sem ég
á um þig.
Elsku amma. Þú ert búin að vera
svo sterk í þessu ferli. Þó svo að afi sé
farinn mun hann fylgja þér hvert sem
þú ferð.
Mundu að okkur þykir mjög vænt
um þig og við erum alltaf til staðar.
Guðný, Guðmundur og
Kristinn Dagur.
Björn mágur minn er látinn, hann
lést hinn 12. nóvember síðastliðinn
eftir erfið veikindi.
Við hjónin kynntumst Birni sum-
arið 1967 er við komum heim frá Dan-
mörku og fluttum inn til þeirra Svölu
systur minnar og Bjössa, en þau
höfðu skömmu áður hafið sambúð. Á
þessum árum stundaði Bjössi vöru-
flutninga vestur á firði, Ísafjörð og
Súgandafjörð, var það ekki heiglum
hent að aka þessar leiðir á þessum ár-
um, vegir, næstum vegleysur, erfiðir,
vondir, brattir og oft og tíðum ófærir
vegna drullusvaða eða snjóa. Þetta
létu þessar hetjur sig hafa, óku dag og
nótt til að nýta þann stutta tíma sem
vegir voru færir.
Þetta sumar fékk Bjössi mig til að
fara eina ferð með sér vestur því hann
hafði fengið stóran flutning og varð að
tjalda öllu sem til var, gamli trukkur-
inn hans var dreginn í gang, og ég sett-
ur undir stýri. Síðan voru báðir bílar
fermdir og lagt af stað vestur. Við
höfðum ákveðið að taka konurnar okk-
ar með, ég hélt að þetta yrði þægileg
og skemmtileg ferð, en það var öðru
nær því þarna fengum við að sjá og
reyna það sem Bjössi gerði alla daga,
bilanir, festur, lítill svefn og sama og
ekkert að borða, þessi ferð tók okkur
36 tíma vestur og 14 tíma heim. Þessu
gleymum við aldrei og oft henti Bjössi
gaman að þessari ferð okkar.
Árið 1969 keypti Bjössi traktors-
gröfu og hætti vöruflutningum. 1970
keyptu þau jörðina Fitjakot á Kjal-
arnesi og 1971 stofnar hann, ásamt
vini sínum, Gylfa Grímssyni, fyrir-
tækið Björn og Gylfi vinnuvélar ehf.
sem hann rak fram til þessa dags.
Bjössi var ákaflega vinnusamur og
mátti helst ekki missa dag úr, hann
var laginn vélamaður og fór vel með
tækin, einnig var hann ótrúlega lunk-
inn í viðgerðum, setti sig inn í virkni
tækja og hugsaði vel um þau.
Eftir langan vinnudag fannst hon-
um best að slappa af yfir skák eða
spilum, var hann snjall spilamaður, í
þeim hópi eignaðist hann marga og
góða vini.
Þegar Svala og Bjössi tóku sér frí
fóru þau til Kanarí, þar sem þau hlóðu
batteríin fyrir átökin sem biðu þegar
heim kæmi.
Frá mörgu væri hægt að segja eins
og systkinaferðum, matar- og jóla-
boðum í Fitjakoti og veiðitúrum en
það geymum við í minningu um góðan
dreng.
Kæri vinur, söknuðurinn er sár en
smátt og smátt víkur sársaukinn fyrir
minningu um góðan og tryggan vin.
Elsku Svala mín, við hjónin ásamt
fjölskyldu okkar sendum þér og börn-
um ykkar okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Ingólfur og Kristjana.
Víkingurinn er fallinn. Eftir harða
BJÖRN
KJARTANSSON
Móðir mín,
SIGRÍÐUR ÞÓRÐARDÓTTIR,
Tryggvagötu 30,
Selfossi,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Suðurlands mánu-
daginn 21. nóvember.
Hafsteinn Kristjánsson.
Okkar ástkæri,
AXEL KONRÁÐSSON,
Hrafnistu,
áður Jöldugróf 24,
andaðist laugardaginn 19. nóvember.
Útför hans verður gerð frá Dómkirkjunni mánu-
daginn 28. nóvember kl. 11.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Kristín Í. Benediktsdóttir
og fjölskylda.
Í kosningunum 1978
höfðum við alþýðu-
bandalagsmenn fengið 14 þingmenn
og hlutum því að verða aðilar að rík-
isstjórn. Enda myndaði Lúðvík Jós-
epsson formaður Alþýðubandalags-
ins ríkisstjórnina en Ólafur
Jóhannesson formaður Framsóknar-
flokksins varð samt forsætisráðherra.
Kalda stríðið var enn á sínum stað.
Allt árið höfðu staðið átök milli rík-
isstjórnarinnar fráfarandi og verka-
lýðshreyfingarinnar. Við lofuðum
samningunum í gildi og tókst að
standa við það. Allt í einu er undirrit-
aður kominn inn í stjórnarráðið; hafði
eiginlega aldrei komið þar áður.
Ráðuneytisstjórinn í viðskiptaráðu-
neytinu var fjarri í viðskiptasamning-
um í austurvegi; hann gerði tugi,
kannski hundruð slíkra samninga.
Ráðuneytisstjórinn var Þórhallur Ás-
geirsson. Þegar hann frétti, mig
minnir til Póllands, hver væri að setj-
ast í ráðherrastólinn í viðskiptaráðu-
neytinu ákvað hann að flýta för sinni
til Íslands. Hann kom heim, sá þenn-
an síðhærða mjóa unga mann að vest-
an og við sigruðum eiginlega hvor
annan. Urðum vinir. Nú kveð ég hann
og þakka samfylgdina. Þórhallur Ás-
geirsson varð fyrsti ráðuneytisstjóri
minn – þeir urðu fimm. Þórhallur var
fágætur maður, vandaður embættis-
maður, skemmtilegur í samveru með
glöggar skoðanir á öllu. Ég hafði
reyndar afdráttarlausar skoðanir
líka; nestaður málefnasamningi
stjórnarflokkanna og pólitík Alþýðu-
bandalagsins þarna haustið 1978.
„Röð efnahagsráðstafana eftir helgi“
stóð á forsíðu Þjóðviljans þegar rík-
isstjórnin kom til starfa. Í þeirri röð
og í því er síðar varð í vinstri stjórn-
inni var margt á annan veg en Þór-
hallur hefði getað hugsað sér. Þar
stóð til dæmis í málefnasamningnum
að leggja ætti aðlögunargjald á inn-
fluttar iðnaðarvörur þrátt fyrir
EFTA samninginn. Það leist Þórhalli
ekki á og við því var ekki að búast. Við
töluðum um málið og urðum ekki
sammála; aðlögunargjald var engu að
síður lagt á innfluttar iðnaðarvörur
eftir glæsilega för skörungsins Inga
R. Helgasonar til höfuðborga EFTA
ríkjanna sem samþykktu aðlögunar-
gjaldið. Meðan það var í bígerð fór
Þórhallur vinur minn í orlof í fáaeina
ÞÓRHALLUR
ÁSGEIRSSON
✝ Þórhallur Ás-geirsson, fv.
ráðuneytisstjóri,
fæddist í Laufási í
Reykjavík 1. janúar
1919. Hann andaðist
á Droplaugarstöð-
um laugardaginn
12. nóvember síðast-
liðinn og var útför
hans gerð frá Nes-
kirkju 23. nóvem-
ber.
daga, en hann átti þá
inni orlof svo enst hefði
til langrar fjarveru.
Hann vissi hvert ég
ætlaði en bað orlofs um
að fá að vera fjarri á
meðan. Það var veitt;
við brostum báðir.
Þrátt fyrir þennan
skoðanaágreining og
reyndar um fleiri mál
héldum við þétt saman
þennan tíma sem ég
var í viðskiptaráðu-
neytinu.
Ég tel mig hafa verið
heppinn að byrja minn ráðherraferil
með Þórhalli; meðan ég vann hjá Þór-
halli, sagði ég stundum og segi enn, í
gamni og alvöru. Hjá honum lærðist
margt sem kom sér vel í störfum mín-
um, einnig nú er ég starfa á Hafn-
arslóð. Ég hef alltaf haft grun um
reyndar að Þórhallur hafi litið á það
sem verkefni sitt að kenna þessum
unga manni eitt og annað. Mér fannst
gott líka að geta fært honum rökin
fyrir okkar stefnu í löngum en gjör-
samlega reiðilausum rökræðum.
Þannig held ég að við höfum lært dá-
lítið hvor á annan og hvor af öðrum.
Ekki er langt síðan sænskur emb-
ættismaður spurði mig um Þórhall;
hann minntist Þórhalls frá viðskipta-
stjórafundunum norrænu – ætti
kannski að taka þá upp aftur? Þar var
Þórhallur áratugum saman við góðan
orðstír. Þórhallur gerði eins og í upp-
hafi var nefnt viðskiptasamninga við
Austur- Evrópuríki í tugavís. Þeir
samningar voru ekki fundnir upp af
mér eða mínum pólitísku samherjum
heldur var samstaða um þá á Íslandi.
Þórhallur kenndi mér á þau samtöl og
honum fannst ég stundum fara óþarf-
lega gassalega í orði í ræðum mínum
og greinum andspænis þeim ríkjum
sem við vorum að skipta við í Austur-
Evrópu. Þegar stjórnin var mynduð
haustið 1978, 1. september, voru þeir
einmitt í heimsókn leiðtogar tékkó-
slóvakísku stjórnarandstöðunnar,
Goldstücker og Heijzlar til að minn-
ast ofbeldisins sovésku bryndrekanna
gegn lýðræðinu í Prag 10 árum fyrr.
Þau mál ræddum við líka oft við Þór-
hallur.
Ég vil nú að leiðarlokum þakka fyr-
ir þennan tíma sem við Þórhallur átt-
um saman; hann varð mér lærdóms-
ríkur. Þessi fáu orð eiga að tjá það
þakklæti um leið og ég færi eftirlif-
andi eiginkonu hans og börnum og að-
standendum öllum samúðarkveðjur.
Þórhallur Ásgeirsson var vandaður
embættismaður sem kunni að taka
öllu því sem að höndum bar; líka ráð-
herrum sem hann átti ekki beint von
á.
Hann hafði lag á að breyta vanda í
vináttu.
Það er ekki öllum gefið.
Svavar Gestsson.