Morgunblaðið - 18.12.2005, Blaðsíða 53

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 18. DESEMBER 2005 53
MINNINGAR
Megi algóður Guð styrkja ykkur á
vegferð lífs framtíðarspora, sem og
allra sem að Skarphéðni Rúnari
stóðu.
Þar gekk góður drengur sinn veg
til framtíðar, en þeirri vegferð lokið
er.
Blessuð sé minning glettins og
gáskafulls gleðigjafa.
Sigurður Blöndal.
Hvers vegna er leiknum lokið?
Ég leita en finn ekki svar.
Ég finn hjá mér þörf að þakka
þetta sem eitt sinn var.
(Starri í Garði.)
Það er undarleg staðreynd að einn
úr gamla vinahópnum sé horfinn á
braut. Vinur frá unglingsárunum sem
átti svo stóran þátt í lífi okkar á þeim
tíma. Við minnumst alls þess
skemmtilega sem við brölluðum sam-
an: fjörið í frystihúsinu á Þingeyri yf-
ir sumartímann þegar við vorum þar
öll í vinnu ásamt fullt af öðru ungu og
skemmtilegu fólki, ballferðirnar
hingað og þangað um Vestfirðina,
verslunarmannahelgarreisur í ýmsar
áttir – svona gætum við lengi talið.
Rúnar alltaf kátur og glaður, hrókur
alls fagnaðar. Aldrei lognmolla í
kringum hann. Við minnumst Rúnars
í gleði og geymum góðu minningarn-
ar í hjörtunum okkar.
Fjölskyldu hans og öðrum ástvin-
um sendum við okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Anna Lilja og Þórdís.
Með nokkrum orðum langar mig
að minnast Skarphéðins Rúnars
Grétarssonar sem lést hinn 30. nóv-
ember sl.
Í byrjun desember þegar dagsbirt-
an er þverrandi og jólaljósunum fer
fjölgandi dag frá degi barst sú sorg-
arfregn að Skarphéðinn Rúnar væri
dáinn.
Tíminn stoppaði og allt í einu
skiptu jólaljós og dagsbirta engu
máli, nei það getur ekki verið satt. En
því miður, enn einu sinni gerist það að
ungur maður hverfur á braut í blóma
lífsins.
Fyrstu kynni mín af Rúnari voru í
Reykjanesi á uppvaxtarárum hans.
Þar var þá mikið af börnum og ung-
lingum og vinahópurinn stór. Heima-
börnin voru heimagangar hvert hjá
öðru og deildu sorgum og gleði.
Reyndar var á þeim árum yfirleitt
gleðin í fyrirrúmi.
Þar var alltaf nóg um að vera í leik
og starfi. Rúnar var mikið fyrir
íþróttir og gat endalaust hlaupið,
sparkað bolta, synt og ærslast með
hinum krökkunum. Hann féll vel í
hópinn og þótti það hinn mesti fengur
að fá hann á staðinn.
En bernsku- og unglingsárin taka
enda og heimabarnahópurinn dreifð-
ist hingað og þangað. Fullorðinsárin
taka við og sambandið við þennan eða
hinn verður mismikið eftir búsetu og
vinnu. Skyndilega er klippt á einn
strenginn og einn úr hópnum er horf-
inn á braut. Eftir sitjum við samferð-
arfólkið í þögn og þögulli sorg.
Elsku Skarphéðinn Rúnar! Við
minningarathöfnina þína og útförina
frá Þingeyrarkirkju, hinn 10. des. sl.
sást vel hve vinamargur þú varst,
sorgin í kirkjunni einlæg en líka var
þar mikill friður, friður guðs sem þar
tók á móti einu barna sinna.
Elsku Rúnar, að lokum viljum við
Hveravíkurbúarnir þakka þér sam-
fylgdina og biðjum góðan guð að vera
með þér.
Elsku Sigga, Skarpi, Konráð Ari
og aðrir aðstandendur: Góður guð
gefi ykkur styrk í sárri sorg.
Margrét Karlsdóttir.
Elsku Stína mín. Ég veit að þér
hefur verið tekið fagnandi í himna-
ríki, og þú ert umvafin elsku og
hlýju.
Ég vona innilega að nú líði þér
vel. Þú varst alveg einstök kona,
yndislega skemmtileg og með stórt
hjarta.
Hugur þinn var stór og magnaður
og flutti þig á ævintýralega staði.
Blíð varstu og örlát, og glæsileg í
alla staði – alltaf svo „lekker“. En
KRISTÍN
JÓHANNESDÓTTIR
✝ Kristín Jóhann-esdóttir fæddist
á Svínhóli í Miðdöl-
um í Dalasýslu 11.
mars 1927. Hún
andaðist á hjúkrun-
arheimilinu Selja-
hlíð í Reykjavík 5.
desember síðastlið-
inn og var útför
hennar gerð frá
Seljakirkju í
Reykjavík 12. des-
ember.
mig langaði bara að
þakka þér fyrir sam-
ferðina, elsku Stína
mín.
Ég er þakklát fyrir
að þú varst partur af
lífi mínu.
Minning þín mun
lifa með mér í hjarta
mínu.
Ég kveð þig, mín
kæra, með fallegri
bæn sem amma Ragna
kenndi mér þegar ég
var lítil stúlka:
Nú legg ég augun aftur,
ó, Guð, þinn náðarkraftur
mín veri vörn í nótt.
Æ, virzt mig að þér taka,
mér yfir láttu vaka
þinn engil svo ég sofi rótt.
(Þýð. S. Egilsson.)
Megi góður Guð geyma þig, elsku
Stína mín.
Þín
Edda Birgisdóttir.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug
við andlát og útför ástkærs föður okkar, tengda-
föður, afa, langafa og langalangafa,
PÁLS ÞÓRIS ÓLAFSSONAR,
Hrafnistu, Hafnarfirði,
áður til heimilis í Jökulgrunni 17,
Reykjavík.
Við viljum sérstaklega þakka starfsfólki á deild 3B
á Hrafnistu fyrir yndislega umönnun.
Guð blessi ykkur öll.
Ólafur Pálsson,
Guðríður Pálsdóttir, Viktor S. Guðbjörnsson,
Elínborg S. Pálsdóttir, Guðmundur Einarsson,
Sigurður S. Pálsson, Kristín A. Jóhannesdóttir,
Páll Þ. Pálsson, Anna S. Agnarsdóttir,
Margrét Pálsdóttir, Jónas Bjarnason
og aðrir aðstandendur.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HERMANN GUÐMUNDSSON
símstöðvarstjóri
frá Súgandafirði,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 20. desember kl. 13.00.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim, sem vilja
minnast hans, er bent á líknarstofnanir.
Sólrún Hermannsdóttir,
Herdís Jóna Hermannsdóttir, Gísli Vilhjálmur Jónsson,
Guðmundur Óskar Hermannsson, Bryndís Einarsdóttir,
Halldór Karl Hermannsson,
Hlöðver Kjartansson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Hugheilar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og útför
eiginmanns míns, föður okkar, tengdaföður, afa
og langafa,
ÓSKARS GEIRSSONAR
frá Hallanda,
Miðengi 12,
Selfossi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnunar Suðurlands, Selfossi,
fyrir einstaka umönnun og hlýju.
Sigríður Ólafsdóttir,
Hreggviður Óskarsson, Hafdís Halldórsdóttir,
Ólafur Gunnar Óskarsson, Sigríður Jónsdóttir,
Fjóla Margrét Óskarsdóttir, Søren Nagel,
Óskar Þór Óskarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
GUÐRÚN ÓLAFSDÓTTIR,
Dalalandi 6,
Reykjavík,
sem lést miðvikudaginn 30. nóvember, verður
jarðsungin frá Kirkju Óháða safnaðarins mánu-
daginn 19. desember kl. 13.00.
Þórunn Jónsdóttir,
Ólafur Ingi Friðriksson, Helga Erla Gunnarsdóttir,
Halldóra Kristín Friðriksdóttir, Arnór Guðbjartsson,
Friðleifur Ingvar Friðriksson, Hrönn Friðgeirsdóttir,
Axel Þórir Friðriksson, Kristín Finnbogadóttir,
Friðrik Gunnar Friðriksson, Anna María Gunnarsdóttir,
Ólöf Jóna Friðriksdóttir, Guðni Þór Jónsson,
Árni Friðriksson, Þóra Brynja Böðvarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn og faðir,
HREINN ELÍASSON
listmálari,
Jörundarholti 108,
Akranesi,
sem lést á Sjúkrahúsi Akraness fimmtudaginn
15. desember, verður jarðsunginn frá Akranes-
kirkju miðvikudaginn 28. desember og hefst
athöfnin kl. 14.00.
Rut Sigurmonsdóttir og börn.
Mig langar með
nokkrum orðum að
minnast Einars Th.
Magnússonar og
þakka samfylgdina
með honum í starfi KFUM og
KFUK og Kristniboðssambandsins
á liðnum áratugum, en þeir urðu
nokkrir þrátt fyrir aldursmun.
Með orðum sínum og æði var Ein-
ar öflugur vitnisburður um lifandi
Drottin og frelsara.
Hann lifði honum og þjónaði á
margvíslegan hátt og var heil-
steyptur í trú sinni. Er ég gegndi
erfiðu starfi framkvæmdastjóra
KFUM og KFUK í Reykjavík í
nokkur ár var það mér einstaklega
mikilvægt að eiga bakhjarl í Ein-
ari. Hann var einn af stólpum
starfsins í áratugi og bar mikla
umhyggju fyrir einstaklingnum.
Hann var afar vís maður og gaf
ráð og leiðbeiningar með framtíð-
ina í huga og hvað yrði Guðs ríki
til hvað mestrar eflingar. Hann
var heill og málefnalegur í allri
umræðu og okkur öðrum góð fyr-
irmynd og vitnisburður í því efni.
Ég þakka fyrir góð orð og upp-
örvun og fyrirbænir hans sem ég
naut eins og svo margir aðrir. Ein-
ar var einnig einn af mörgum vin-
um kristniboðsins og tók oft þátt í
samverum á vegum Kristniboðs-
sambandsins.
Hann fylgdist vel með og tengd-
ist starfinu með sérstökum hætti
nú síðustu árin.
Megi Drottinn blessa minningu
Einars sem var trúr allt til dauða
og hefur nú hlotið kórónu lífsins.
Ragnar Gunnarsson.
Ég minnist Einars frá æsku-
glöðum dögum er ég sótti fundi í
yngstu deild KFUM við Amt-
mannsstíg.
Söngurinn ómar enn í huga mér
er ég hugsa til baka og snertir
ljúfa strengi minninga sem ylja
mér um hjartarætur. „Áfram
Kristsmenn, krossmenn“ – „Jesús
kallar: Verjið vígið“ – „Enginn
þarf að óttast síður“.
Söngrödd Einars var sérstök,
hvell og skýr og það fylgdi henni
EINAR TH.
MAGNÚSSON
✝ Einar Thorlac-ius Magnússon
fæddist í Ólafsvík 4.
janúar 1925. Hann
lést í Reykjavík 7.
desember síðastlið-
inn og var jarðsung-
inn frá Hallgríms-
kirkju í Reykjavík
16. desember.
ljómi og geislar sem
enduspegluðu texta
sr. Friðriks Friðriks-
sonar:
Verði sólskin í sál!
og hið síglaða fjör
gjöri samband við
göfginnar þrótt.
Hreint og milt skal þitt
mál
líkt og marksækin ör
ávallt miða til gagns
fyrir drótt.
Einar var einn af
mörgum góðum leið-
togum, sveitarstjórum, sem
KFUM hafði á að skipa. Og 2-300
drengir sátu gapandi af spenningi
með sperrt eyru þegar hann sagði
okkur með undraverðri leikni
framhaldssögu sunnudag eftir
sunnudag úr Grettissögu eða
Njálssögu.
Hann lifði sig inn í sögurnar og
lék persónur sem lifnuðu í frásögn
hans. Til þess þarf mikla hæfileika
og góða sýn á hug og hjörtu barna,
en hann lagði samt áherslu á að
hann væri fyrst og fremst boðberi
fagnaðarerindis sem væri sí-nýtt
mannkyni, væri kyndilberi þess
ljóss sem strax við fæðingu hefði
verið tendrað af yndislegum for-
eldrum hans og sr. Friðrik og sr.
Magnús Runólfsson framkvæmd-
arstjórar KFUM hefðu lagt meg-
ináherslu í starfi og leik:
Vertu fús bæði og frár
til að framkvæma allt
sem þú finnur að rétt styður mál.
láttu æskunnar ár
verða ævinnar salt
svo að aldregi sljóvgist þín sál.
Honum var ljóst að góð og heil-
brigð æska gæti verið ávísun á góð
efri ár.
Síðar á ævinni sá ég hann oft
fyrir mér þar sem hann gekk í
vinnuna og mér fannst hann
syngja á göngunni: Fram á lýsandi
leið – skal þér litið í trú.
Sagt var um Njál á Bergþórs-
hvoli: Hann var heilráður . . . góð-
gjarn, hógvær og drenglyndur.
Sama segi ég um Einar. Frábær
fyrirmynd.
Nú er góður eiginmaður kvadd-
ur, yndislegur faðir, ógleymanleg-
ur bróðir, dýrmætur tengdafaðir,
elskulegur afi og góður vinur.
Við hjónin sendum ykkur inni-
legar samúðarkveðjur og biðjum
ykkur blessunar Guðs á lífsgöngu
ykkar.
Þórir S. Guðbergsson
og Rúna Gísladóttir.